19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1764/86 z dnia 27 maja 1986 r. sprawie minimalnych wymagań jakości dla produktów opartych na pomidorach kwalifikujących się do pomocy produkcyjnej (2), ustanawia definicję koncentratu pomidorowego kwalifikującego się do pomocy produkcyjnej.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1535/2003 z dnia 29 sierpnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96 w zakresie systemu pomocy dla przetworów owocowych i warzywnych (3) wymienia produkty kwalifikujące się do pomocy produkcyjnej.

(3)

„Kunserva” jest tradycyjnym, dokładnie zdefiniowanym produktem maltańskim, a pomidory wykorzystywane w jej produkcji powinny kwalifikować się do pomocy produkcyjnej z dniem przystąpienia Malty do Unii Europejskiej.

(4)

Rozporządzenie (EWG) nr 1764/86 i rozporządzenie (WE) nr 1535/2003 powinny zatem zostać odpowiednio zmienione.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Przetworów Owocowych i Warzywnych,

1)

Artykuł 8 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 8

Dla celów niniejszego tytułu »sok pomidorowy« i »koncentrat pomidorowy« oznaczają produkty określone w art. 2 pkt. 11, 12 i 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1535/2003 (4)

2)

Artykuł 9 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 9

1.   Do soku pomidorowego i koncentratu pomidorowego można dodawać wyłącznie następujące składniki:

Ponadto w przypadku »kunservy« może być dodany cukier, który stanowi między 8 % a 25 % wagi produktu końcowego.

2.   Jako dodatek w produkcji soku pomidorowego i koncentratu pomidorowego może być zastosowany kwas cytrynowy (E 330).

W produkcji soku pomidorowego o zawartości suchej masy nieprzekraczającej 7 % może być stosowany kwas askorbinowy (E 300). Niemniej jednak zawartość kwasu askorbinowego nie może przekraczać 0,03 % wagi produktu końcowego.

W produkcji koncentratu pomidorowego w formie proszku może być zastosowany dwutlenek krzemu (551). Niemniej jednak zawartość dwutlenku krzemu nie może przekraczać 1 % wagi produktu końcowego.

3.   Ilość dodanej soli kuchennej:

Przy określaniu ilości dodanej soli kuchennej, naturalną zawartość chlorków uznaje się za równą 2 % suchej masy.”

„18.

»kunserva«: produkt uzyskany poprzez zagęszczenie soku pomidorowego, otrzymanego bezpośrednio ze świeżych pomidorów, zawierający dodatek cukru i soli oraz od 28 % do 36 % zawartości suchej masy, pakowany w hermetycznie zamykane pojemniki z etykietą »kunserva« i objęty następującymi kodami CN:2002 90.”

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/5

(1)

Przetarg dotyczący refundacji wywozowych do ryżu został otwarty rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1877/2003 (2).

(2)

Zgodnie z postanowieniami art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 584/75 (3), na podstawie złożonych ofert Komisja może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej refundacji wywozowej. W ramach tych ustaleń należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria przewidziane w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95. Zamówienie zostaje udzielone każdemu oferentowi, którego wartość oferty znajduje się na poziomie maksymalnej refundacji wywozowej lub jest od niego niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych kryteriów do aktualnej sytuacji na rozpatrywanym rynku ryżu prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej zgodnie z kwotami przedstawionymi w art. 1.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/6

(1)

Przetarg dotyczący refundacji wywozowych do ryżu został otwarty rozporządzeniem (WE) nr 1875/2003 (2).

(2)

Zgodnie z postanowieniami art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 584/75 (3) na podstawie złożonych ofert Komisja może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej refundacji wywozowej. W ramach tych ustaleń, należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria przewidziane w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95. Zamówienie zostaje udzielone każdemu oferentowi, którego wartość oferty znajduje się na poziomie maksymalnej refundacji wywozowej lub jest od niego niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych kryteriów do aktualnej sytuacji na rozpatrywanym rynku ryżu prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej zgodnie z kwotami przedstawionymi w art. 1.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/7

(1)

Przetarg dotyczący refundacji wywozowych do ryżu został otwarty rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1876/2003 (2).

(2)

Zgodnie z postanowieniami art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 584/75 (3), na podstawie złożonych ofert Komisja może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej refundacji wywozowej. W ramach tych ustaleń należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria przewidziane w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95. Zamówienie zostaje udzielone każdemu oferentowi, którego wartość oferty znajduje się na poziomie maksymalnej refundacji wywozowej lub jest od niego niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych kryteriów do aktualnej sytuacji na rozpatrywanym rynku ryżu prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej zgodnie z kwotą przedstawioną w art. 1.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/8

(1)

Dyrektywa Rady 2001/113/WE (1) określa podstawowe wymogi w odniesieniu do wielu produktów zdefiniowanych w załączniku I, łącznie z „dżemem” i „marmoladą”, tak aby umożliwić swobodny przepływ tych produktów w obrębie rynku wewnętrznego.

(2)

W niemieckiej wersji językowej, nazwy produktów „Konfitüre” i „Marmelade” stosuje się odpowiednio dla dżemu i marmolady.

(3)

Na niektórych rynkach lokalnych w Austrii i Niemiec, takich jak targi rolnicze lub targi cotygodniowe, termin „Marmelade” stosuje się również tradycyjnie dla produktu określanego jako „dżem”; w takich przypadkach, termin „Marmelade aus Zitrusfrüchten” jest stosowany zamiast terminu „marmolada”, w celu odróżnienia tych dwóch kategorii produktów.

(4)

Tam gdzie to stosowne Austria i Niemcy powinny wziąć pod uwagę te tradycje przyjmując odpowiednie środki zgodnie z dyrektywą 2001/113/WE.

(5)

Niniejsza dyrektywa powinna się stosować od 12 lipca 2004 r. tak by zapewnić korzyści z jej postanowień,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/11

(1)

Na mocy art. 27 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z Państw Członkowskich do wprowadzenia lub rozszerzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od tej dyrektywy w celu uproszczenia procedury pobierania podatku lub zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania.

(2)

W liście otrzymanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 26 listopada 2003 r. rząd holenderski zwrócił się z prośbą o rozszerzenie zakresu decyzji 98/161/WE (2) upoważniającej go do zastosowania specjalnych środków podatkowych w odniesieniu do sektora odpadów nadających się do obiegu wtórnego.

(3)

Pozostałe Państwa Członkowskie zostały poinformowane o tej prośbie w dniu 14 stycznia 2004 r.

(4)

Decyzja 98/161/WE upoważniła Królestwo Niderlandów do zastosowania, do dnia 31 grudnia 2003 r., następujących środków:

(5)

Jednostki podlegające opodatkowaniu i dokonujące transakcji objętych zwolnieniem na mocy art. 2 i 3 decyzji 98/161/WE mogą być upoważnione do niedokonywania dostaw i nabywania wewnątrz Wspólnoty materiałów używanych i odpadowych, które to dostawy i nabywanie są wykonywane przez te jednostki przy wykorzystaniu specjalnych środków przewidzianych w tej decyzji.

(6)

Środek stanowiący odstępstwo był potrzebny ze względu na trudności w postępowaniu z przypadkami oszustw w tym sektorze, gdzie niektóre jednostki, zwłaszcza drobni dealerzy, nie wypełniali swoich obowiązków wynikających z art. 21 ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG polegających na płaceniu władzom podatku, jaki naliczyli za swoje dostawy. Egzekwowanie podatków w tym sektorze jest szczególnie trudne z powodu komplikacji w identyfikowaniu i nadzorowaniu działań handlowców, którzy nie stosują się do wymogów. Wobec tego niniejsze uzgodnienia stanowią skuteczny środek zapobiegania oszustwom.

(7)

Dnia 7 czerwca 2000 r. Komisja opublikowała strategię mającą na celu usprawnienie działania systemu podatku od wartości dodanej w krótkim okresie czasu, w której podjęła racjonalizację dużej liczby obecnie obowiązujących odstępstw. Jednakże w niektórych przypadkach racjonalizacja ta mogłaby pociągnąć za sobą objęcie wszystkich Państw Członkowskich pewnymi szczególnie skutecznymi odstępstwami. Komunikat Komisji z dnia 20 października 2003 r. utrzymuje ten kompromis.

(8)

Królestwu Niderlandów należy przedłużyć korzystanie z obecnego odstępstwa do dnia wejścia w życie specjalnego mechanizmu zastosowania podatku od wartości dodanej do sektora odpadów nadających się do obiegu wtórnego, ale nie później niż do dnia 31 grudnia 2005 r.

(9)

Odstępstwo nie ma niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot pochodzące z podatku od wartości dodanej, ani też nie wpływa na wysokość podatku od wartości dodanej pobieranego w stadium końcowym.

(10)

W celu zapewnienia ciągłości prawnej niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r.,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/13

(1)

Załącznik XIV do Porozumienia został zmieniony Porozumieniem w sprawie udziału Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słoweńskiej i Republiki Słowackiej w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanym w Luksemburgu dnia 14 października 2003 r. (1).

(2)

Protokół 21 do Porozumienia został zmieniony Porozumieniem w sprawie udziału Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słoweńskiej i Republiki Słowackiej w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanym w Luksemburgu dnia 14 października 2003 r.

(3)

Protokół 22 do Porozumienia nie był dotąd zmieniany przez Wspólny Komitet EOG.

(4)

Protokół 24 do Porozumienia nie był dotąd zmieniany przez Wspólny Komitet EOG.

(5)

Artykuł 57 Porozumienia stanowi podstawę prawną kontroli koncentracji w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

(6)

Artykuł 57 musi być stosowany w zgodzie z protokołami 21 i 24 oraz załącznikiem XIV, określającymi zasady mające zastosowanie do kontroli koncentracji.

(7)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4064/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (2), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1310/97 (3), jest włączone do załącznika XIV i protokołu 21, a odniesienie do niego znajduje się w protokole 24 do Porozumienia.

(8)

Załącznik XIV i protokół 21 zostały zmienione decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 27/1998 z dnia 27 marca 1998 r. (4), włączającą do Porozumienia rozporządzenie Rady (WE) nr 1310/97 z dnia 30 czerwca 1997 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 4064/89 zgodnie z dążeniem do utrzymywania dynamicznego i jednolitego EOG opartego na wspólnych zasadach i równych warunkach konkurencji.

(9)

Rozporządzenie (WE) nr 1310/97 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 4064/89 zmienia art. 5 ust. 3 tego rozporządzenia. Właściwe jest wprowadzenie odnośnych zmian w protokole 22 do Porozumienia.

(10)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie łączenia przedsiębiorstw) (5) uchyla i zastępuje rozporządzenie (WE) nr 4064/89.

(11)

W celu utrzymania równych warunków konkurencji w ramach EOG rozporządzenie (WE) nr 139/2004 powinno zostać włączone do załącznika XIV i protokołu 21, a odniesienie do niego powinno znaleźć się w protokole 24 do Porozumienia,

19.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 219/24

(1)

Załącznik XIV do Porozumienia został zmieniony Porozumieniem w sprawie udziału Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanym w dniu 14 października 2003 r. w Luksemburgu (1).

(2)

Protokół 21 do Porozumienia został zmieniony Porozumieniem w sprawie udziału Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanym w dniu 14 października 2003 r. w Luksemburgu.

(3)

Protokół 24 do Porozumienia nie został wcześniej zmieniony przez Wspólny Komitet EOG.

(4)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (2) zostało włączone do Porozumienia decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 78/2004 z dnia 8 czerwca 2004 r. (3).

(5)

Artykuły 13 i 22 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 nie zostały włączone decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 78/2004 z dnia 8 czerwca 2004 r.

(6)

Artykuły 13 i 22 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 powinny zostać włączone do Porozumienia,

1.

Do art. 6 wprowadza się ust. 3 o następującej treści:

„3.   W przypadku gdy koncentracja przedsiębiorstw mogłaby wpłynąć na handel między jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi WE oraz między jednym lub kilkoma państwami EFTA, Komisja WE bezzwłocznie informuje Urząd Nadzoru EFTA o każdym wniosku przedłożonym jej przez Państwo Członkowskie WE zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 139/2004.

Do wniosku może przyłączyć się jedno lub kilka państw EFTA zgodnie z akapitem 1, w przypadku gdy koncentracja przedsiębiorstw wpływa na handel pomiędzy jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi WE lub między jednym lub kilkoma państwami EFTA i stwarza poważne ryzyko zakłócenia konkurencji na terytorium państwa lub państw EFTA przyłączających się do wniosku.

Po otrzymaniu kopii wniosku, o którym mowa w akapicie 1, wszystkie krajowe terminy dotyczące koncentracji zawiesza się w państwach EFTA do czasu podjęcia decyzji, gdzie koncentracja zostanie poddana kontroli. Po poinformowaniu Komisji i zainteresowanych przedsiębiorstw przez państwo EFTA o braku zgody na przyłączenie się do wniosku następuje zakończenie okresu zawieszenia terminów krajowych.

W przypadku gdy Komisja podejmie decyzję o zbadaniu koncentracji, państwo lub państwa EFTA, które przyłączyły się do wniosku, powinny zaprzestać stosowania ustawodawstwa krajowego w dziedzinie konkurencji w stosunku do koncentracji.”

2.

Do art. 8 dodaje się ust. 4, 5 i 6 o następującej treści:

„4.   Na wniosek Komisji WE Urząd Nadzoru EFTA przeprowadza dochodzenia na jej terytorium.

5.   Komisja WE ma prawo do wysłania swego przedstawiciela i wzięcia czynnego udziału w dochodzeniach prowadzonych zgodnie z ust. 4.

6.   Wszystkie informacje uzyskane w trakcie takich dochodzeń na wniosek zostają przekazane do Komisji WE niezwłocznie po zamknięciu dochodzenia.”

3.

W art. 13 akapit 2 wyrazy „art. 4 ust. 4 i 5, a także art. 9 ust. 2 i 6” zastępuje się wyrazami „art. 4 ust. 4 i 5, a także art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2”.