(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1136/2006 (2) Rada nałożyła cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Rady (WE) nr 796/2012 (3) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (4), ponownie wprowadziła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z ChRL („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

(3)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (5) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

(4)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 30 maja 2017 r. przez stowarzyszenie producentów mechanizmów dźwigniowych LAMMA („wnioskodawca”) w imieniu trzech producentów unijnych reprezentujących około 95 % całkowitej unijnej produkcji mechanizmów dźwigniowych. W uzasadnieniu wniosku o dokonanie przeglądu podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

(5)

Po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i w dniu 1 września 2017 r. w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (6) („zawiadomienie o wszczęciu przeglądu”) ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(7)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, pozostałych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w ChRL, zainteresowanych importerów/użytkowników oraz władze ChRL o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.

(8)

Wszystkie zainteresowane strony wezwano do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Zainteresowane strony miały również możliwość złożenia pisemnego wniosku o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(9)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(10)

Z uwagi na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu przewidziano kontrolę wyrywkową.

(11)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Wymagane informacje obejmowały wielkość produkcji i zdolność produkcyjną. Poza tym Komisja zwróciła się do misji ChRL w Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(12)

Żaden z 33 chińskich eksporterów/producentów, z którymi się skontaktowano, ani żaden inny chiński eksporter/producent nie zgłosił się i nie przekazał wymaganych informacji.

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego próba została wybrana na podstawie wielkości sprzedaży produktu podobnego. Próbą objęto trzech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą reprezentowali ponad 75 % szacowanej całkowitej produkcji przemysłu unijnego oraz ponad 75 % łącznej wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rzecz klientów niepowiązanych w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby. Nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym wstępnie dobrana próba została potwierdzona. Próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

(14)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszystkich importerów niepowiązanych wezwano do udziału w niniejszym dochodzeniu. Strony te wezwano do zgłoszenia się do Komisji przez dostarczenie informacji na temat ich przedsiębiorstw wymaganych w załączniku II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu.

(15)

Ponadto na początkowym etapie Komisja skontaktowała się z 26 importerami określonymi we wniosku o dokonanie przeglądu i poprosiła ich o opisanie ich działalności oraz o wypełnienie załącznika II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu.

(16)

Żaden z importerów nie zgłosił się ani nie ujawnił się Komisji.

(17)

Komisja przesłała kwestionariusze do trzech producentów unijnych objętych próbą oraz do trzech użytkowników wskazanych we wniosku o dokonanie przeglądu.

(18)

Kwestionariusze wysłano również do 38 producentów w potencjalnych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, a mianowicie w Kambodży, Indiach, Iranie, Japonii, Szwajcarii, Tajlandii i na Ukrainie. Żaden z producentów w żadnym z tych potencjalnych państw analogicznych nie dostarczył Komisji kompletnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(19)

Trzech producentów unijnych objętych próbą przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Żaden z użytkowników nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(20)

Jak wspomniano w motywie 12, żaden z chińskich producentów eksportujących nie podjął współpracy i nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(21)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci unijni:

(22)

Produkt objęty przeglądem jest taki sam jak w dochodzeniu pierwotnym, a mianowicie mechanizmy dźwigniowe ogólnie używane do archiwizacji arkuszy papieru i innych dokumentów w segregatorach lub skoroszytach. W skład tych mechanizmów dźwigniowych wchodzą sztywne zaokrąglone elementy metalowe (zwykle dwa) zamocowane na płytce i posiadające co najmniej jedną dźwignię otwierającą umożliwiającą wkładanie arkuszy papieru i innych dokumentów, pochodzące z ChRL („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodem CN ex 8305 10 00 (kod TARIC 8305100050).

(23)

Uznano, że produkt objęty przeglądem produkowany w ChRL i wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania. Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(24)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(25)

Jak wspomniano w motywach 12 i 20, żaden z chińskich eksporterów/producentów nie współpracował w ramach dochodzenia. W związku z tym Komisja poinformowała władze chińskie, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących ChRL. W tym zakresie Komisja nie otrzymała ze strony władz chińskich żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(26)

W związku z powyższym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu zostały oparte na dostępnych faktach, a w szczególności na ogólnodostępnych źródłach, takich jak oficjalne strony internetowe przedsiębiorstw, informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu oraz informacje uzyskane od stron współpracujących podczas dochodzenia przeglądowego (tj. wnioskodawcy oraz producentów unijnych objętych próbą).

(27)

W zawiadomieniu o wszczęciu wspomniano o wykorzystaniu państwa analogicznego do celów ustalenia wartości normalnej. Alternatywnie, w przypadku braku współpracy ze strony odpowiedniego państwa analogicznego, Komisja przewidziała wykorzystanie cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii do celów ustalenia wartości normalnej. Zainteresowane strony zostały poproszone o przedstawienie uwag na temat adekwatności tej podstawy do ustalenia wartości normalnej. Nie otrzymano żadnych uwag w tym względzie.

(28)

W odniesieniu do ceny eksportowej, ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL i ze strony importerów niepowiązanych na rynku unijnym, Komisja nie była w stanie ustalić żadnych ilości lub cen sprzedaży eksportowej na podstawie transakcji. W tym względzie Komisja rozważyła alternatywne sposoby określenia ceny eksportowej.

(29)

Po pierwsze, rozważono, czy dane Eurostatu lub inne dane statystyczne, takie jak dane zgłaszane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego („baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6”), porównane z innymi dostępnymi danymi, mogłyby zostać wykorzystane jako alternatywne sposoby ustalenia cen eksportowych. Dane Eurostatu były jednak nieodpowiednie, ponieważ dane statystyczne dotyczące przywozu obejmowały również przywóz produktów innych niż produkt objęty przeglądem. Podobnie baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 nie umożliwiała porównania cen eksportowych z cenami przemysłu unijnego w zależności od rodzaju produktu. Ponadto w bazie TARIC lub w bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 ilość mechanizmów dźwigniowych rejestrowana jest w kilogramach, podczas gdy wartość normalna opiera się na sztukach.

(30)

Po drugie, Komisja rozważyła także wykorzystanie cen eksportowych podanych we wniosku o dokonanie przeglądu. Należy przypomnieć, że ta metodyka była stosowana w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, o którym mowa w motywie 2, i że zasadniczo umożliwia ona również porównanie w zależności od rodzaju produktu. Jednakże faktury przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu dotyczyły cen eksportowych stosowanych w wywozie do innych państw trzecich.

(31)

W związku z tym nie można było dokonać obliczeń dumpingu na podstawie cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii i nie było możliwe potwierdzenie dumpingu. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu.

(32)

Jeśli chodzi o badanie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu, przeanalizowano następujące elementy: związek między wartością normalną a cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich; moce produkcyjne, produkcję i wolne moce produkcyjne w ChRL; oraz atrakcyjność rynku unijnego w odniesieniu do przywozu z ChRL.

(33)

W świetle braku współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL wartość normalna została porównana z cenami eksportowymi z ChRL do innych państw trzecich zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

(34)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego wartość normalną trzeba było określić na podstawie ceny lub wartości skonstruowanej w odpowiednim państwie trzecim o gospodarce rynkowej („kraj analogiczny”) lub na podstawie ceny eksportowej stosowanej przy wywozie z państwa analogicznego do innych państw, w tym do Unii. W przypadku gdy te metody nie są dostępne, wartość normalną można również określić w oparciu o inną uzasadnioną metodę, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku.

(35)

We wniosku o dokonanie przeglądu złożonym przez przemysł unijny przytoczono nazwy szeregu producentów z państw o gospodarce rynkowej spoza Unii (mianowicie z Indii, Iranu i Tajlandii).

(36)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja przewidywała nawiązanie współpracy z Indiami, Tajlandią i Iranem. Ponadto w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja określiła, że jeżeli żaden z producentów z państw o gospodarce rynkowej spoza Unii nie zaoferuje współpracy, za podstawę określenia wartości normalnej posłużą ceny faktycznie zapłacone lub należne w Unii. W rzeczywistości ceny faktycznie zapłacone lub należne w Unii stanowiły podstawę do ustalenia wartości normalnej w pierwotnym dochodzeniu oraz w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, o którym mowa w motywie 2.

(37)

Jak wspomniano w motywie 18, po wszczęciu postępowania Komisja skontaktowała się w należyty sposób z producentami, a także z innymi potencjalnymi producentami w innych państwach, których można było zidentyfikować na podstawie publicznie dostępnych źródeł.

(38)

Jeden irański producent mechanizmów dźwigniowych wyraził gotowość do współpracy, ale dostarczył jedynie częściową odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu. Pomimo prośby ze strony Komisji producent ten nie dostarczył żadnych dodatkowych informacji. Informacje dostarczone przez tego producenta były w dużej mierze niekompletne lub niespójne, a zatem nie mogły zostać wykorzystane jako podstawa do obliczenia wartości normalnej.

(39)

Żaden inny producent w żadnym innym potencjalnym państwie analogicznym, z którym Komisja skontaktowała się, nie podjął współpracy.

(40)

W związku z tym Komisji nie pozostała inna możliwość niż wykorzystanie cen faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii jako podstawy do ustalenia wartości normalnej.

(41)

Żadna z zainteresowanych stron nie zgłosiła uwag na temat adekwatności tej podstawy do określenia wartości normalnej.

(42)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego oraz jak wyjaśniono w motywach 34–41, wartość normalna została ustalona na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii za produkt podobny, odnotowanych w zwykłym obrocie handlowym.

(43)

W rezultacie wartość normalna została ustalona jako średnia ważona krajowych cen sprzedaży dokonywanej przez producentów unijnych objętych próbą na rzecz odbiorców niepowiązanych.

(44)

W pierwszej kolejności ustalono, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego dokonywana przez producentów unijnych objętych próbą na rzecz odbiorców niepowiązanych jest reprezentatywna, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, tj. czy łączna wielkość tej sprzedaży stanowi przynajmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży produktu objętego postępowaniem wywożonego do Unii. Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL, dane na temat całkowitej wielkości sprzedaży produktów wywożonych do Unii trzeba było ustalić na podstawie dostępnych faktów. Jak wspomniano w motywie 29, dane Eurostatu i inne dane statystyczne uznano za nieadekwatne do celów stwierdzenia kontynuacji dumpingu. Można je jednak wykorzystać w celu określenia poziomu przywozu do Unii produktu objętego postępowaniem. Na tej podstawie uznano, że sprzedaż krajowa producentów unijnych objętych próbą była ogólnie wystarczająco reprezentatywna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, przy jednoczesnym uwzględnieniu poufności danych, jak wyjaśniono w motywie 63. Ze względu na brak współpracy ze strony eksporterów w ChRL niemożliwe było dokonanie analizy reprezentatywności w zależności od rodzaju produktu.

(45)

Następnie Komisja zbadała, czy sprzedaż krajowa każdego z producentów unijnych objętych próbą może być uznana za dokonywaną w zwykłym obrocie handlowym, tj. czy w przypadku każdego z producentów unijnych objętych próbą średnie ceny sprzedaży były równe średnim kosztom produkcji lub od nich wyższe, a co za tym idzie – czy sprzedaż ta była rentowna.

(46)

W związku z tym ustalono, że w ujęciu średnim sprzedaż dokonywana przez producentów unijnych była rentowna. Wartość normalną ustalono więc w oparciu o średnie ważone ceny całej sprzedaży mechanizmów dźwigniowych dokonanej przez producentów unijnych objętych próbą na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(47)

Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja stwierdziła, że informacje dotyczące cen eksportowych z ChRL do państw trzecich zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu stanowiły najwłaściwszą podstawę do obliczenia ceny eksportowej do Unii produktu objętego postępowaniem.

(48)

Porównanie średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex-works. W związku z tym dokonano dostosowań wartości normalnej i ceny eksportowej z tytułu różnic w kosztach frachtu krajowego i frachtu morskiego zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego w oparciu o elementy zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu. Porównanie to wykazało, że ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich podane we wniosku o dokonanie przeglądu były o 22,1 % do 32,2 % niższe niż wartość normalna. Fakt ten wskazuje na to, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych ceny stosowane przy wywozie do Unii będą cenami dumpingowymi.

(49)

Ponieważ producenci eksportujący nie nawiązali współpracy, poniższe wnioski opierają się głównie na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, informacjach dostarczonych przez przemysł unijny w trakcie dochodzenia, porównanych w miarę możliwości z informacjami dostępnymi publicznie.

(50)

Na tej podstawie ustalono, że moce produkcyjne w ChRL w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych mieszczą się w zakresie 600–850 mln sztuk, co jest podobne do mocy produkcyjnych oszacowanych w poprzednim dochodzeniu w sprawie przeglądu wygaśnięcia (7) (600–700 mln sztuk).

(51)

Ponadto, jak już ustalono w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia (8), ze względu na charakter procesu produkcji w ChRL (opartego głównie na sile roboczej) moce produkcyjne w ChRL w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych można łatwo zwiększyć, między innymi poprzez zatrudnienie dodatkowych pracowników przy jedynie ograniczonych inwestycjach w sprzęt.

(52)

W związku z tym moce produkcyjne w ChRL są o około 240–340 % wyższe niż konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz znacznie wyższe niż produkcja unijna w tym samym okresie.

(53)

We wniosku o dokonanie przeglądu produkcję mechanizmów dźwigniowych w ChRL oszacowano na poziomie około 350 mln sztuk, w związku z czym według ostrożnych szacunków wolne moce produkcyjne przekraczają 260 mln sztuk. Te wolne moce odpowiadają w przybliżeniu całkowitej konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(54)

W związku z tym uzasadnione jest stwierdzenie, że w ChRL pozostają do dyspozycji duże wolne moce produkcyjne. Jak wyjaśniono w motywach 49–53, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych te wolne moce produkcyjne zostałyby skierowane na rynek unijny.

(55)

Pomimo spadku konsumpcji mechanizmów dźwigniowych na rynku unijnym popyt w Unii na mechanizmy dźwigniowe pozostaje znaczny i stanowi około 45 % rynku światowego. Rynek unijny pozostaje największym światowym rynkiem mechanizmów dźwigniowych.

(56)

Istnieje jedynie ograniczona liczba innych rynków, na których wykorzystuje się mechanizmy dźwigniowe. Ponadto rynki te są dużo mniejsze niż rynek unijny i w związku z tym nie byłyby w stanie wchłonąć znacznej nadwyżki mocy produkcyjnych w ChRL. Ponadto, w oparciu o dostępne informacje można stwierdzić, konsumpcja mechanizmów dźwigniowych w ChRL jest bardzo niska i nie przewiduje się jej znacznego wzrostu.

(57)

Jak opisano w motywie 48, porównanie cen eksportowych z ChRL do państw trzecich z cenami na rynku unijnym wykazało, że dominujące ceny były na ogół wyższe na rynku unijnym. Fakt ten sprawia, że rynek unijny jest bardziej atrakcyjny dla takiego przywozu po niskich cenach, ponieważ może generować większe zyski.

(58)

Stwierdzono zatem, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych rynek unijny byłby atrakcyjnym rynkiem dla chińskiego wywozu.

(59)

Biorąc pod uwagę te okoliczności, w przypadku uchylenia środków prawdopodobne jest, że wywóz z ChRL produktu objętego przeglądem zostałby skierowany na rynek unijny w znaczących ilościach. Jak wykazano w motywach 34–48, przywóz ten najprawdopodobniej odbywałby się po cenach dumpingowych.

(60)

Biorąc pod uwagę znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych w Chinach, ograniczoną wielkość chińskiego rynku krajowego, a także atrakcyjność rynku unijnego, stwierdzono, że w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych chiński przywóz produktu objętego przeglądem do Unii zwiększyłby się znacznie pod względem ilościowym. Komisja stwierdziła ponadto, że przywóz byłby prawdopodobnie dokonywany po cenach dumpingowych. W związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

(61)

W okresie badanym mechanizmy dźwigniowe były wytwarzane w Unii przez sześciu znanych producentów. Trzech z nich jest reprezentowanych przez wnioskodawcę. Tych sześciu producentów unijnych reprezentuje „przemysł unijny” w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Próbą objęto trzech producentów unijnych reprezentowanych przez wnioskodawcę, jak opisano w motywach 13–21. Próba obejmuje ponad 75 % całkowitej produkcji unijnej i wielkości sprzedaży, jak opisano w motywie 13.

(62)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w styczniu 2017 r. ogłoszono upadłość jednego z producentów nieobjętych próbą, Mi.me.ca. Srl (Włochy) (9). Dwóch innych nieobjętych próbą producentów unijnych, EJA International (Niderlandy) i Technostal (Włochy), po okresie badanym w 2018 r. zakończyło produkcję mechanizmów dźwigniowych.

(63)

Biorąc pod uwagę, że spośród trzech przedsiębiorstw objętych próbą dwa są powiązane, dane wykorzystane do analizy szkody przedstawiono w niniejszym rozporządzeniu w formie zindeksowanej, tak aby zachować poufność informacji podlegających szczególnej ochronie zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(64)

Na podstawie dowodów przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu, dodatkowych danych przekazanych przez wnioskodawcę i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą ustalono, że całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym mieści się w przedziale 270–330 mln sztuk.

(65)

Komisja oszacowała wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym produktu objętego przeglądem na podstawie danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, z zastosowaniem współczynnika konwersji do całkowitej wielkości wyrażonej w kilogramach. Komisja wykorzystała również ten współczynnik konwersji w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, aby przełożyć dane statystyczne dotyczące przywozu (wyrażone w kilogramach) na sztuki poprzez oparcie konwersji na średniej wadze najbardziej reprezentatywnego rodzaju.

(66)

Wnioskodawca zaproponował zastosowanie innego współczynnika konwersji, który był nieco niższy niż zastosowany w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. Komisja odrzuciła ten wniosek z uwagi na to, że nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących na zmianę tendencji przywozowych lub konsumpcji w Unii. W związku z tym Komisja utrzymała współczynnik konwersji zastosowany w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

(67)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym i wielkości przywozu z państw trzecich do Unii opartych na danych zgłoszonych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(68)

Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym została oparta na informacjach dostarczonych przez producentów unijnych na etapie wstępnego wszczęcia dochodzenia oraz na zweryfikowanych informacjach dostarczonych przez trzech objętych próbą producentów unijnych w ich odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(69)

Jak wskazano w motywie 63, dane poufne od trzech przedsiębiorstw objętych próbą nie mogą zostać ujawnione w poniższych tabelach. W związku z tym, w miarę potrzeby, zastosowano wskaźniki w celu wykazania tendencji w okresie badanym.

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

(70)

Jak przedstawiono w tabeli 1, konsumpcja unijna w okresie badanym spadła o 11 %, co wynika z postępującej cyfryzacji zarządzania biurem i przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, co doprowadziło do zmniejszenia liczby kopii dokumentów przechowywanych w formie papierowej, a w związku z tym do spadku konsumpcji produktu objętego przeglądem.

(71)

Komisja ustaliła wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym na podstawie danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, jak określono w motywie 67.

Na tej podstawie przywóz do Unii z ChRL i jego udział w rynku kształtowały się zgodnie z tabelą 2:

Tabela 2

Wielkość przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL i udział ChRL w rynku

(72)

W okresie badanym wielkość przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL co roku znacznie spadała, osiągając niewielki poziom pod koniec okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. W 2015 r. przywóz mechanizmów dźwigniowych z Chin zmniejszył się o 45 %, a w kolejnym roku o ponad 70 %. Ostatecznie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz zmniejszył się do zaledwie kilku tysięcy sztuk.

(73)

W związku z tym udział ChRL w rynku również spadł znacząco w okresie badanym. Zmniejszył się on z 5,6 % w 2014 r. do prawie 0 % pod koniec okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(74)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących oraz brak alternatywnych źródeł, nie było możliwe ustalenie dokładnej ceny importowej. Wynika to z faktu, że, jak wyjaśniono w motywie 29, dane statystyczne uznano za nieadekwatne, ponieważ jedno ze źródeł obejmowało także przywóz produktów innych niż produkt objęty badaniem, a inne źródła nie pozwalały na porównanie cen eksportowych z cenami przemysłu unijnego w zależności od rodzaju produktu.

(75)

Uznano jednak, że ceny importowe odnotowane w bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 były odpowiednie do określenia ogólnej tendencji cen importowych z ChRL. Tendencje cen importowych do Unii z ChRL kształtowały się w sposób przedstawiony w tabeli 3:

Tabela 3

Średnia cena przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL

(76)

Jak pokazano w tabeli 3, ceny importowe wzrosły o 13 % w 2015 r. i spadły o 3,5 % w 2016 r. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom cen wzrósł o 46 %. Tę ogólną tendencję należy jednak oceniać w kontekście bardzo niewielkiej ilości przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, której nie można uznać za reprezentatywną dla poziomów cen wobec braku środków.

(77)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących oraz brak alternatywnych źródeł informacji nie można było obliczyć marginesu podcięcia w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(78)

Przywóz mechanizmów dźwigniowych z państw trzecich innych niż ChRL pochodził głównie z Indii. Odnotowano również niewielkie ilości przywozu z Egiptu, Izraela, Japonii, Serbii, Szwajcarii, Tajwanu, Ukrainy i USA.

(79)

Łączną wielkość przywozu do Unii, jak również udział w rynku i tendencje cenowe w przywozie mechanizmów dźwigniowych z pozostałych państw trzecich przedstawiono w tabeli 4.

Tabela 4

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(80)

Ogółem wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich znacznie wzrosła w okresie badanym o 49 %.

(81)

Ponieważ całkowita konsumpcja w Unii zmalała w okresie badanym, wzrost ten przełożył się w tym okresie na wzrost udziału przywozu z tych państw w rynku, z 3,8 % w 2014 r. do 6,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(82)

Jak wyjaśniono w motywie 29, dostępne dane statystyczne nie były odpowiednie do celów ustalenia cen eksportowych do Unii. W związku z tym, podobnie jak w przypadku przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL, możliwe było ustalenie jedynie tendencji cenowych w przywozie w odniesieniu do przywozu z innych państw trzecich. W okresie badanym średnia cena produktu przywożonego z pozostałych państw trzecich miała stałą tendencję wzrostową. Największy wzrost odnotowano w 2015 r., kiedy to ceny wzrosły o 40 %. W 2016 r. ceny wzrosły dodatkowo o 17,5 %, po czym ponownie spadły o 10,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym ceny wzrosły o 48 %.

(83)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu unijnego w okresie badanym.

(84)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie na makroekonomiczne i mikroekonomiczne wskaźniki szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne dotyczące całego przemysłu unijnego na podstawie danych pozyskanych od wnioskodawcy, które skontrolowała krzyżowo z informacjami dostarczonymi przez licznych producentów unijnych na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonymi przez producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych, które to dane zostały zweryfikowane. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego. Należy zauważyć, że – jak wskazano w motywie 61 – producenci unijni objęci próbą reprezentowali znaczną część produkcji unijnej.

(85)

Wskaźnikami makroekonomicznymi są: produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesu dumpingu.

(86)

Wskaźnikami mikroekonomicznymi są: średnie ceny jednostkowe, średni koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału.

(87)

Jak wspomniano w motywie 63, biorąc pod uwagę fakt, że dwa z trzech przedsiębiorstw objętych próbą są powiązane, w tabeli 5 przedstawiono dane w formie zindeksowanej, tak aby zachować poufność informacji podlegających szczególnej ochronie zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(88)

Tabela 5 przedstawia całkowitą produkcję unijną, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w okresie badanym:

Tabela 5

Produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

(89)

Łączna wielkość produkcji unijnej wzrosła jedynie nieznacznie w okresie badanym i osiągnęła poziom wyższy o 2 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(90)

Moce produkcyjne przemysłu unijnego w badanym okresie utrzymywały się na stabilnym poziomie.

(91)

W związku z tym stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu unijnego w okresie badanym podążał za tendencją w zakresie wielkości produkcji. Ogółem w następstwie wzrostu wielkości produkcji o 2 % wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych wzrósł o 2 % w okresie badanym.

(92)

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu Unii kształtowały się w okresie badanym zgodnie z tabelą 6.

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

(93)

Podczas gdy wielkość produkcji producentów unijnych utrzymywała się na względnie stabilnym poziomie, jak pokazano w tabeli 5, wielkość sprzedaży producentów unijnych na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 9 %. Udział przemysłu unijnego w rynku wzrósł jednak o 2 %, głównie z powodu spadku konsumpcji w Unii i spadku przywozu z ChRL.

(94)

W okresie badanym produkcja przemysłu unijnego wzrosła o 2 %, podczas gdy – jak wspomniano w motywach 70 i 93 – konsumpcja unijna spadła o 11 %, a wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym spadła o 9 %. Ten wzrost produkcji wynika ze wzrostu sprzedaży eksportowej producentów unijnych.

(95)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób.

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność w przemyśle unijnym w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

(96)

Liczba pracowników w przemyśle unijnym nieznacznie wzrosła w okresie badanym o 2 %, a wydajność utrzymywała się na stabilnym poziomie.

(97)

Jak wyjaśniono w motywie 31, potwierdzenie istnienia dumpingu nie było możliwe. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych.

(98)

W poprzednim przeglądzie wygaśnięcia przemysł unijny wykazywał oznaki poprawy po wcześniejszym dumpingu. W okresie badanym bieżącego dochodzenia nadal miał miejsce proces poprawy sytuacji, co wykazują korzystne dla przemysłu unijnego tendencje pod względem głównych wskaźników szkody. Ponadto niższy popyt na rynku unijnym, który spowodował spadek konsumpcji o 11 % w okresie badanym (zob. tabela 1), został skompensowany wzrostem sprzedaży eksportowej, o czym wspomniano w motywie 94.

(99)

Średnie ceny sprzedaży stosowane przez przemysł unijny wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Średnie ceny sprzedaży i koszty jednostkowe przemysłu unijnego

(100)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł unijny klientom niepowiązanym w Unii spadła o 5 % w okresie badanym.

(101)

W tym samym okresie średni jednostkowy koszt produkcji zmniejszył się o 4 %.

(102)

Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym zgodnie z tabelą 9.

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika w przemyśle unijnym w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

(103)

Ogółem w okresie badanym średni jednostkowy koszt pracy w przemyśle unijnym wzrósł o 4 %.

(104)

Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym zgodnie z tabelą 10.

Tabela 10

Zapasy mechanizmów dźwigniowych w przemyśle unijnym

(105)

Poziom zapasów wzrósł o 8 % do 2016 r. i o 82 % w okresie badanym. Zgodnie z wyjaśnieniami przemysłu unijnego gwałtowny wzrost zapasów pod koniec okresu badanego był skutkiem sezonowości sprzedaży i wystąpił tylko dlatego, że okres objęty dochodzeniem przeglądowym kończy się w lipcu, ponieważ najwyższy poziom sprzedaży mechanizmów dźwigniowych odnotowuje się tradycyjnie w grudniu, natomiast produkcja jest stabilna przez cały rok.

(106)

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje oraz zwrot z inwestycji przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 11

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji

(107)

Rentowność przemysłu unijnego wzrosła w pierwszych dwóch latach o 34 % i gwałtownie spadła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym zmniejszyła się ona o 10 %, lecz utrzymała się powyżej docelowego poziomu zysku wynoszącego 5 %, jak ustalono w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

(108)

W latach 2014–2016 wzrosła ona o 20 % i gwałtownie spadła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem zmniejszyła się ona w okresie badanym o 58 %.

(109)

Inwestycje przemysłu unijnego w produkcję produktu podobnego zmniejszyły się w 2015 r. o 13 %, następnie nieznacznie wzrosły w 2016 r. o 4 %, natomiast w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrosły o kolejne 12 %. W rezultacie w okresie badanym nastąpił niewielki wzrost o 3 %.

(110)

Zwrot z inwestycji mierzy zysk lub stratę z inwestycji w odniesieniu do sumy zainwestowanych pieniędzy. W okresie badanym wynosił on początkowo 42 %, a po dwóch latach w 2016 r. wzrósł o 51 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zwrot z inwestycji zmniejszył się jednak do poziomu niższego niż na początku okresu badanego, lecz nadal utrzymywał się na poziomie 36 %.

(111)

W toku dochodzenia wykazano, że w okresie badanym z powodu obowiązujących ceł antydumpingowych przemysł unijny był w stanie nadal poprawiać swoją sytuację po poniesionej wcześniej szkodzie. Wskaźniki szkody, takie jak produkcja, wykorzystanie mocy produkcyjnych i udział w rynku, wykazywały pozytywne tendencje, a rentowność pozostała w całym okresie powyżej docelowego zysku. Umożliwiło to przemysłowi unijnemu inwestowanie w środki zwiększające wydajność, tak aby obniżyć jednostkowe koszty produkcji, podczas gdy wzrosły średnie koszty pracy.

(112)

Przywóz mechanizmów dźwigniowych z ChRL w okresie badanym miał jedynie ograniczony wpływ na sytuację przemysłu unijnego. Dzięki obowiązującym środkom ich udział w rynku był w całym okresie niewielki. Chiński przywóz mechanizmów dźwigniowych był jednak nadal obecny na rynku unijnym, z wyjątkiem okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, co wskazuje na ciągłe zainteresowanie.

(113)

Komisja stwierdza zatem, że przemysł unijny odniósł korzyści z obowiązujących środków antydumpingowych, ponieważ w dalszym ciągu poprawiała się jego sytuacja po skutkach wcześniejszego dumpingu wyrządzającego szkodę.

(114)

Jak wspomniano w motywie 31, potwierdzenie istnienia dumpingu nie było możliwe. Stwierdzono jednak, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych (zob. motyw 60).

(115)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała zatem, czy doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody, gdyby środki wprowadzone wobec ChRL wygasły.

(116)

Aby ustalić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, wzięto pod uwagę następujące elementy: (i) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL, (ii) możliwe poziomy cen przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków, (iii) zachowanie chińskich producentów eksportujących w innych państwach trzecich, (iv) atrakcyjność rynku unijnego oraz (v) wpływ przywozu z Chin na sytuację przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

(117)

Jak wyjaśniono w motywach 52 i 53, producenci w ChRL posiadają znaczne moce produkcyjne w Chinach, a w rezultacie wolne moce produkcyjne, które znacznie przekraczają łączną konsumpcję w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(118)

Ponadto nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego na mechanizmy dźwigniowe w ChRL ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Biorąc pod uwagę spadek konsumpcji mechanizmów dźwigniowych w Unii w okresie badanym, Komisja stwierdziła, że popyt krajowy w Chinach lub na rynkach innych państw trzecich nie byłby w stanie wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

(119)

Jak wspomniano w motywie 47, producenci eksportujący w Chinach nie podjęli współpracy. Z tego powodu ustalono, że najbardziej odpowiednią podstawą możliwych poziomów cenowych chińskiego przywozu jest cena eksportowa z ChRL do państw trzecich zawarta we wniosku o dokonanie przeglądu.

(120)

Poziomy cen tego wywozu również wzięto pod uwagę jako racjonalny szacunek możliwych przyszłych poziomów cen stosowanych w wywozie do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(121)

Jak wyjaśniono w motywach 42 i 48, chińskie ceny eksportowe do państw trzecich były od 22,1 % do 32,2 % niższe niż ceny przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Podobnie ustalono, że marginesy podcięcia wynosiły od 8,9 % do 17,8 %.

(122)

Na tej podstawie stwierdza się, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych przywóz z Chin najprawdopodobniej będzie wywierać wysoką presję cenową na przemysł unijny.

(123)

Jak wspomniano w motywach 55–57, rynek unijny jest największym jednolitym rynkiem mechanizmów dźwigniowych, a ponadto ceny są atrakcyjne dla chińskich producentów. Nie ma innych dużych rynków eksportowych mogących wchłonąć nadwyżkę chińskich mocy produkcyjnych, ponieważ mechanizmy dźwigniowe są wykorzystywane tylko na ograniczonej liczbie rynków. Przyczyny te są silną zachętą dla chińskich producentów eksportujących do przekierowywania swojego wywozu do Unii, gdzie mogliby osiągnąć wyższe ceny, nadal będąc zarazem w stanie istotnie podcinać ceny sprzedaży przemysłu unijnego. Ponadto mieliby oni zachętę do eksportu co najmniej części swoich wolnych mocy produkcyjnych na rynek unijny po niskich cenach.

(124)

Stwierdzono zatem, że producenci eksportujący w ChRL mają potencjał i zachętę do znacznego zwiększenia wielkości wywozu mechanizmów dźwigniowych do Unii po cenach dumpingowych, co spowodowałoby znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(125)

Wzrost przywozu po niskich cenach doprowadziłby do znacznej presji cenowej na rynku unijnym, który jest wrażliwy na ceny. Jeżeli przemysł unijny pozostanie przy obecnym poziomie cen, nie będzie w stanie utrzymać swoich wielkości sprzedaży i udziału w rynku w obliczu przywozu z Chin po niskich cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków chiński udział w rynku wzrósłby w szybkim tempie. Najprawdopodobniej odbyłoby się to kosztem przemysłu unijnego. Utrata części wielkości sprzedaży prowadziłaby do niższego wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostu średnich kosztów produkcji. Prowadziłoby to do pogorszenia się sytuacji finansowej przemysłu unijnego i do obniżenia się jego rentowności, która, będąc wyższa od docelowego zysku w całym okresie badanym, spadła o ponad 40 % między 2016 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym. W ramach tego scenariusza każdy wzrost kosztów prowadziłby do spadku rentowności do poziomu poniżej docelowego zysku w krótkim okresie, co niweczyłoby wcześniejsze wysiłki podejmowane przez przemysł unijny, który dotychczas był w stanie podtrzymać wymagany poziom inwestycji w celu utrzymania konkurencyjności.

(126)

Gdyby jednak przemysł unijny zdecydował się obniżyć swoje poziomy cen, próbując utrzymać wielkość sprzedaży i udział w rynku, pogorszenie jego sytuacji finansowej nastąpiłoby niemal natychmiast. W istocie gdyby przemysł unijny musiał obniżyć swoje ceny sprzedaży na rynku unijnym o 8,9 %, do stwierdzonego niższego zakresu podcięcia cenowego (zob. motyw 121) w celu dopasowania cen przywożonych produktów chińskich, zacząłby natychmiast ponosić straty.

(127)

Również w ramach tego scenariusza wpływ wygaśnięcia środków prawdopodobnie miałby bezpośredni negatywny wpływ na przemysł unijny, ponieważ prowadziłby bezpośrednio do sytuacji ponoszenia strat. W perspektywie średnioterminowej nie byłoby to możliwe do utrzymania i doprowadziłoby do zamknięcia zakładów produkcyjnych, a ostatecznie do zniknięcia przemysłu unijnego. Należy zauważyć, że już w okresie badanym liczba producentów unijnych zmniejszyła się z sześciu do trzech.

(128)

W związku z tym można stwierdzić, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody w wyniku przywozu mechanizmów dźwigniowych z Chin, co prawdopodobnie doprowadziłoby do pogorszenia się sytuacji przemysłu unijnego i poniesienia przez niego istotnej szkody.

(129)

Fakt, że przywóz mechanizmów dźwigniowych z Chin na rynek unijny jest obecnie dokonywany na o wiele mniejszą skalę niż przed wprowadzeniem środków, świadczy o tym, iż obowiązujące cła antydumpingowe z powodzeniem doprowadziły do przywrócenia niezakłóconych warunków konkurencji między chińskimi eksporterami produktu objętego przeglądem a przemysłem unijnym. Komisja stwierdziła jednak, jak określono w motywie 128 i 130, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

(130)

Komisja stwierdza, że uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu mechanizmów dźwigniowych z Chin po cenach dumpingowych, podcinających ceny przemysłu unijnego, i doprowadziłoby do ponownego wystąpienia sytuacji szkody, jaką przemysł unijny ponosił w momencie wprowadzenia środków po raz pierwszy. W konsekwencji rentowność przemysłu unijnego byłaby poważnie zagrożona.

(131)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Ustalenie interesu Unii oparto na ocenie wszystkich zaangażowanych interesów, m.in. interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.

(132)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(133)

Należy przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia uznano, iż wprowadzenie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że niniejsze dochodzenie to przegląd wygaśnięcia, a więc analiza sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(134)

Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

(135)

W toku dochodzenia wykazano, że wygaśnięcie środków miałoby prawdopodobnie znaczny negatywny wpływ na przemysł unijny. Doprowadziłoby to wkrótce do spadku rentowności, a nawet do sytuacji, w której przemysł unijny ponosiłby straty, co miałoby również negatywny wpływ na inne czynniki szkody, takie jak wielkość produkcji, wskaźniki wykorzystania, inwestycje i zatrudnienie. W dłuższej perspektywie taka sytuacja nie byłaby opłacalna, zmuszając producentów unijnych do zamykania działalności na rynku unijnym.

(136)

Przemysł unijny udowodnił w przeszłości, że jest rentownym przemysłem osiągającym pozytywne wyniki gospodarcze i finansowe. Wobec faktycznego braku przywozu po cenach dumpingowych z Chin przemysł ten był w stanie utrzymać rentowność z marginesem zysku przekraczającym docelowy zysk.

(137)

Utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych leży zatem w interesie przemysłu unijnego.

(138)

Jak wskazano w motywie 16, żaden importer nie podjął współpracy w ramach niniejszego dochodzenia ani nie przedstawił wymaganych informacji. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach ustalono, że skutek nałożenia środków na importerów byłby nieznaczny. Wobec braku dowodów wskazujących inaczej można więc potwierdzić, że obecnie obowiązujące środki nie miały znacznego negatywnego wpływu na ich sytuację finansową i że kontynuacja tych środków nie wywarłaby nadmiernego wpływu na importerów.

(139)

Importerzy mechanizmów dźwigniowych są zazwyczaj również użytkownikami mechanizmów dźwigniowych, ponieważ przywożą je w celu wykorzystania do produkcji segregatorów z mechanizmem dźwigniowym. Jak wspomniano w motywie 15, w momencie wszczęcia dochodzenia skontaktowano się z 26 znanymi importerami/użytkownikami, jednak żaden z nich nie odpowiedział na formularz kontroli wyrywkowej ani nie zgłosił uwag.

(140)

Podczas poprzednich dochodzeń ustalono, że koszt mechanizmów dźwigniowych stanowił jedynie bardzo niewielki odsetek ceny detalicznej segregatorów z mechanizmem dźwigniowym, a zatem wpływ ceł (o ile w ogóle występował) nie został uznany za znaczący.

(141)

Ponadto dochodzenie wykazało, że w przypadku braku jakichkolwiek środków przeciwko przywozowi po cenach dumpingowych przemysł unijny prawdopodobnie straciłby większość swoich udziałów w rynku, a w dłuższej perspektywie mógłby nawet zniknąć. Doprowadziłoby to z pewnością do zależności producentów segregatorów z mechanizmem dźwigniowym od przywozu, a także do znacznego ograniczenia konkurencji na rynku unijnym.

(142)

Na tej podstawie można stwierdzić, że środki wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych nie są sprzeczne z ogólnym interesem Unii.

(143)

Komisja uznaje zatem, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu ostatecznych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL.

(144)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych pochodzących z ChRL. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano uwag.

(145)

W świetle niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości (10) właściwe jest ustalenie wysokości odsetek należnych w przypadku zwrotu ceł ostatecznych, ponieważ obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych nie określają wysokości takich odsetek, a stosowanie przepisów krajowych prowadziłoby do nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji między przedsiębiorstwami w zależności od państwa członkowskiego, w którym dokonywana byłaby odprawa celna.

(146)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii na temat środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu,