ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 279

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 61
9 listopada 2018


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2018/1676 z dnia 15 października 2018 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony

1

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1677 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów soli w obszarach 7h, 7j oraz 7k przez statki pływające pod banderą Belgii

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1678 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów plamiaka w obszarach 7b-k, 8, 9 i 10 oraz w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 przez statki pływające pod banderą Belgii

5

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1679 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Litwy

7

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1680 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów gładzicy w obszarach 7h, 7j oraz 7k przez statki pływające pod banderą Belgii

9

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1681 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Niderlandów

11

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1682 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Polski

13

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1683 z dnia 5 listopada 2018 r. ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Niemiec

15

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1684 z dnia 8 listopada 2018 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036

17

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1685 z dnia 8 listopada 2018 r. w sprawie jednolitych warunków przekazywania szeregów czasowych dla nowego podziału regionalnego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003

33

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1686 z dnia 8 listopada 2018 r. w sprawie minimalnej ceny sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku w dwudziestym siódmym częściowym zaproszeniu do składania ofert w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2080

35

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1687 z dnia 7 listopada 2018 r. zmieniająca decyzję 2007/25/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Wspólnoty ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom, w odniesieniu do okresu jej stosowania (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7240)  ( 1 )

36

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1688 z dnia 7 listopada 2018 r. w sprawie przyznania Słowacji odstępstw dotyczących dostarczania danych statystycznych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 w sprawie statystyki energii (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7304)  ( 1 )

38

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1689 z dnia 8 listopada 2018 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7511)  ( 1 )

39

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( Dz.U. L 139 z 30.4.2004 ) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 03, tom 45, s. 75)

65

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/1


DECYZJA RADY (UE) 2018/1676

z dnia 15 października 2018 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy, w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 23 kwietnia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do prowadzenia negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu z państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN). W upoważnieniu tym przewidziano możliwość negocjacji dwustronnych.

(2)

Dnia 22 grudnia 2009 r. Rada upoważniła Komisję do prowadzenia negocjacji dwustronnych w sprawie umów o wolnym handlu z poszczególnymi państwami członkowskimi ASEAN, począwszy od Singapuru, które miały być prowadzone zgodnie z istniejącymi wytycznymi negocjacyjnymi.

(3)

Dnia 12 września 2011 r. Rada upoważniła Komisję do rozszerzenia negocjacji prowadzonych z Singapurem, aby objąć nimi również ochronę inwestycji.

(4)

Negocjacje w sprawie Uumowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (zwanej dalej „Umową”) zakończono i Umowa powinna zostać podpisana w imieniu Unii, z zastrzeżeniem przeprowadzenia procedur koniecznych do jej zawarcia w późniejszym terminie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania, w imieniu Unii, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony, z zastrzeżeniem jej zawarcia (1).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 15 października 2018 r.

W imieniu Rady

E. KÖSTINGER

Przewodnicząca


(1)  Tekst Umowy zostanie opublikowany wraz z decyzją o jej zawarciu.


ROZPORZĄDZENIA

9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1677

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów soli w obszarach 7h, 7j oraz 7k przez statki pływające pod banderą Belgii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

19/TQ120

Państwo członkowskie

Belgia

Stado

SOL/7HJK.

Gatunek

Sola (Solea solea)

Obszar

7h, 7j oraz 7k

Data

14.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1678

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów plamiaka w obszarach 7b-k, 8, 9 i 10 oraz w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 przez statki pływające pod banderą Belgii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

20/TQ120

Państwo członkowskie

Belgia

Stado

HAD/7X7A34

Gatunek

Plamiak (Melanogrammus aeglefinus)

Obszar

7b-k, 8, 9 i 10; wody Unii obszaru CECAF 34.1.1

Data

14.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/7


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1679

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Litwy

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

21/TQ120

Państwo członkowskie

Litwa

Stado

CJM/SPRFMO

Gatunek

Ostrobok peruwiański (Trachurus murphyi)

Obszar

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Data

18.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/9


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1680

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów gładzicy w obszarach 7h, 7j oraz 7k przez statki pływające pod banderą Belgii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

22/TQ120

Państwo członkowskie

Belgia

Stado

PLE/7HJK.

Gatunek

Gładzica (Pleuronectes platessa)

Obszar

7h, 7j oraz 7k

Data

19.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/11


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1681

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Niderlandów

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

23/TQ120

Państwo członkowskie

Niderlandy

Stado

CJM/SPRFMO

Gatunek

Ostrobok peruwiański (Trachurus murphyi)

Obszar

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Data

18.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/13


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1682

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Polski

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

24/TQ120

Państwo członkowskie

Polska

Stado

CJM/SPRFMO

Gatunek

Ostrobok peruwiański (Trachurus murphyi)

Obszar

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Data

18.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/15


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1683

z dnia 5 listopada 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów ostroboka peruwiańskiego na obszarze objętym konwencją SPRFMO przez statki pływające pod banderą Niemiec

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)   Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

25/TQ120

Państwo członkowskie

Niemcy

Stado

CJM/SPRFMO

Gatunek

Ostrobok peruwiański (Trachurus murphyi)

Obszar

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Data

20.9.2018


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1684

z dnia 8 listopada 2018 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

1.1.   Poprzednie dochodzenia i obowiązujące środki

(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1136/2006 (2) Rada nałożyła cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Rady (WE) nr 796/2012 (3) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (4), ponownie wprowadziła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z ChRL („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

1.2.   Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia

(3)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (5) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

(4)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 30 maja 2017 r. przez stowarzyszenie producentów mechanizmów dźwigniowych LAMMA („wnioskodawca”) w imieniu trzech producentów unijnych reprezentujących około 95 % całkowitej unijnej produkcji mechanizmów dźwigniowych. W uzasadnieniu wniosku o dokonanie przeglądu podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

1.3.   Wszczęcie przeglądu

(5)

Po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i w dniu 1 września 2017 r. w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (6) („zawiadomienie o wszczęciu przeglądu”) ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

1.4.   Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

(6)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

1.5.   Zainteresowane strony

(7)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, pozostałych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w ChRL, zainteresowanych importerów/użytkowników oraz władze ChRL o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.

(8)

Wszystkie zainteresowane strony wezwano do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Zainteresowane strony miały również możliwość złożenia pisemnego wniosku o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

1.5.1.   Kontrola wyrywkowa

(9)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

1.5.1.1.   Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w ChRL

(10)

Z uwagi na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu przewidziano kontrolę wyrywkową.

(11)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Wymagane informacje obejmowały wielkość produkcji i zdolność produkcyjną. Poza tym Komisja zwróciła się do misji ChRL w Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(12)

Żaden z 33 chińskich eksporterów/producentów, z którymi się skontaktowano, ani żaden inny chiński eksporter/producent nie zgłosił się i nie przekazał wymaganych informacji.

1.5.1.2.   Kontrola wyrywkowa producentów unijnych

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego próba została wybrana na podstawie wielkości sprzedaży produktu podobnego. Próbą objęto trzech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą reprezentowali ponad 75 % szacowanej całkowitej produkcji przemysłu unijnego oraz ponad 75 % łącznej wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rzecz klientów niepowiązanych w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby. Nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym wstępnie dobrana próba została potwierdzona. Próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

1.5.1.3.   Kontrola wyrywkowa importerów niepowiązanych

(14)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszystkich importerów niepowiązanych wezwano do udziału w niniejszym dochodzeniu. Strony te wezwano do zgłoszenia się do Komisji przez dostarczenie informacji na temat ich przedsiębiorstw wymaganych w załączniku II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu.

(15)

Ponadto na początkowym etapie Komisja skontaktowała się z 26 importerami określonymi we wniosku o dokonanie przeglądu i poprosiła ich o opisanie ich działalności oraz o wypełnienie załącznika II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu.

(16)

Żaden z importerów nie zgłosił się ani nie ujawnił się Komisji.

1.5.2.   Kwestionariusze

(17)

Komisja przesłała kwestionariusze do trzech producentów unijnych objętych próbą oraz do trzech użytkowników wskazanych we wniosku o dokonanie przeglądu.

(18)

Kwestionariusze wysłano również do 38 producentów w potencjalnych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, a mianowicie w Kambodży, Indiach, Iranie, Japonii, Szwajcarii, Tajlandii i na Ukrainie. Żaden z producentów w żadnym z tych potencjalnych państw analogicznych nie dostarczył Komisji kompletnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(19)

Trzech producentów unijnych objętych próbą przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Żaden z użytkowników nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(20)

Jak wspomniano w motywie 12, żaden z chińskich producentów eksportujących nie podjął współpracy i nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

1.5.3.   Wizyty weryfikacyjne

(21)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci unijni:

IML, Offanengo, Włochy

NIKO, d.o.o., Železniki, Słowenia

INTERKOV spol. s.r.o., Benešov nad Ploučnici, Republika Czeska

2.   PRODUKT OBJĘTY PRZEGLĄDEM I PRODUKT PODOBNY

2.1.   Produkt objęty przeglądem

(22)

Produkt objęty przeglądem jest taki sam jak w dochodzeniu pierwotnym, a mianowicie mechanizmy dźwigniowe ogólnie używane do archiwizacji arkuszy papieru i innych dokumentów w segregatorach lub skoroszytach. W skład tych mechanizmów dźwigniowych wchodzą sztywne zaokrąglone elementy metalowe (zwykle dwa) zamocowane na płytce i posiadające co najmniej jedną dźwignię otwierającą umożliwiającą wkładanie arkuszy papieru i innych dokumentów, pochodzące z ChRL („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodem CN ex 8305 10 00 (kod TARIC 8305100050).

2.2.   Produkt podobny

(23)

Uznano, że produkt objęty przeglądem produkowany w ChRL i wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania. Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3.   PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(24)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

3.1.   Uwagi wstępne

(25)

Jak wspomniano w motywach 12 i 20, żaden z chińskich eksporterów/producentów nie współpracował w ramach dochodzenia. W związku z tym Komisja poinformowała władze chińskie, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących ChRL. W tym zakresie Komisja nie otrzymała ze strony władz chińskich żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(26)

W związku z powyższym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu zostały oparte na dostępnych faktach, a w szczególności na ogólnodostępnych źródłach, takich jak oficjalne strony internetowe przedsiębiorstw, informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu oraz informacje uzyskane od stron współpracujących podczas dochodzenia przeglądowego (tj. wnioskodawcy oraz producentów unijnych objętych próbą).

3.2.   Dumping

(27)

W zawiadomieniu o wszczęciu wspomniano o wykorzystaniu państwa analogicznego do celów ustalenia wartości normalnej. Alternatywnie, w przypadku braku współpracy ze strony odpowiedniego państwa analogicznego, Komisja przewidziała wykorzystanie cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii do celów ustalenia wartości normalnej. Zainteresowane strony zostały poproszone o przedstawienie uwag na temat adekwatności tej podstawy do ustalenia wartości normalnej. Nie otrzymano żadnych uwag w tym względzie.

(28)

W odniesieniu do ceny eksportowej, ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL i ze strony importerów niepowiązanych na rynku unijnym, Komisja nie była w stanie ustalić żadnych ilości lub cen sprzedaży eksportowej na podstawie transakcji. W tym względzie Komisja rozważyła alternatywne sposoby określenia ceny eksportowej.

(29)

Po pierwsze, rozważono, czy dane Eurostatu lub inne dane statystyczne, takie jak dane zgłaszane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego („baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6”), porównane z innymi dostępnymi danymi, mogłyby zostać wykorzystane jako alternatywne sposoby ustalenia cen eksportowych. Dane Eurostatu były jednak nieodpowiednie, ponieważ dane statystyczne dotyczące przywozu obejmowały również przywóz produktów innych niż produkt objęty przeglądem. Podobnie baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 nie umożliwiała porównania cen eksportowych z cenami przemysłu unijnego w zależności od rodzaju produktu. Ponadto w bazie TARIC lub w bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 ilość mechanizmów dźwigniowych rejestrowana jest w kilogramach, podczas gdy wartość normalna opiera się na sztukach.

(30)

Po drugie, Komisja rozważyła także wykorzystanie cen eksportowych podanych we wniosku o dokonanie przeglądu. Należy przypomnieć, że ta metodyka była stosowana w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, o którym mowa w motywie 2, i że zasadniczo umożliwia ona również porównanie w zależności od rodzaju produktu. Jednakże faktury przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu dotyczyły cen eksportowych stosowanych w wywozie do innych państw trzecich.

(31)

W związku z tym nie można było dokonać obliczeń dumpingu na podstawie cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii i nie było możliwe potwierdzenie dumpingu. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu.

3.3.   Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu

(32)

Jeśli chodzi o badanie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu, przeanalizowano następujące elementy: związek między wartością normalną a cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich; moce produkcyjne, produkcję i wolne moce produkcyjne w ChRL; oraz atrakcyjność rynku unijnego w odniesieniu do przywozu z ChRL.

3.3.1.   Związek między wartością normalną a cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich

(33)

W świetle braku współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL wartość normalna została porównana z cenami eksportowymi z ChRL do innych państw trzecich zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

3.3.1.1.   Obliczanie wartości normalnej

(34)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego wartość normalną trzeba było określić na podstawie ceny lub wartości skonstruowanej w odpowiednim państwie trzecim o gospodarce rynkowej („kraj analogiczny”) lub na podstawie ceny eksportowej stosowanej przy wywozie z państwa analogicznego do innych państw, w tym do Unii. W przypadku gdy te metody nie są dostępne, wartość normalną można również określić w oparciu o inną uzasadnioną metodę, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku.

(35)

We wniosku o dokonanie przeglądu złożonym przez przemysł unijny przytoczono nazwy szeregu producentów z państw o gospodarce rynkowej spoza Unii (mianowicie z Indii, Iranu i Tajlandii).

(36)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja przewidywała nawiązanie współpracy z Indiami, Tajlandią i Iranem. Ponadto w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja określiła, że jeżeli żaden z producentów z państw o gospodarce rynkowej spoza Unii nie zaoferuje współpracy, za podstawę określenia wartości normalnej posłużą ceny faktycznie zapłacone lub należne w Unii. W rzeczywistości ceny faktycznie zapłacone lub należne w Unii stanowiły podstawę do ustalenia wartości normalnej w pierwotnym dochodzeniu oraz w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, o którym mowa w motywie 2.

(37)

Jak wspomniano w motywie 18, po wszczęciu postępowania Komisja skontaktowała się w należyty sposób z producentami, a także z innymi potencjalnymi producentami w innych państwach, których można było zidentyfikować na podstawie publicznie dostępnych źródeł.

(38)

Jeden irański producent mechanizmów dźwigniowych wyraził gotowość do współpracy, ale dostarczył jedynie częściową odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu. Pomimo prośby ze strony Komisji producent ten nie dostarczył żadnych dodatkowych informacji. Informacje dostarczone przez tego producenta były w dużej mierze niekompletne lub niespójne, a zatem nie mogły zostać wykorzystane jako podstawa do obliczenia wartości normalnej.

(39)

Żaden inny producent w żadnym innym potencjalnym państwie analogicznym, z którym Komisja skontaktowała się, nie podjął współpracy.

(40)

W związku z tym Komisji nie pozostała inna możliwość niż wykorzystanie cen faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii jako podstawy do ustalenia wartości normalnej.

(41)

Żadna z zainteresowanych stron nie zgłosiła uwag na temat adekwatności tej podstawy do określenia wartości normalnej.

3.3.1.2.   Wartość normalna

(42)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego oraz jak wyjaśniono w motywach 34–41, wartość normalna została ustalona na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii za produkt podobny, odnotowanych w zwykłym obrocie handlowym.

(43)

W rezultacie wartość normalna została ustalona jako średnia ważona krajowych cen sprzedaży dokonywanej przez producentów unijnych objętych próbą na rzecz odbiorców niepowiązanych.

(44)

W pierwszej kolejności ustalono, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego dokonywana przez producentów unijnych objętych próbą na rzecz odbiorców niepowiązanych jest reprezentatywna, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, tj. czy łączna wielkość tej sprzedaży stanowi przynajmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży produktu objętego postępowaniem wywożonego do Unii. Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL, dane na temat całkowitej wielkości sprzedaży produktów wywożonych do Unii trzeba było ustalić na podstawie dostępnych faktów. Jak wspomniano w motywie 29, dane Eurostatu i inne dane statystyczne uznano za nieadekwatne do celów stwierdzenia kontynuacji dumpingu. Można je jednak wykorzystać w celu określenia poziomu przywozu do Unii produktu objętego postępowaniem. Na tej podstawie uznano, że sprzedaż krajowa producentów unijnych objętych próbą była ogólnie wystarczająco reprezentatywna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, przy jednoczesnym uwzględnieniu poufności danych, jak wyjaśniono w motywie 63. Ze względu na brak współpracy ze strony eksporterów w ChRL niemożliwe było dokonanie analizy reprezentatywności w zależności od rodzaju produktu.

(45)

Następnie Komisja zbadała, czy sprzedaż krajowa każdego z producentów unijnych objętych próbą może być uznana za dokonywaną w zwykłym obrocie handlowym, tj. czy w przypadku każdego z producentów unijnych objętych próbą średnie ceny sprzedaży były równe średnim kosztom produkcji lub od nich wyższe, a co za tym idzie – czy sprzedaż ta była rentowna.

(46)

W związku z tym ustalono, że w ujęciu średnim sprzedaż dokonywana przez producentów unijnych była rentowna. Wartość normalną ustalono więc w oparciu o średnie ważone ceny całej sprzedaży mechanizmów dźwigniowych dokonanej przez producentów unijnych objętych próbą na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.3.1.3.   Cena eksportowa

(47)

Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja stwierdziła, że informacje dotyczące cen eksportowych z ChRL do państw trzecich zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu stanowiły najwłaściwszą podstawę do obliczenia ceny eksportowej do Unii produktu objętego postępowaniem.

3.3.1.4.   Porównanie

(48)

Porównanie średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex-works. W związku z tym dokonano dostosowań wartości normalnej i ceny eksportowej z tytułu różnic w kosztach frachtu krajowego i frachtu morskiego zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego w oparciu o elementy zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu. Porównanie to wykazało, że ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich podane we wniosku o dokonanie przeglądu były o 22,1 % do 32,2 % niższe niż wartość normalna. Fakt ten wskazuje na to, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych ceny stosowane przy wywozie do Unii będą cenami dumpingowymi.

3.4.   Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych

3.4.1.   Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL

(49)

Ponieważ producenci eksportujący nie nawiązali współpracy, poniższe wnioski opierają się głównie na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, informacjach dostarczonych przez przemysł unijny w trakcie dochodzenia, porównanych w miarę możliwości z informacjami dostępnymi publicznie.

(50)

Na tej podstawie ustalono, że moce produkcyjne w ChRL w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych mieszczą się w zakresie 600–850 mln sztuk, co jest podobne do mocy produkcyjnych oszacowanych w poprzednim dochodzeniu w sprawie przeglądu wygaśnięcia (7) (600–700 mln sztuk).

(51)

Ponadto, jak już ustalono w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia (8), ze względu na charakter procesu produkcji w ChRL (opartego głównie na sile roboczej) moce produkcyjne w ChRL w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych można łatwo zwiększyć, między innymi poprzez zatrudnienie dodatkowych pracowników przy jedynie ograniczonych inwestycjach w sprzęt.

(52)

W związku z tym moce produkcyjne w ChRL są o około 240–340 % wyższe niż konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz znacznie wyższe niż produkcja unijna w tym samym okresie.

(53)

We wniosku o dokonanie przeglądu produkcję mechanizmów dźwigniowych w ChRL oszacowano na poziomie około 350 mln sztuk, w związku z czym według ostrożnych szacunków wolne moce produkcyjne przekraczają 260 mln sztuk. Te wolne moce odpowiadają w przybliżeniu całkowitej konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(54)

W związku z tym uzasadnione jest stwierdzenie, że w ChRL pozostają do dyspozycji duże wolne moce produkcyjne. Jak wyjaśniono w motywach 49–53, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych te wolne moce produkcyjne zostałyby skierowane na rynek unijny.

3.4.2.   Atrakcyjność rynku unijnego

(55)

Pomimo spadku konsumpcji mechanizmów dźwigniowych na rynku unijnym popyt w Unii na mechanizmy dźwigniowe pozostaje znaczny i stanowi około 45 % rynku światowego. Rynek unijny pozostaje największym światowym rynkiem mechanizmów dźwigniowych.

(56)

Istnieje jedynie ograniczona liczba innych rynków, na których wykorzystuje się mechanizmy dźwigniowe. Ponadto rynki te są dużo mniejsze niż rynek unijny i w związku z tym nie byłyby w stanie wchłonąć znacznej nadwyżki mocy produkcyjnych w ChRL. Ponadto, w oparciu o dostępne informacje można stwierdzić, konsumpcja mechanizmów dźwigniowych w ChRL jest bardzo niska i nie przewiduje się jej znacznego wzrostu.

(57)

Jak opisano w motywie 48, porównanie cen eksportowych z ChRL do państw trzecich z cenami na rynku unijnym wykazało, że dominujące ceny były na ogół wyższe na rynku unijnym. Fakt ten sprawia, że rynek unijny jest bardziej atrakcyjny dla takiego przywozu po niskich cenach, ponieważ może generować większe zyski.

(58)

Stwierdzono zatem, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych rynek unijny byłby atrakcyjnym rynkiem dla chińskiego wywozu.

(59)

Biorąc pod uwagę te okoliczności, w przypadku uchylenia środków prawdopodobne jest, że wywóz z ChRL produktu objętego przeglądem zostałby skierowany na rynek unijny w znaczących ilościach. Jak wykazano w motywach 34–48, przywóz ten najprawdopodobniej odbywałby się po cenach dumpingowych.

3.4.3.   Wniosek

(60)

Biorąc pod uwagę znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych w Chinach, ograniczoną wielkość chińskiego rynku krajowego, a także atrakcyjność rynku unijnego, stwierdzono, że w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych chiński przywóz produktu objętego przeglądem do Unii zwiększyłby się znacznie pod względem ilościowym. Komisja stwierdziła ponadto, że przywóz byłby prawdopodobnie dokonywany po cenach dumpingowych. W związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

4.   PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

4.1.   Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej

(61)

W okresie badanym mechanizmy dźwigniowe były wytwarzane w Unii przez sześciu znanych producentów. Trzech z nich jest reprezentowanych przez wnioskodawcę. Tych sześciu producentów unijnych reprezentuje „przemysł unijny” w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Próbą objęto trzech producentów unijnych reprezentowanych przez wnioskodawcę, jak opisano w motywach 13–21. Próba obejmuje ponad 75 % całkowitej produkcji unijnej i wielkości sprzedaży, jak opisano w motywie 13.

(62)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w styczniu 2017 r. ogłoszono upadłość jednego z producentów nieobjętych próbą, Mi.me.ca. Srl (Włochy) (9). Dwóch innych nieobjętych próbą producentów unijnych, EJA International (Niderlandy) i Technostal (Włochy), po okresie badanym w 2018 r. zakończyło produkcję mechanizmów dźwigniowych.

(63)

Biorąc pod uwagę, że spośród trzech przedsiębiorstw objętych próbą dwa są powiązane, dane wykorzystane do analizy szkody przedstawiono w niniejszym rozporządzeniu w formie zindeksowanej, tak aby zachować poufność informacji podlegających szczególnej ochronie zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(64)

Na podstawie dowodów przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu, dodatkowych danych przekazanych przez wnioskodawcę i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą ustalono, że całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym mieści się w przedziale 270–330 mln sztuk.

(65)

Komisja oszacowała wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym produktu objętego przeglądem na podstawie danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, z zastosowaniem współczynnika konwersji do całkowitej wielkości wyrażonej w kilogramach. Komisja wykorzystała również ten współczynnik konwersji w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, aby przełożyć dane statystyczne dotyczące przywozu (wyrażone w kilogramach) na sztuki poprzez oparcie konwersji na średniej wadze najbardziej reprezentatywnego rodzaju.

(66)

Wnioskodawca zaproponował zastosowanie innego współczynnika konwersji, który był nieco niższy niż zastosowany w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. Komisja odrzuciła ten wniosek z uwagi na to, że nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących na zmianę tendencji przywozowych lub konsumpcji w Unii. W związku z tym Komisja utrzymała współczynnik konwersji zastosowany w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

4.2.   Konsumpcja w Unii

(67)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym i wielkości przywozu z państw trzecich do Unii opartych na danych zgłoszonych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(68)

Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym została oparta na informacjach dostarczonych przez producentów unijnych na etapie wstępnego wszczęcia dochodzenia oraz na zweryfikowanych informacjach dostarczonych przez trzech objętych próbą producentów unijnych w ich odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(69)

Jak wskazano w motywie 63, dane poufne od trzech przedsiębiorstw objętych próbą nie mogą zostać ujawnione w poniższych tabelach. W związku z tym, w miarę potrzeby, zastosowano wskaźniki w celu wykazania tendencji w okresie badanym.

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

 

2014

2015

2016

ODP

Wskaźnik (2014 = 100)

100

91

93

89

Źródło: Informacje dostarczone przez producentów unijnych na etapie wstępnego wszczęcia dochodzenia, baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych.

(70)

Jak przedstawiono w tabeli 1, konsumpcja unijna w okresie badanym spadła o 11 %, co wynika z postępującej cyfryzacji zarządzania biurem i przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, co doprowadziło do zmniejszenia liczby kopii dokumentów przechowywanych w formie papierowej, a w związku z tym do spadku konsumpcji produktu objętego przeglądem.

4.3.   Przywóz z ChRL

4.3.1.   Wielkość i udział w rynku przywozu z ChRL

(71)

Komisja ustaliła wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym na podstawie danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, jak określono w motywie 67.

Na tej podstawie przywóz do Unii z ChRL i jego udział w rynku kształtowały się zgodnie z tabelą 2:

Tabela 2

Wielkość przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL i udział ChRL w rynku

 

2014

2015

2016

ODP

Przywóz z ChRL – wskaźnik (2014 = 100)

100

55

15

0,13

Udział w rynku unijnym przywozu z ChRL

5,6 %

3,2 %

0,9 %

0,0 %

Źródło: Informacje dostarczone przez producentów unijnych na etapie wstępnego wszczęcia dochodzenia, baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych.

(72)

W okresie badanym wielkość przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL co roku znacznie spadała, osiągając niewielki poziom pod koniec okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. W 2015 r. przywóz mechanizmów dźwigniowych z Chin zmniejszył się o 45 %, a w kolejnym roku o ponad 70 %. Ostatecznie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz zmniejszył się do zaledwie kilku tysięcy sztuk.

(73)

W związku z tym udział ChRL w rynku również spadł znacząco w okresie badanym. Zmniejszył się on z 5,6 % w 2014 r. do prawie 0 % pod koniec okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

4.3.2.   Tendencje cen stosowanych w przywozie z ChRL oraz podcięcie cenowe

(74)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących oraz brak alternatywnych źródeł, nie było możliwe ustalenie dokładnej ceny importowej. Wynika to z faktu, że, jak wyjaśniono w motywie 29, dane statystyczne uznano za nieadekwatne, ponieważ jedno ze źródeł obejmowało także przywóz produktów innych niż produkt objęty badaniem, a inne źródła nie pozwalały na porównanie cen eksportowych z cenami przemysłu unijnego w zależności od rodzaju produktu.

(75)

Uznano jednak, że ceny importowe odnotowane w bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 były odpowiednie do określenia ogólnej tendencji cen importowych z ChRL. Tendencje cen importowych do Unii z ChRL kształtowały się w sposób przedstawiony w tabeli 3:

Tabela 3

Średnia cena przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL

 

2014

2015

2016

ODP

Wskaźnik (2014 = 100)

100

113

109

157

Źródło: Baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(76)

Jak pokazano w tabeli 3, ceny importowe wzrosły o 13 % w 2015 r. i spadły o 3,5 % w 2016 r. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom cen wzrósł o 46 %. Tę ogólną tendencję należy jednak oceniać w kontekście bardzo niewielkiej ilości przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, której nie można uznać za reprezentatywną dla poziomów cen wobec braku środków.

(77)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących oraz brak alternatywnych źródeł informacji nie można było obliczyć marginesu podcięcia w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

4.4.   Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(78)

Przywóz mechanizmów dźwigniowych z państw trzecich innych niż ChRL pochodził głównie z Indii. Odnotowano również niewielkie ilości przywozu z Egiptu, Izraela, Japonii, Serbii, Szwajcarii, Tajwanu, Ukrainy i USA.

(79)

Łączną wielkość przywozu do Unii, jak również udział w rynku i tendencje cenowe w przywozie mechanizmów dźwigniowych z pozostałych państw trzecich przedstawiono w tabeli 4.

Tabela 4

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

 

2014

2015

2016

ODP

Przywóz – wskaźnik (2014 = 100)

100

121

122

149

Udział w rynku

3,8 %

5,0 %

5,0 %

6,3 %

Średnia cena–wskaźnik (2014 = 100)

100

140

165

148

Źródło: Informacje dostarczone przez producentów unijnych na etapie wstępnego wszczęcia dochodzenia, baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych.

(80)

Ogółem wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich znacznie wzrosła w okresie badanym o 49 %.

(81)

Ponieważ całkowita konsumpcja w Unii zmalała w okresie badanym, wzrost ten przełożył się w tym okresie na wzrost udziału przywozu z tych państw w rynku, z 3,8 % w 2014 r. do 6,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(82)

Jak wyjaśniono w motywie 29, dostępne dane statystyczne nie były odpowiednie do celów ustalenia cen eksportowych do Unii. W związku z tym, podobnie jak w przypadku przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL, możliwe było ustalenie jedynie tendencji cenowych w przywozie w odniesieniu do przywozu z innych państw trzecich. W okresie badanym średnia cena produktu przywożonego z pozostałych państw trzecich miała stałą tendencję wzrostową. Największy wzrost odnotowano w 2015 r., kiedy to ceny wzrosły o 40 %. W 2016 r. ceny wzrosły dodatkowo o 17,5 %, po czym ponownie spadły o 10,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym ceny wzrosły o 48 %.

4.5.   Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

4.5.1.   Uwagi ogólne

(83)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu unijnego w okresie badanym.

(84)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie na makroekonomiczne i mikroekonomiczne wskaźniki szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne dotyczące całego przemysłu unijnego na podstawie danych pozyskanych od wnioskodawcy, które skontrolowała krzyżowo z informacjami dostarczonymi przez licznych producentów unijnych na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonymi przez producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych, które to dane zostały zweryfikowane. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego. Należy zauważyć, że – jak wskazano w motywie 61 – producenci unijni objęci próbą reprezentowali znaczną część produkcji unijnej.

(85)

Wskaźnikami makroekonomicznymi są: produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesu dumpingu.

(86)

Wskaźnikami mikroekonomicznymi są: średnie ceny jednostkowe, średni koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału.

(87)

Jak wspomniano w motywie 63, biorąc pod uwagę fakt, że dwa z trzech przedsiębiorstw objętych próbą są powiązane, w tabeli 5 przedstawiono dane w formie zindeksowanej, tak aby zachować poufność informacji podlegających szczególnej ochronie zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

4.5.2.   Wskaźniki makroekonomiczne

4.5.2.1.   Produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie tych mocy

(88)

Tabela 5 przedstawia całkowitą produkcję unijną, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w okresie badanym:

Tabela 5

Produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

 

2014

2015

2016

ODP

Produkcja – wskaźnik (2014 = 100)

100

97

102

102

Moce produkcyjne – wskaźnik (2014 = 100)

100

100

100

100

Wykorzystanie mocy produkcyjnych – wskaźnik (2014 = 100)

100

97

102

102

Źródło: Wnioskodawca, informacje zebrane na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(89)

Łączna wielkość produkcji unijnej wzrosła jedynie nieznacznie w okresie badanym i osiągnęła poziom wyższy o 2 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(90)

Moce produkcyjne przemysłu unijnego w badanym okresie utrzymywały się na stabilnym poziomie.

(91)

W związku z tym stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu unijnego w okresie badanym podążał za tendencją w zakresie wielkości produkcji. Ogółem w następstwie wzrostu wielkości produkcji o 2 % wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych wzrósł o 2 % w okresie badanym.

4.5.2.2.   Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego

(92)

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu Unii kształtowały się w okresie badanym zgodnie z tabelą 6.

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

 

2014

2015

2016

ODP

Wielkość sprzedaży – wskaźnik (2014 = 100)

100

91

95

91

Udział w rynku

91,9 %

92,3 %

94,3 %

93,6 %

Wskaźnik (2014 = 100)

100

100

103

102

Źródło: Wnioskodawca, informacje zebrane na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(93)

Podczas gdy wielkość produkcji producentów unijnych utrzymywała się na względnie stabilnym poziomie, jak pokazano w tabeli 5, wielkość sprzedaży producentów unijnych na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 9 %. Udział przemysłu unijnego w rynku wzrósł jednak o 2 %, głównie z powodu spadku konsumpcji w Unii i spadku przywozu z ChRL.

4.5.2.3.   Wzrost

(94)

W okresie badanym produkcja przemysłu unijnego wzrosła o 2 %, podczas gdy – jak wspomniano w motywach 70 i 93 – konsumpcja unijna spadła o 11 %, a wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym spadła o 9 %. Ten wzrost produkcji wynika ze wzrostu sprzedaży eksportowej producentów unijnych.

4.5.2.4.   Zatrudnienie i wydajność

(95)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób.

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność w przemyśle unijnym w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

 

2014

2015

2016

ODP

Liczba pracowników – wskaźnik (2014 = 100)

100

97

99

102

Wydajność (wskaźnik 2014 = 100)

100

101

103

100

Źródło: Wnioskodawca, informacje zebrane na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(96)

Liczba pracowników w przemyśle unijnym nieznacznie wzrosła w okresie badanym o 2 %, a wydajność utrzymywała się na stabilnym poziomie.

4.5.2.5.   Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(97)

Jak wyjaśniono w motywie 31, potwierdzenie istnienia dumpingu nie było możliwe. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych.

(98)

W poprzednim przeglądzie wygaśnięcia przemysł unijny wykazywał oznaki poprawy po wcześniejszym dumpingu. W okresie badanym bieżącego dochodzenia nadal miał miejsce proces poprawy sytuacji, co wykazują korzystne dla przemysłu unijnego tendencje pod względem głównych wskaźników szkody. Ponadto niższy popyt na rynku unijnym, który spowodował spadek konsumpcji o 11 % w okresie badanym (zob. tabela 1), został skompensowany wzrostem sprzedaży eksportowej, o czym wspomniano w motywie 94.

4.5.3.   Wskaźniki mikroekonomiczne

4.5.3.1.   Ceny i czynniki wpływające na ceny

(99)

Średnie ceny sprzedaży stosowane przez przemysł unijny wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Średnie ceny sprzedaży i koszty jednostkowe przemysłu unijnego

 

2014

2015

2016

ODP

Średnia jednostkowa cena sprzedaży w Unii – wskaźnik (2014 = 100)

100

97

96

95

Jednostkowy koszt produkcji w Unii – wskaźnik (2014 = 100)

100

97

93

96

Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(100)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł unijny klientom niepowiązanym w Unii spadła o 5 % w okresie badanym.

(101)

W tym samym okresie średni jednostkowy koszt produkcji zmniejszył się o 4 %.

4.5.3.2.   Koszty pracy

(102)

Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym zgodnie z tabelą 9.

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika w przemyśle unijnym w odniesieniu do mechanizmów dźwigniowych

 

2014

2015

2016

ODP

Średnie koszty pracy na pracownika – wskaźnik (2014 = 100)

100

99

102

104

Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(103)

Ogółem w okresie badanym średni jednostkowy koszt pracy w przemyśle unijnym wzrósł o 4 %.

4.5.3.3.   Zapasy

(104)

Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym zgodnie z tabelą 10.

Tabela 10

Zapasy mechanizmów dźwigniowych w przemyśle unijnym

 

2014

2015

2016

ODP

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego – wskaźnik (2014 = 100)

100

109

111

185

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji

7,4 %

8,3 %

8,1 %

13,5 %

Wskaźnik (2014 = 100)

100

112

108

182

Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(105)

Poziom zapasów wzrósł o 8 % do 2016 r. i o 82 % w okresie badanym. Zgodnie z wyjaśnieniami przemysłu unijnego gwałtowny wzrost zapasów pod koniec okresu badanego był skutkiem sezonowości sprzedaży i wystąpił tylko dlatego, że okres objęty dochodzeniem przeglądowym kończy się w lipcu, ponieważ najwyższy poziom sprzedaży mechanizmów dźwigniowych odnotowuje się tradycyjnie w grudniu, natomiast produkcja jest stabilna przez cały rok.

4.5.3.4.   Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

(106)

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje oraz zwrot z inwestycji przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 11

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji

 

2014

2015

2016

ODP

Rentowność łącznej sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii – wskaźnik (2014 = 100)

100

105

134

90

Przepływy środków pieniężnych – wskaźnik (2014 = 100)

100

107

120

42

Inwestycje – wskaźnik (2014 = 100)

100

87

91

103

Zwrot z inwestycji

42 %

47 %

63 %

36 %

Wskaźnik (2014 = 100)

100

113

151

87

Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(107)

Rentowność przemysłu unijnego wzrosła w pierwszych dwóch latach o 34 % i gwałtownie spadła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym zmniejszyła się ona o 10 %, lecz utrzymała się powyżej docelowego poziomu zysku wynoszącego 5 %, jak ustalono w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

(108)

W latach 2014–2016 wzrosła ona o 20 % i gwałtownie spadła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem zmniejszyła się ona w okresie badanym o 58 %.

(109)

Inwestycje przemysłu unijnego w produkcję produktu podobnego zmniejszyły się w 2015 r. o 13 %, następnie nieznacznie wzrosły w 2016 r. o 4 %, natomiast w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrosły o kolejne 12 %. W rezultacie w okresie badanym nastąpił niewielki wzrost o 3 %.

(110)

Zwrot z inwestycji mierzy zysk lub stratę z inwestycji w odniesieniu do sumy zainwestowanych pieniędzy. W okresie badanym wynosił on początkowo 42 %, a po dwóch latach w 2016 r. wzrósł o 51 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zwrot z inwestycji zmniejszył się jednak do poziomu niższego niż na początku okresu badanego, lecz nadal utrzymywał się na poziomie 36 %.

4.5.4.   Wnioski dotyczące szkody

(111)

W toku dochodzenia wykazano, że w okresie badanym z powodu obowiązujących ceł antydumpingowych przemysł unijny był w stanie nadal poprawiać swoją sytuację po poniesionej wcześniej szkodzie. Wskaźniki szkody, takie jak produkcja, wykorzystanie mocy produkcyjnych i udział w rynku, wykazywały pozytywne tendencje, a rentowność pozostała w całym okresie powyżej docelowego zysku. Umożliwiło to przemysłowi unijnemu inwestowanie w środki zwiększające wydajność, tak aby obniżyć jednostkowe koszty produkcji, podczas gdy wzrosły średnie koszty pracy.

(112)

Przywóz mechanizmów dźwigniowych z ChRL w okresie badanym miał jedynie ograniczony wpływ na sytuację przemysłu unijnego. Dzięki obowiązującym środkom ich udział w rynku był w całym okresie niewielki. Chiński przywóz mechanizmów dźwigniowych był jednak nadal obecny na rynku unijnym, z wyjątkiem okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, co wskazuje na ciągłe zainteresowanie.

(113)

Komisja stwierdza zatem, że przemysł unijny odniósł korzyści z obowiązujących środków antydumpingowych, ponieważ w dalszym ciągu poprawiała się jego sytuacja po skutkach wcześniejszego dumpingu wyrządzającego szkodę.

4.6.   Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody

4.6.1.   Uwagi wstępne

(114)

Jak wspomniano w motywie 31, potwierdzenie istnienia dumpingu nie było możliwe. Stwierdzono jednak, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych (zob. motyw 60).

(115)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała zatem, czy doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody, gdyby środki wprowadzone wobec ChRL wygasły.

(116)

Aby ustalić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, wzięto pod uwagę następujące elementy: (i) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL, (ii) możliwe poziomy cen przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków, (iii) zachowanie chińskich producentów eksportujących w innych państwach trzecich, (iv) atrakcyjność rynku unijnego oraz (v) wpływ przywozu z Chin na sytuację przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

4.6.1.1.   Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL

(117)

Jak wyjaśniono w motywach 52 i 53, producenci w ChRL posiadają znaczne moce produkcyjne w Chinach, a w rezultacie wolne moce produkcyjne, które znacznie przekraczają łączną konsumpcję w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(118)

Ponadto nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego na mechanizmy dźwigniowe w ChRL ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Biorąc pod uwagę spadek konsumpcji mechanizmów dźwigniowych w Unii w okresie badanym, Komisja stwierdziła, że popyt krajowy w Chinach lub na rynkach innych państw trzecich nie byłby w stanie wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

4.6.1.2.   Możliwe poziomy cen przywozu z Chin

(119)

Jak wspomniano w motywie 47, producenci eksportujący w Chinach nie podjęli współpracy. Z tego powodu ustalono, że najbardziej odpowiednią podstawą możliwych poziomów cenowych chińskiego przywozu jest cena eksportowa z ChRL do państw trzecich zawarta we wniosku o dokonanie przeglądu.

(120)

Poziomy cen tego wywozu również wzięto pod uwagę jako racjonalny szacunek możliwych przyszłych poziomów cen stosowanych w wywozie do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(121)

Jak wyjaśniono w motywach 42 i 48, chińskie ceny eksportowe do państw trzecich były od 22,1 % do 32,2 % niższe niż ceny przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Podobnie ustalono, że marginesy podcięcia wynosiły od 8,9 % do 17,8 %.

(122)

Na tej podstawie stwierdza się, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych przywóz z Chin najprawdopodobniej będzie wywierać wysoką presję cenową na przemysł unijny.

4.6.1.3.   Atrakcyjność rynku unijnego

(123)

Jak wspomniano w motywach 55–57, rynek unijny jest największym jednolitym rynkiem mechanizmów dźwigniowych, a ponadto ceny są atrakcyjne dla chińskich producentów. Nie ma innych dużych rynków eksportowych mogących wchłonąć nadwyżkę chińskich mocy produkcyjnych, ponieważ mechanizmy dźwigniowe są wykorzystywane tylko na ograniczonej liczbie rynków. Przyczyny te są silną zachętą dla chińskich producentów eksportujących do przekierowywania swojego wywozu do Unii, gdzie mogliby osiągnąć wyższe ceny, nadal będąc zarazem w stanie istotnie podcinać ceny sprzedaży przemysłu unijnego. Ponadto mieliby oni zachętę do eksportu co najmniej części swoich wolnych mocy produkcyjnych na rynek unijny po niskich cenach.

(124)

Stwierdzono zatem, że producenci eksportujący w ChRL mają potencjał i zachętę do znacznego zwiększenia wielkości wywozu mechanizmów dźwigniowych do Unii po cenach dumpingowych, co spowodowałoby znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych.

4.6.2.   Wpływ na przemysł unijny

(125)

Wzrost przywozu po niskich cenach doprowadziłby do znacznej presji cenowej na rynku unijnym, który jest wrażliwy na ceny. Jeżeli przemysł unijny pozostanie przy obecnym poziomie cen, nie będzie w stanie utrzymać swoich wielkości sprzedaży i udziału w rynku w obliczu przywozu z Chin po niskich cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków chiński udział w rynku wzrósłby w szybkim tempie. Najprawdopodobniej odbyłoby się to kosztem przemysłu unijnego. Utrata części wielkości sprzedaży prowadziłaby do niższego wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostu średnich kosztów produkcji. Prowadziłoby to do pogorszenia się sytuacji finansowej przemysłu unijnego i do obniżenia się jego rentowności, która, będąc wyższa od docelowego zysku w całym okresie badanym, spadła o ponad 40 % między 2016 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym. W ramach tego scenariusza każdy wzrost kosztów prowadziłby do spadku rentowności do poziomu poniżej docelowego zysku w krótkim okresie, co niweczyłoby wcześniejsze wysiłki podejmowane przez przemysł unijny, który dotychczas był w stanie podtrzymać wymagany poziom inwestycji w celu utrzymania konkurencyjności.

(126)

Gdyby jednak przemysł unijny zdecydował się obniżyć swoje poziomy cen, próbując utrzymać wielkość sprzedaży i udział w rynku, pogorszenie jego sytuacji finansowej nastąpiłoby niemal natychmiast. W istocie gdyby przemysł unijny musiał obniżyć swoje ceny sprzedaży na rynku unijnym o 8,9 %, do stwierdzonego niższego zakresu podcięcia cenowego (zob. motyw 121) w celu dopasowania cen przywożonych produktów chińskich, zacząłby natychmiast ponosić straty.

(127)

Również w ramach tego scenariusza wpływ wygaśnięcia środków prawdopodobnie miałby bezpośredni negatywny wpływ na przemysł unijny, ponieważ prowadziłby bezpośrednio do sytuacji ponoszenia strat. W perspektywie średnioterminowej nie byłoby to możliwe do utrzymania i doprowadziłoby do zamknięcia zakładów produkcyjnych, a ostatecznie do zniknięcia przemysłu unijnego. Należy zauważyć, że już w okresie badanym liczba producentów unijnych zmniejszyła się z sześciu do trzech.

(128)

W związku z tym można stwierdzić, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody w wyniku przywozu mechanizmów dźwigniowych z Chin, co prawdopodobnie doprowadziłoby do pogorszenia się sytuacji przemysłu unijnego i poniesienia przez niego istotnej szkody.

(129)

Fakt, że przywóz mechanizmów dźwigniowych z Chin na rynek unijny jest obecnie dokonywany na o wiele mniejszą skalę niż przed wprowadzeniem środków, świadczy o tym, iż obowiązujące cła antydumpingowe z powodzeniem doprowadziły do przywrócenia niezakłóconych warunków konkurencji między chińskimi eksporterami produktu objętego przeglądem a przemysłem unijnym. Komisja stwierdziła jednak, jak określono w motywie 128 i 130, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

4.6.3.   Wniosek

(130)

Komisja stwierdza, że uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu mechanizmów dźwigniowych z Chin po cenach dumpingowych, podcinających ceny przemysłu unijnego, i doprowadziłoby do ponownego wystąpienia sytuacji szkody, jaką przemysł unijny ponosił w momencie wprowadzenia środków po raz pierwszy. W konsekwencji rentowność przemysłu unijnego byłaby poważnie zagrożona.

5.   INTERES UNII

(131)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Ustalenie interesu Unii oparto na ocenie wszystkich zaangażowanych interesów, m.in. interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.

(132)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(133)

Należy przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia uznano, iż wprowadzenie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że niniejsze dochodzenie to przegląd wygaśnięcia, a więc analiza sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(134)

Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

5.1.   Interes przemysłu unijnego

(135)

W toku dochodzenia wykazano, że wygaśnięcie środków miałoby prawdopodobnie znaczny negatywny wpływ na przemysł unijny. Doprowadziłoby to wkrótce do spadku rentowności, a nawet do sytuacji, w której przemysł unijny ponosiłby straty, co miałoby również negatywny wpływ na inne czynniki szkody, takie jak wielkość produkcji, wskaźniki wykorzystania, inwestycje i zatrudnienie. W dłuższej perspektywie taka sytuacja nie byłaby opłacalna, zmuszając producentów unijnych do zamykania działalności na rynku unijnym.

(136)

Przemysł unijny udowodnił w przeszłości, że jest rentownym przemysłem osiągającym pozytywne wyniki gospodarcze i finansowe. Wobec faktycznego braku przywozu po cenach dumpingowych z Chin przemysł ten był w stanie utrzymać rentowność z marginesem zysku przekraczającym docelowy zysk.

(137)

Utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych leży zatem w interesie przemysłu unijnego.

5.2.   Interes importerów

(138)

Jak wskazano w motywie 16, żaden importer nie podjął współpracy w ramach niniejszego dochodzenia ani nie przedstawił wymaganych informacji. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach ustalono, że skutek nałożenia środków na importerów byłby nieznaczny. Wobec braku dowodów wskazujących inaczej można więc potwierdzić, że obecnie obowiązujące środki nie miały znacznego negatywnego wpływu na ich sytuację finansową i że kontynuacja tych środków nie wywarłaby nadmiernego wpływu na importerów.

5.3.   Interes użytkowników

(139)

Importerzy mechanizmów dźwigniowych są zazwyczaj również użytkownikami mechanizmów dźwigniowych, ponieważ przywożą je w celu wykorzystania do produkcji segregatorów z mechanizmem dźwigniowym. Jak wspomniano w motywie 15, w momencie wszczęcia dochodzenia skontaktowano się z 26 znanymi importerami/użytkownikami, jednak żaden z nich nie odpowiedział na formularz kontroli wyrywkowej ani nie zgłosił uwag.

(140)

Podczas poprzednich dochodzeń ustalono, że koszt mechanizmów dźwigniowych stanowił jedynie bardzo niewielki odsetek ceny detalicznej segregatorów z mechanizmem dźwigniowym, a zatem wpływ ceł (o ile w ogóle występował) nie został uznany za znaczący.

(141)

Ponadto dochodzenie wykazało, że w przypadku braku jakichkolwiek środków przeciwko przywozowi po cenach dumpingowych przemysł unijny prawdopodobnie straciłby większość swoich udziałów w rynku, a w dłuższej perspektywie mógłby nawet zniknąć. Doprowadziłoby to z pewnością do zależności producentów segregatorów z mechanizmem dźwigniowym od przywozu, a także do znacznego ograniczenia konkurencji na rynku unijnym.

(142)

Na tej podstawie można stwierdzić, że środki wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych nie są sprzeczne z ogólnym interesem Unii.

5.4.   Wniosek dotyczący interesu Unii

(143)

Komisja uznaje zatem, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu ostatecznych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych z ChRL.

6.   ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

6.1.   Środki

(144)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu mechanizmów dźwigniowych pochodzących z ChRL. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano uwag.

(145)

W świetle niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości (10) właściwe jest ustalenie wysokości odsetek należnych w przypadku zwrotu ceł ostatecznych, ponieważ obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych nie określają wysokości takich odsetek, a stosowanie przepisów krajowych prowadziłoby do nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji między przedsiębiorstwami w zależności od państwa członkowskiego, w którym dokonywana byłaby odprawa celna.

(146)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii na temat środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym wprowadza się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych objętych obecnie kodem CN ex 8305 10 00 (kody TARIC 8305100050) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2.   Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i wytwarzanego przez wymienione przedsiębiorstwa, jest następująca:

Producent

Cło antydumpingowe

Dodatkowy kod TARIC

DongGuan Humen Nanzha World Wide Stationery Mfg. Co., Ltd,

27,1 %

A729

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

47,4 %

A999

Artykuł 2

1.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają odpowiednie obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

2.   W przypadku zwrotu, który daje prawo do wypłaty należnych odsetek, stosuje się stopę procentową, którą wykorzystuje Europejski Bank Centralny do jego głównych operacji refinansujących, publikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca, w którym przypada termin płatności, powiększoną o jeden punkt procentowy.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1136/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 205 z 27.7.2006, s. 1).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Rady (WE) nr 796/2012 z dnia 30 sierpnia 2012 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 238 z 4.9.2012, s. 5).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51).

(5)  Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych (Dz.U. C 466 z 14.12.2016, s. 20).

(6)  Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. C 290 z 1.9.2017, s. 3).

(7)  Motyw 40 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 796/2012.

(8)  Motyw 41 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 796/2012.

(9)  http://www.portalecreditori.it/procedura?id=6rKz4dlB2Y; data uzyskania dostępu: 16 sierpnia 2018 r.

(10)  Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 stycznia 2017 r., C-365/15, Wortmann przeciwko Hauptzollamt Bielefeld, EU:C:2017:19, pkt 35–39.


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/33


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1685

z dnia 8 listopada 2018 r.

w sprawie jednolitych warunków przekazywania szeregów czasowych dla nowego podziału regionalnego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (1), w szczególności jego art. 5 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 ustanawia ramy prawne klasyfikacji podziału regionalnego w celu umożliwienia gromadzenia, zestawiania i rozpowszechniania zharmonizowanych statystyk regionalnych w Unii.

(2)

Komisja zmieniła wspólną klasyfikację jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS) rozporządzeniem (UE) 2016/2066 (2) ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2018 r.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Państwa członkowskie przekazują Komisji szeregi czasowe dla nowego podziału regionalnego zgodnie z załącznikiem.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1., ostatnio zmienione rozporządzeniem (UE) 2017/2391 (Dz.U. L 350 z 29.12.2017, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/2066 z dnia 21 listopada 2016 r. zmieniające załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 322 z 29.11.2016, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Wymagany rok rozpoczęcia według dziedzin statystyki

Dziedzina

Poziom 2 NUTS

Poziom 3 NUTS

Rolnictwo

2013

 

Demografia – ludność, żywe urodzenia, zgony

1990 (1)

1990 (1)

Rynek pracy – zatrudnienie, bezrobocie

2013

2013 (2)

Edukacja

2013

 

Środowisko naturalne – zakłady przetwarzania odpadów

2014

 

Zdrowie – przyczyny zgonów

1997 (3)

 

Zdrowie – infrastruktura

1996 (2)

 

Zdrowie – pacjenci

2003 (2)

 

Społeczeństwo informacyjne

2013 (2)

 

Regionalne rachunki ekonomiczne: Rachunki gospodarstw domowych

2000

 

Regionalne rachunki ekonomiczne – Rachunki regionalne

2000

2000

Nauka i technika – nakłady na B+R oraz personel

2015

 

Turystyka

2015

 


(1)  Przekazywanie nie jest obowiązkowe dla lat referencyjnych 1990–2012.

(2)  Przekazywanie nie jest obowiązkowe.

(3)  Przekazywanie nie jest obowiązkowe dla lat referencyjnych 1997–2011.


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/35


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1686

z dnia 8 listopada 2018 r.

w sprawie minimalnej ceny sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku w dwudziestym siódmym częściowym zaproszeniu do składania ofert w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2080

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1240 z dnia 18 maja 2016 r. ustalające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (2), w szczególności jego art. 32,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/2080 (3) otwarto sprzedaż odtłuszczonego mleka w proszku w drodze procedury przetargowej.

(2)

Na podstawie ofert otrzymanych w ramach dwudziestego siódmego częściowego zaproszenia do składania ofert należy ustalić minimalną cenę sprzedaży.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla dwudziestego siódmego częściowego zaproszenia do składania ofert dotyczących sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2080, w przypadku którego termin składania ofert upłynął dnia 6 listopada 2018 r., minimalną cenę sprzedaży ustala się na 125,10 EUR/100 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)   Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 71.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2080 z dnia 25 listopada 2016 r. otwierające sprzedaż odtłuszczonego mleka w proszku w drodze procedury przetargowej (Dz.U. L 321 z 29.11.2016, s. 45).


DECYZJE

9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/36


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1687

z dnia 7 listopada 2018 r.

zmieniająca decyzję 2007/25/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Wspólnoty ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom, w odniesieniu do okresu jej stosowania

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7240)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (1), w szczególności jego art. 36 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W decyzji Komisji 2007/25/WE (2) ustanowiono niektóre środki ochronne odnoszące się do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Unii ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom. Decyzję tę przyjęto w odpowiedzi na wystąpienie ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 w celu ochrony zdrowia zwierząt i ludzi w Unii. Ma ona zastosowanie do dnia 31 grudnia 2018 r.

(2)

Ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków różnych podtypów H5 oraz – rzadziej – podtypu H7 nadal występują na całym świecie u drobiu i innych ptaków żyjących w niewoli. W pewnej liczbie państw trzecich wysoce zjadliwa grypa ptaków stała się chorobą endemiczną, a w innych państwach trzecich wystąpiła po raz pierwszy. Zagrożenie wprowadzeniem wirusa wysoce zjadliwej grypy ptaków do Unii w wyniku przemieszczania ptaków domowych z państw trzecich nadal istnieje, dlatego należy utrzymać środki zmniejszające ryzyko ustanowione w decyzji 2007/25/WE.

(3)

Ponadto obecnie w ramach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (3) opracowywanych jest szereg aktów delegowanych, w których ustanowione zostaną przepisy dotyczące wprowadzania do Unii drobiu i innych ptaków żyjących w niewoli. Przepisy ustanowione w tych aktach delegowanych określą podejście, jakie należy przyjąć w odniesieniu do niektórych rodzajów ryzyka związanego z chorobami drobiu i innych ptaków żyjących w niewoli, jak również gwarancje dotyczące zdrowia zwierząt wymagane w przypadku ptaków utrzymywanych jako zwierzęta domowe. W przepisach ustanowionych w tych aktach delegowanych uwzględnione zostaną także zalecenia zawarte w opinii naukowej w sprawie grypy ptaków przyjętej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w dniu 14 września 2017 r. (4).

(4)

Ze względu na światową sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz w oczekiwaniu na przyjęcie aktów delegowanych dotyczących wprowadzania do Unii drobiu i innych ptaków żyjących w niewoli należy przedłużyć okres stosowania decyzji 2007/25/WE do dnia 31 grudnia 2019 r.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/25/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 6 decyzji 2007/25/WE datę „31 grudnia 2018 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2019 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1.

(2)  Decyzja Komisji 2007/25/WE z dnia 22 grudnia 2006 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Wspólnoty ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom (Dz.U. L 8 z 13.1.2007, s. 29).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).

(4)  Dziennik EFSA 2017; 15(10):4991.


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/38


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1688

z dnia 7 listopada 2018 r.

w sprawie przyznania Słowacji odstępstw dotyczących dostarczania danych statystycznych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 w sprawie statystyki energii

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7304)

(Jedynie tekst w języku słowackim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (1), w szczególności jego art. 5 ust. 4 oraz art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Słowacja złożyła wniosek o przyznanie jej odstępstw od obowiązku przekazywania Komisji (Eurostatowi) statystyki krajowej, o której mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1099/2008. Wniosek dotyczy dostarczania danych statystycznych na temat odnawialnej części odpadów przemysłowych oraz energii cieplnej otoczenia.

(2)

Informacje przedstawione przez Słowację uzasadniają twierdzenie, że gromadzenie takich danych statystycznych spowodowałoby nadmierne obciążenie dla respondentów w tym państwie członkowskim, ponieważ konieczne jest dostosowanie nowych klasyfikacji i opracowanie nowej metodyki w krajowej statystyce, aby ograniczyć obciążenie dla respondentów wynikające z gromadzenia i zestawiania wymaganych danych. Z tego względu należy przyznać odstępstwa.

(3)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Słowacji przyznaje się następujące odstępstwa od przepisów rozporządzenia (WE) nr 1099/2008:

a)

od tworzenia danych za rok referencyjny 2017 dla pozycji 5.2.11.6 załącznika B, dotyczących statystyki w zakresie energii ze źródeł odnawialnych;

b)

od tworzenia danych za lata referencyjne 2017, 2018 i 2019 dla pozycji 5.2.3, 5.2.6, 5.2.8.1, 5.2.8.2 i 5.2.8.5 załącznika B, dotyczących statystyki w zakresie energii ze źródeł odnawialnych (obejmujących wszystkie dane zagregowane dotyczące produktów określonych w pkt 3.5.8.1.7 „Odnawialne odpady przemysłowe” i pkt 3.5.9 „Energia cieplna otoczenia” załącznika A).

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Słowackiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji

Marianne THYSSEN

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 304 z 14.11.2008, s. 1.


9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/39


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1689

z dnia 8 listopada 2018 r.

zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7511)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/1635 (5) w następstwie niedawnych przypadków afrykańskiego pomoru świń w Bułgarii i Rumunii.

(2)

Ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń wśród dzikich zwierząt jest związane z naturalnym powolnym rozprzestrzenianiem się tej choroby w populacjach zdziczałych świń, jak też z ryzykiem w związku z działalnością człowieka, o czym świadczy niedawny rozwój epidemiologiczny tej choroby w Unii i co zostało udokumentowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w opinii naukowej panelu ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt, opublikowanej w dniu 14 lipca 2015 r.; w sprawozdaniu naukowym EFSA „Epidemiological analyses on African swine fever in the Baltic countries and Poland” (Analizy epidemiologiczne dotyczące afrykańskiego pomoru świń w krajach bałtyckich i Polsce), opublikowanym w dniu 23 marca 2017 r.; oraz w sprawozdaniu naukowym EFSA „Epidemiological analyses on African swine fever in the Baltic countries and Poland” (Analizy epidemiologiczne dotyczące afrykańskiego pomoru świń w krajach bałtyckich i Polsce), opublikowanym w dniu 8 listopada 2017 r. (6)

(3)

Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2018/1635 sytuacja epidemiologiczna w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń zmieniła się i wystąpiły dalsze przypadki tej choroby, które należy odzwierciedlić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(4)

W październiku 2018 r. odnotowano przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni w powiecie kraśnickim w Polsce. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. W związku z tym wspomniany obszar Polski, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części II tego załącznika.

(5)

W październiku i listopadzie 2018 r. odnotowano kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w okręgach Dolj i Argeș w Rumunii. Te ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. W związku z tym wspomniane obszary Rumunii, na których występuje afrykański pomór świń, powinny teraz być wymienione w części III tego załącznika, a nie w jego części I. Biorąc pod uwagę, że w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE wymieniono obszary, na których sytuacja ciągle się zmienia i jest dynamiczna, w przypadku wymienienia w tej części jakichkolwiek obszarów szczególną uwagę należy zwrócić na wpływ na obszary otaczające.

(6)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce i Rumunii należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w części I, II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2018 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)   Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)   Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1635 z dnia 30 października 2018 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 272 z 31.10.2018, s. 38).

(6)  Dziennik EFSA 2015; 13(7):4163; Dziennik EFSA 2017; 15(3):4732; Dziennik EFSA 2017; 15(11):5068.


ZAŁĄCZNIK

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1.   Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

in Silistra region:

within municipality of Alfatar:

Bistra,

Alekovo,

within municipality of Dulovo:

Kolobar,

Varbina,

Kozyak,

Mezhden,

Chukovetz,

Tzar Asen,

Cherkovna,

Dulovo,

Chernik,

Poroyno,

Vodno,

Chernolik,

within municipality of Sitovo:

Sitovo,

Yastrebno,

Slatina,

within municipality of Silistra:

Bradvari,

Zlatoklas,

Yordanovo,

Profesor Ishirkovo,

Kazimir,

Babuk,

Sarpovo,

Smiletz,

Tzenovich,

Polkovnik Lambrinovo,

Srebarna,

Aydemir,

Silistra,

Kalipetrovo,

in Dobrich region:

within municipality of General Toshevo:

Rosen,

Krasen,

Zhiten,

Snop,

Gradini,

within municipality of Krushari:

Severnyak,

Abrit,

Dobrin,

Alexandria,

Polkovnik Dyakovo,

Zagortzi,

Krushartzi,

Bistretz,

Telerig,

Lozenetz,

within municipality of Tervel:

Onogur,

Balik,

Аngelariy,

Sarnetz,

Bozhan,

Popgruevo,

Kochmar,

Guslar,

Mali Izvor,

Тervel,

Bonevo,

Voynikovo,

Bezmer,

Chestimensko,

Profesor Zlatarski,

Kableshkovo,

Glavantzi,

Nova kamena,

Kladentzi,

Gradnitza,

within municipality of Dobrich:

Kragulevo,

Dobrevo,

Cherna,

Pchelnik,

Zhitnitza,

Polkovnik Ivanovo,

Hitovo,

Vodnyantzi,

Feldfebel Denkovo (Dyankovo),

Podslon,

Geshanovo.

2.   Republika Czeska

Następujące obszary w Republice Czeskiej:

okres Uherské Hradiště,

okres Kroměříž,

okres Vsetín,

katastrální území obcí v okrese Zlín:

Bělov,

Biskupice u Luhačovic,

Bohuslavice nad Vláří,

Brumov,

Bylnice,

Divnice,

Dobrkovice,

Dolní Lhota u Luhačovic,

Drnovice u Valašských Klobouk,

Halenkovice,

Haluzice,

Hrádek na Vlárské dráze,

Hřivínův Újezd,

Jestřabí nad Vláří,

Kaňovice u Luhačovic,

Kelníky,

Kladná-Žilín,

Kochavec,

Komárov u Napajedel,

Křekov,

Lipina,

Lipová u Slavičína,

Ludkovice,

Luhačovice,

Machová,

Mirošov u Valašských Klobouk,

Mysločovice,

Napajedla,

Návojná,

Nedašov,

Nedašova Lhota,

Nevšová,

Otrokovice,

Petrůvka u Slavičína,

Pohořelice u Napajedel,

Polichno,

Popov nad Vláří,

Poteč,

Pozlovice,

Rokytnice u Slavičína,

Rudimov,

Řetechov,

Sazovice,

Sidonie,

Slavičín,

Smolina,

Spytihněv,

Svatý Štěpán,

Šanov,

Šarovy,

Štítná nad Vláří,

Tichov,

Tlumačov na Moravě,

Valašské Klobouky,

Velký Ořechov,

Vlachova Lhota,

Vlachovice,

Vrbětice,

Žlutava.

3.   Estonia

Następujące obszary w Estonii:

Hiiu maakond.

4.   Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

Borsod-Abaúj-Zemplén megye 650100, 650200, 650300, 650400, 650500, 650600, 650700, 650800, 650900, 651000, 651100, 651200, 651300, 651400, 651500, 651610, 651700, 651801, 651802, 651803, 651900, 652000, 652100, 652200, 652300, 652400, 652500, 652601, 652602, 652603, 652700, 652800, 652900, 653000, 653100, 653200, 653300, 653401, 653403, 653500, 653600, 653700, 653800, 653900, 654000, 654201, 654202, 654301, 654302, 654400, 654501, 654502, 654600, 654700, 654800, 654900, 655000, 655100, 655200, 655300, 655400, 655500, 655600, 655700, 655800, 655901, 655902, 656000, 656100, 656200, 656300, 656400, 656600, 657300, 657400, 657500, 657600, 657700, 657800, 657900, 658000, 658100, 658201, 658202, 658310, 658403,659100, 659210, 659220, 659300, 659400, 659500, 659601, 659602, 659701, 659800, 659901, 660000, 660100, 660200, 660400, 660501, 660502, 660600 és 660800kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Hajdú-Bihar megye 900150, 900250, 900350, 900450, 900550, 900650, 900660, 900670, 900750, 900850, 900860, 900930, 900950, 901050, 901150, 901250, 901260, 901270, 901350, 901560, 901590, 901850, 901950, 902950, 902960, 903050, 903150, 903250, 903350, 903360, 903370, 903450, 904450, 904460, 904550, 904650, 904750, 904760, 905450 és 905550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Heves megye 700150, 700250, 700260, 700350, 700450, 700460, 700550, 700650, 700750, 700850, 702350, 702450, 702550, 702750, 702850, 703350, 703360, 703450, 703550, 703610, 703750, 703850, 703950, 704050, 704150, 704250, 704350, 704450, 704550, 704650, 704750, 704850, 704950, 705050, 705250, 705350, 705510 és 705610 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750250, 750260, 750350, 750450, 750460, 750550, 750650, 750750, 750850, 750950 és 750960 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Nógrád megye 550120, 550130, 550210, 550710, 550810, 551450, 551460, 551550, 551650, 551710, 552010, 552150, 552250, 552350, 552360, 552450, 552460, 552520, 552550, 552610, 552620, 552710, 552850, 552860, 552950, 552960, 552970, 553050, 553110, 553250, 553260, 553350, 553650, 553750, 553850, 553910és 554050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Pest megye 571250, 571350, 571550, 571610, 571750, 571760, 572250, 572350, 572550, 572850, 572950, 573360, 573450, 580050 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 850650, 850850, 851851, 851852, 851950, 852350, 852450, 852550, 852750, 853560, 853650, 853751, 853850, 853950, 853960, 854050, 854150, 854250, 854350, 855250, 855350, 855450, 855460, 855550, 855650, 855660, 855750, 855850, 855950, 855960, 856012, 856050, 856150, 856260, 857050, 857150, 857350 és 857450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

5.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Aizputes novads,

Alsungas novads,

Kuldīgas novada Gudenieku, Turlavas un Laidu pagasts,

Pāvilostas novada Sakas pagasts un Pāvilostas pilsēta,

Priekules novads,

Skrundas novada Rudbāržu pagasts,

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

Ventspils novada Jūrkalnes pagasts.

6.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Jurbarko rajono savivaldybė: Smalininkų ir Viešvilės seniūnijos,

Kelmės rajono savivaldybė: Kelmės, Kelmės apylinkių, Kražių, Kukečių, Liolių, Pakražančio seniūnijos, Tytyvėnų seniūnijos dalis į vakarus ir šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105, ir Vaiguvos seniūnijos,

Mažeikių rajono savivaldybė: Sedos, Šerkšnėnų ir Židikų seniūnijos,

Pagėgių savivaldybė,

Plungės rajono savivaldybė,

Raseinių rajono savivaldybė: Girkalnio ir Kalnūjų seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr A1, Nemakščių, Paliepių, Raseinių, Raseinių miesto ir Viduklės seniūnijos,

Rietavo savivaldybė,

Šakių rajono savivaldybė: Barzdų, Griškabūdžio, Kriūkų, Kudirkos Naumiesčio, Lekėčių, Lukšių, Sintautų, Slavikų, Sudargo ir Žvirgždaičių seniūnijos,

Šilalės rajono savivalybė,

Šilutės rajono savivaldybė: Juknaičių, Kintų, Šilutės ir Usėnų seniūnijos,

Tauragės rajono savivaldybė: Lauksargių, Skaudvilės, Tauragės, Mažonų, Tauragės miesto ir Žygaičių seniūnijos.

7.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gmina Stare Juchy w powiecie ełckim,

gminy Dubeninki, Gołdap i część gminy Banie Mazurskie położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 w powiecie gołdapskim,

gmina Pozezdrze i część gminy Węgorzewo położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od południowo-wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 650, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 63 do skrzyżowania z drogą biegnącą do miejscowości Przystań i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Przystań, Pniewo, Kamionek Wielki, Radzieje, Dłużec w powiecie węgorzewskim,

gmina Ruciane-Nida i część gminy Pisz położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 oraz miasto Pisz w powiecie piskim,

powiat giżycki,

gminy Mikołajki, Piecki, część gminy Sorkwity położona na południe od drogi nr 16 i część gminy wiejskiej Mrągowo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 16 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 59 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo w powiecie mrągowskim,

gmina Bisztynek w powiecie bartoszyckim,

gminy Dźwierzuty i Świętajno w powiecie szczycieńskim,

gminy Orneta, Lubomino, część gminy wiejskiej Lidzbark Warmiński położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 513 biegnącą od wschodniej granicy gminy do wschodniej granicy miasta Lidzbark Warmiński oraz na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 51 i część gminy Kiwity położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 513 w powiecie lidzbarskim,

gminy Elbląg, Godkowo, Gronowo Elbląskie, Markusy, Pasłęk i część gminy Tolkmicko niewymieniona w części II załącznika w powiecie elbląskim oraz strefa wód przybrzeżnych Zalewu Wiślanego i Zatoki Elbląskiej,

powiat miejski Elbląg,

gminy Biskupiec, Dobre Miasto, Jeziorany i Kolno w powiecie olsztyńskim,

gmina Miłakowo w powiecie ostródzkim;

w województwie podlaskim:

gminy Brańsk z miastem Brańsk, Rudka i Wyszki w powiecie bielskim,

gmina Perlejewo w powiecie siemiatyckim,

gminy Kolno z miastem Kolno, Mały Płock i Turośl w powiecie kolneńskim,

gmina Poświętne w powiecie białostockim,

gminy Kołaki Kościelne, Rutki, Szumowo, część gminy Zambrów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr S8 i miasto Zambrów w powiecie zambrowskim,

gminy Wiżajny i Przerośl w powiecie suwalskim,

gminy Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo, Ciechanowiec, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew w powiecie wysokomazowieckim,

gminy Miastkowo, Nowogród i Zbójna w powiecie łomżyńskim;

w województwie mazowieckim:

gminy Ceranów, Kosów Lacki, Sabnie, Sterdyń, część gminy Bielany położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 i część gminy wiejskiej Sokołów Podlaski położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 w powiecie sokołowskim,

gminy Grębków, Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek, Wierzbno i miasto Węgrów w powiecie węgrowskim,

część gminy Kotuń położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Nowa Dąbrówka, Pieróg, Kotuń wzdłuż ulicy Gorzkowskiego i Kolejowej do przejazdu kolejowego łączącego się z ulicą Siedlecką, Broszków, Żuków w powiecie siedleckim,

gminy Rzekuń, Troszyn, Lelis, Czerwin i Goworowo w powiecie ostrołęckim,

powiat miejski Ostrołęka,

powiat ostrowski,

gminy Karniewo, Maków Mazowiecki, Rzewnie i Szelków w powiecie makowskim,

gmina Krasne w powiecie przasnyskim,

gminy Mała Wieś i Wyszogród w powiecie płockim,

gminy Ciechanów z miastem Ciechanów, Glinojeck, Gołymin-Ośrodek, Ojrzeń, Opinogóra Górna i Sońsk w powiecie ciechanowskim,

gminy Baboszewo, Czerwińsk nad Wisłą, Naruszewo, Płońsk z miastem Płońsk, Sochocin i Załuski w powiecie płońskim,

gminy Gzy, Obryte, Zatory, Pułtusk i część gminy Winnica położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

gminy Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Wyszków, Zabrodzie i część gminy Somianka położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Jadów, Klembów, Poświętne, Strachówka i Tłuszcz w powiecie wołomińskim,

gminy Dobre, Jakubów, Mrozy, Kałuszyn, Stanisławów, część gminy Cegłów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy łączącą miejscowości Wiciejów, Mienia, Cegłów i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Cegłów, Skwarne i Podskwarne biegnącą do wschodniej granicy gminy i część gminy Mińsk Mazowiecki położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mińsk Mazowiecki i na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy miasta Mińsk Mazowiecki łączącą miejscowości Targówka, Budy Barcząckie do wschodniej granicy gminy w powiecie mińskim,

gminy Górzno, Łaskarzew z miastem Łaskarzew, Sobolew, Trojanów, Żelechów i część gminy Miastków Kościelny położona na południe od rzeki Wilga w powiecie garwolińskim,

gminy Garbatka Letnisko, Gniewoszów, i Sieciechów w powiecie kozienickim,

gminy Baranów i Jaktorów w powiecie grodziskim,

powiat żyrardowski,

gminy Belsk Duży, Błędów, Goszczyn i Mogielnica w powiecie grójeckim,

gminy Białobrzegi, Promna, Stara Błotnica, Wyśmierzyce i część gminy Stromiec położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 48w powiecie białobrzeskim,

gminy Jedlińsk, Jastrzębia i Pionki z miastem Pionki w powiecie radomskim,

gminy Iłów, Młodzieszyn, Nowa Sucha, Rybno, Sochaczew z miastem Sochaczew i Teresin w powiecie sochaczewskim,

gmina Policzna w powiecie zwoleńskim,

gmina Solec nad Wisłą w powiecie lipskim;

w województwie lubelskim:

gminy Bełżyce, Borzechów, Niedrzwica Duża, Jabłonna, Krzczonów, Jastków, Konopnica, Wólka, Głusk, Strzyżewice i Wojciechów w powiecie lubelskim,

gminy Miączyn, Nielisz, Sitno, Skierbieszów, Stary Zamość, Komarów-Osada w powiecie zamojskim,

gminy Trzeszczany i Werbkowice w powiecie hrubieszowskim,

gminy Jeziorzany i Kock, w powiecie lubartowskim,

gminy Adamów i Serokomla w powiecie łukowskim,

powiat rycki,

gminy Janowiec, i część gminy wiejskiej Puławy położona na zachód od rzeki Wisły w powiecie puławskim,

gminy Chodel, Karczmiska, Łaziska, Opole Lubelskie, Poniatowa i Wilków w powiecie opolskim,

gminy Mełgiew, Rybczewice, miasto Świdnik i część gminy Piaski położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od wschodniej granicy gminy Piaski do skrzyżowania z drogą nr S12 i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania dróg nr 17 i nr S12 przez miejscowość Majdan Brzezicki do północnej granicy gminy w powiecie świdnickim,

gminy Gorzków, Izbica, Rudnik i Żółkiewka w powiecie krasnostawskim,

gminy Bełżec, Jarczów, Lubycza Królewska, Łaszczów, Susiec, Tyszowce i Ulhówek w powiecie tomaszowskim,

gminy Łukowa i Obsza w powiecie biłgorajskim,

powiat miejski Lublin,

gminy Kraśnik z miastem Kraśnik, Szastarka, Trzydnik Duży, Urzędów, Wilkołaz i Zakrzówek w powiecie kraśnickim,

gminy Modliborzyce i Potok Wielki w powiecie janowskim;

w województwie podkarpackim:

gminy Horyniec-Zdrój, Narol, Stary Dzików i Wielkie Oczy i część gminy Oleszyce położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy przez miejscowość Borchów do skrzyżowania z drogą nr 865 w miejscowości Oleszyce, a następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 865 biegnącą w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z drogą biegnąca w kierunku północno-zachodnim przez miejscowość Lubomierz – na południe od linii wyznaczonej przez tę drogę do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Uszkowce i Nowy Dzików – na zachód od tej drogi w powiecie lubaczowskim,

gminy Laszki i Wiązownica w powiecie jarosławskim,

gminy Pysznica, Zaleszany i miasto Stalowa Wola w powiecie stalowowolskim,

gmina Gorzyce w powiecie tarnobrzeskim;

w województwie świętokrzyskim:

gminy Tarłów i Ożarów w powiecie opatowskim,

gminy Dwikozy, Zawichost i miasto Sandomierz w powiecie sandomierskim.

8.   Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

Județul Alba cu următoarea delimitare:

La nord de drumul național nr. 7,

Județul Arad cu următoarea delimitare:

La nord de linia descrisă de următoarele localități:

Macea,

Șiria,

Bârzava,

Toc, care se află la joncțiunea cu drumul național nr. 7,

La nord de drumul național nr. 7,

Județul Argeș,

Județul Bistrița,

Județul Brașov,

Județul Cluj,

Județul Covasna,

Județul Dolj,

Județul Harghita,

Județul Hunedoara cu următoarea delimitare:

La nord de linia descrisă de următoarele localități:

Brănișca,

Municipiul Deva,

Turdaș,

Localitățile Zam și Aurel Vlaicu, care se află la joncțiunea cu drumul național nr. 7,

La nord de drumul național nr. 7,

Județul Iași,

Județul Neamț,

Județul Vâlcea,

Județul Bistrița Nasaud,

Restul județului Maramureș care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:

Comuna Vișeu de Sus,

Comuna Borșa,

Comuna Oarța de Jos,

Comuna Suciu de Sus,

Comuna Moisei,

Comuna Coroieni,

Comuna Târgu Lăpuș,

Comuna Vima Mică,

Comuna Boiu Mare,

Comuna Valea Chioarului,

Comuna Ulmeni,

Comuna Băsești,

Comuna Baia Mare,

Comuna Tăuții Magherăuș,

Comuna Cicărlău,

Comuna Seini,

Comuna Ardusat,

Comuna Farcasa,

Comuna Salsig,

Comuna Asuaju de Sus,

Comuna Băița de sub Codru,

Comuna Bicaz,

Comuna Grosi,

Comuna Recea,

Comuna Baia Sprie,

Comuna Sisesti,

Comuna Cernesti,

Copalnic Mănăstur,

Comuna Dumbrăvița,

Comuna Cupseni,

Comuna Șomcuța Mare,

Comuna Sacaleșeni,

Comuna Remetea Chioarului,

Comuna Mireșu Mare,

Comuna Ariniș.

Restul județului Mehedinți care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:

Comuna Garla Mare,

Hinova,

Burila Mare,

Gruia,

Pristol,

Dubova,

Municipiul Drobeta Turnu Severin,

Eselnița,

Salcia,

Devesel,

Svinița,

Gogoșu,

Simian,

Orșova,

Obârșia Closani,

Baia de Aramă,

Bala,

Florești,

Broșteni,

Corcova,

Isverna,

Balta,

Podeni,

Cireșu,

Ilovița,

Ponoarele,

Ilovăț,

Patulele,

Jiana,

Iyvoru Bârzii,

Malovat,

Bălvănești,

Breznița Ocol,

Godeanu,

Padina Mare,

Corlățel,

Vânju Mare,

Vânjuleț,

Obârșia de Câmp,

Vânători,

Vladaia,

Punghina,

Cujmir,

Oprișor,

Dârvari,

Căzănești,

Husnicioara,

Poroina Mare,

Prunișor,

Tămna,

Livezile,

Rogova,

Voloiac,

Sisești,

Sovarna,

Bălăcița,

Județul Gorj.

CZĘŚĆ II

1.   Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

in Silistra region:

within municipality of Kaynardzha:

Voynovo,

Kaynardzha,

Kranovo,

Zarnik,

Dobrudzhanka,

Golesh,

Svetoslav,

Polk. Cholakovo,

Kamentzi,

Gospodinovo,

Sredishte,

Strelkovo,

Poprusanovo,

Posev,

within municipality of Alfatar:

Alfatar,

Kutlovitza,

Vasil Levski,

within municipality of Silistra:

Glavan,

Popkralevo,

Bogorovo,

Sratzimir,

Bulgarka,

in Dobrich region:

within municipality of Krushari:

Kapitan Dimitrovo,

Ognyanovo,

Zimnitza,

within municipality of Tervel:

Brestnitza,

Kolartzi.

2.   Republika Czeska

Następujące obszary w Republice Czeskiej:

katastrální území obcí v okrese Zlín:

Bohuslavice u Zlína,

Bratřejov u Vizovic,

Březnice u Zlína,

Březová u Zlína,

Březůvky,

Dešná u Zlína,

Dolní Ves,

Doubravy,

Držková,

Fryšták,

Horní Lhota u Luhačovic,

Horní Ves u Fryštáku,

Hostišová,

Hrobice na Moravě,

Hvozdná,

Chrastěšov,

Jaroslavice u Zlína,

Jasenná na Moravě,

Karlovice u Zlína,

Kašava,

Klečůvka,

Kostelec u Zlína,

Kudlov,

Kvítkovice u Otrokovic,

Lhota u Zlína,

Lhotka u Zlína,

Lhotsko,

Lípa nad Dřevnicí,

Loučka I,

Loučka II,

Louky nad Dřevnicí,

Lukov u Zlína,

Lukoveček,

Lutonina,

Lužkovice,

Malenovice u Zlína,

Mladcová,

Neubuz,

Oldřichovice u Napajedel,

Ostrata,

Podhradí u Luhačovic,

Podkopná Lhota,

Provodov na Moravě,

Prštné,

Příluky u Zlína,

Racková,

Raková,

Salaš u Zlína,

Sehradice,

Slopné,

Slušovice,

Štípa,

Tečovice,

Trnava u Zlína,

Ublo,

Újezd u Valašských Klobouk,

Velíková,

Veselá u Zlína,

Vítová,

Vizovice,

Vlčková,

Všemina,

Vysoké Pole,

Zádveřice,

Zlín,

Želechovice nad Dřevnicí.

3.   Estonia

Następujące obszary w Estonii:

Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond).

4.   Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

Heves megye 700860, 700950, 701050, 701111, 701150, 701250, 701350, 701550, 701560, 701650, 701750, 701850, 701950, 702050, 702150, 702250, 702260, 702950, 703050, 703150, 703250, 703370, 705150 és 705450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 850950, 851050, 851150, 851250, 851350, 851450, 851550, 851560, 851650, 851660, 851751, 851752, 852850, 852860, 852950, 852960, 853050, 853150, 853160, 853250, 853260, 853350, 853360, 853450, 853550, 854450, 854550, 854560, 854650, 854660, 854750, 854850, 854860, 854870, 854950, 855050, 855150, 856250, 856350, 856360, 856450, 856550, 856650, 856750, 856760, 856850, 856950, 857650, valamint 850150, 850250, 850260, 850350, 850450, 850550, 852050, 852150, 852250 és 857550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Nógrád megye 550110, 550310, 550320, 550450, 550460, 550510, 550610, 550950, 551010, 551150, 551160, 551250, 551350, 551360, 551810 és 551821 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Borsod-Abaúj-Zemplén megye 656701, 656702, 656800, 656900, 657010, 657100, 658401, 658402, 658404, 658500, 658600, 658700, 658801, 658802, 658901, 658902 és 659000 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

5.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Ādažu novads,

Aglonas novads,

Aizkraukles novads,

Aknīstes novads,

Alojas novads,

Alūksnes novads,

Amatas novads,

Apes novads,

Auces novads,

Babītes novads,

Baldones novads,

Baltinavas novads,

Balvu novads,

Bauskas novads,

Beverīnas novads,

Brocēnu novada Blīdenes pagasts, Remtes pagasta daļa uz austrumiem no autoceļa 1154 un P109,

Burtnieku novads,

Carnikavas novads,

Cēsu novads,

Cesvaines novads,

Ciblas novads,

Dagdas novads,

Daugavpils novads,

Dobeles novads,

Dundagas novads,

Engures novads,

Ērgļu novads,

Garkalnes novads,

Gulbenes novads,

Iecavas novads,

Ikšķiles novads,

Ilūkstes novads,

Inčukalna novads,

Jaunjelgavas novads,

Jaunpiebalgas novads,

Jaunpils novads,

Jēkabpils novads,

Jelgavas novads,

Kandavas novads,

Kārsavas novads,

Ķeguma novads,

Ķekavas novads,

Kocēnu novads,

Kokneses novads,

Krāslavas novads,

Krimuldas novads,

Krustpils novads,

Kuldīgas novada Ēdoles, Īvandes, Padures, Rendas un Kabiles, pagasts, Rumbas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa P120, Kurmāles pagasta daļa uz rietumiem no autoceļa 1283 un 1290, un uz ziemeļaustrumiem no autoceļa P118, Kuldīgas pilsēta,

Lielvārdes novads,

Līgatnes novads,

Limbažu novads,

Līvānu novads,

Lubānas novads,

Ludzas novads,

Madonas novads,

Mālpils novads,

Mārupes novads,

Mazsalacas novads,

Mērsraga novads,

Naukšēnu novads,

Neretas novads,

Ogres novads,

Olaines novads,

Ozolnieku novads,

Pārgaujas novads,

Pļaviņu novads,

Preiļu novads,

Priekuļu novads,

Raunas novads,

republikas pilsēta Daugavpils,

republikas pilsēta Jelgava,

republikas pilsēta Jēkabpils,

republikas pilsēta Jūrmala,

republikas pilsēta Rēzekne,

republikas pilsēta Valmiera,

Rēzeknes novads,

Riebiņu novads,

Rojas novads,

Ropažu novads,

Rugāju novads,

Rundāles novads,

Rūjienas novads,

Salacgrīvas novads,

Salas novads,

Salaspils novads,

Saldus novada Novadnieku, Kursīšu, Zvārdes, Šķēdes, Nīgrandes, Jaunauces, Rubas, Vadakstes, un Pampāļu pagasts,

Saulkrastu novads,

Sējas novads,

Siguldas novads,

Skrīveru novads,

Skrundas novada Nīkrāces, Skrundas un Raņķu pagasts, Skrundas pilsēta,

Smiltenes novads,

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

Strenču novads,

Talsu novads,

Tērvetes novads,

Tukuma novads,

Vaiņodes novads,

Valkas novads,

Varakļānu novads,

Vārkavas novads,

Vecpiebalgas novads,

Vecumnieku novads,

Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta,

Viesītes novads,

Viļakas novads,

Viļānu novads,

Zilupes novads.

6.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Alytaus rajono savivaldybė: Krokialaukio, Miroslavo ir Simno seniūnijos,

Anykščių rajono savivaldybė,

Biržų miesto savivaldybė,

Biržų rajono savivaldybė,

Druskininkų savivaldybė,

Elektrėnų savivaldybė,

Ignalinos rajono savivaldybė,

Jonavos rajono savivaldybė,

Jurbarko rajono savivaldybė:Eržvilko, Jurbarko miesto ir Jurbarkųseniūnijos,

Kaišiadorių miesto savivaldybė,

Kaišiadorių rajono savivaldybė: Kaišiadorių apylinkės, Kruonio, Nemaitonių, Palomenės, Pravieniškių, Rumšiškių, Žiežmarių ir Žiežmarių apylinkės seniūnijos,

Kalvarijos savivaldybė,

Kauno miesto savivaldybė,

Kauno rajono savivaldybė,

Kazlų Rūdos savivaldybė,

Kelmės rajono savivaldybė: Užvenčio ir Šaukėnų seniūnijos,

Kėdainių rajono savivaldybė,

Kupiškio rajono savivaldybė,

Marijampolės savivaldybė: Igliaukos, Gudelių, Liudvinavo, Sasnavos, Šunskų seniūnijos,

Molėtų rajono savivaldybė: Alantos, Balninkų, Čiulėnų, Inturkės, Joniškio, Luokesos, Mindūnų, Suginčių, Videniškių seniūnijos,

Pakruojo rajono savivaldybė,

Panevėžio rajono savivaldybė,

Pasvalio rajono savivaldybė,

Radviliškio rajono savivaldybė: Aukštelkų seniūnija, Baisogalos seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 144, Radviliškio, Radviliškio miesto seniūnija, Šeduvos miesto seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. A9 ir į vakarus nuo kelio Nr. 3417 ir Tyrulių seniūnija,

Prienų miesto savivaldybė,

Prienų rajono savivaldybė: Ašmintos, Balbieriškio, Išlaužo, Naujosios Ūtos, Pakuonio, Šilavoto ir Veiverių seniūnijos,

Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos, Betygalos, Pagojukų, Šiluvos, Kalnųjų seniūnijos ir Girkalnio seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. A1,

Rokiškio rajono savivaldybė,

Šalčininkų rajono savivaldybė,

Šilutės rajono savivaldybė: Rusnės seniūnija,

Širvintų rajono savivaldybės: Čiobiškio, Gelvonų, Jauniūnų, Karnavės, Musninkų, Širvintų, Zibalų seniūnijos,

Švenčionių rajono savivaldybė,

Tauragės rajono savivaldybė: Batakių ir Gaurės seniūnijos,

Telšių rajono savivaldybė: Degaičių, Gadūnavo, Luokės, Nevarėnų, Ryškėnų, Telšių miesto, Upynos, Varnių, Viešvėnų ir Žarėnų seniūnijos,

Trakų rajono savivaldybė,

Ukmergės rajono savivaldybė,

Utenos rajono savivaldybė,

Varėnos rajono savivaldybė,

Vilniaus miesto savivaldybė,

Vilniaus rajono savivaldybė: Avižienių, Bezdonių, Buivydžių, Dūkštų, Juodšilių, Kalvelių, Lavoriškių, Maišiagalos, Marijampolio, Medininkų, Mickūnų, Nemenčinės, Nemenčinės miesto, Nemėžio, Pagirių, Riešės, Rudaminos, Rukainių, Sudervės, Sužionių, Šatrininkų, Žujūnų seniūnijos,

Vilkaviškio rajono savivaldybė,

Visagino savivaldybė,

Zarasų rajono savivaldybė.

7.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

Gminy Kalinowo, Prostki i gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

gmina Milejewo i część obszaru lądowego gminy Tolkmicko położona na południe od linii brzegowej Zalewu Wiślanego i Zatoki Elbląskiej do granicy z gminą wiejską Elbląg w powiecie elbląskim,

powiat olecki,

gminy Orzysz, Biała Piska i część gminy Pisz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 w powiecie piskim,

gmina Frombork, część gminy wiejskiej Braniewo położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr E28 i S22 i miasto Braniewo w powiecie braniewskim,

gminy Kętrzyn z miastem Kętrzyn, Reszel i część gminy Korsze położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na wschód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

część gminy wiejskiej Lidzbark Warmiński położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 511 oraz na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 51 i miasto Lidzbark Warmiński w powiecie lidzbarskim,

część gminy Sorkwity położona na północ od drogi nr 16 i część gminy wiejskiej Mrągowo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 16 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 59 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo;

w województwie podlaskim:

powiat grajewski,

powiat moniecki,

powiat sejneński,

gminy Łomża, Piątnica, Śniadowo, Jedwabne, Przytuły i Wizna w powiecie łomżyńskim,

powiat miejski Łomża,

gminy Mielnik, Nurzec-Stacja, Grodzisk, Drohiczyn, Dziadkowice, Milejczyce i Siemiatycze z miastem Siemiatycze w powiecie siemiatyckim,

powiat hajnowski,

gminy Kobylin-Borzymy i Sokoły w powiecie wysokomazowieckim,

część gminy Zambrów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr S8 w powiecie zambrowskim,

gminy Grabowo i Stawiski w powiecie kolneńskim,

gminy Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Duże, Gródek, Juchnowiec Kościelny, Łapy, Michałowo, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady i Choroszcz w powiecie białostockim,

gminy Boćki, Orla i Bielsk Podlaski z miastem Bielsk Podlaski w powiecie bielskim,

gminy Bakałarzewo, Filipów, Jeleniewo, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki i Szypliszki w powiecie suwalskim,

powiat miejski Suwałki,

powiat augustowski,

powiat sokólski,

powiat miejski Białystok;

w województwie mazowieckim:

gminy Przesmyki, Wodynie, Skórzec i część gminy Mordy położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 698 biegnącą od zachodniej granicy gminy do północno-wschodniej granicy gminy i część gminy Zbuczyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północno-wschodniej do południowej granicy gminy i łączącą miejscowości Tarcze, Choja, Zbuczyn, Grodzisk, Dziewule i Smolanka w powiecie siedleckim,

gminy Repki, Jabłonna Lacka, część gminy Bielany położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 i część gminy wiejskiej Sokołów Podlaski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 w powiecie sokołowskim,

powiat łosicki,

gmina Brochów w powiecie sochaczewskim,

powiat nowodworski,

gminy Joniec i Nowe Miasto w powiecie płońskim,

gminy Pokrzywnica, Świercze i część gminy Winnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

gminy Dąbrówka, Kobyłka, Marki, Radzymin, Wołomin, Zielonka i Ząbki w powiecie wołomińskim,

część gminy Somianka położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Dębe Wielkie, Halinów, Sulejówek, miasto Mińsk Mazowiecki i część gminy Latowicz położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Stawek do skrzyżowania z drogą nr 802 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 802 biegnącą od tego skrzyżowania do wschodniej granicy gminy w powiecie mińskim,

gminy Borowie, Wilga i Garwolin z miastem Garwolin, Maciejowice i część gminy Miastków Kościelny położona na północ od rzeki Wilga w powiecie garwolińskim,

gminy Celestynów, Józefów, Karczew, Osieck, Otwock, Sobienie-Jeziory i Wiązowna w powiecie otwockim,

powiat warszawski zachodni,

powiat legionowski,

powiat piaseczyński,

powiat pruszkowski,

gminy Chynów, Grójec, Jasieniec, Pniewy i Warka w powiecie grójeckim,

gminy Milanówek, Grodzisk Mazowiecki, Podkowa Leśna i Żabia Wola w powiecie grodziskim,

gminy Grabów nad Pilicą, Magnuszew, Głowaczów, Kozienice w powiecie kozienickim,

część gminy Stromiec położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 48 w powiecie białobrzeskim,

powiat miejski Warszawa;

w województwie lubelskim:

gminy Czemierniki, Kąkolewnica, Komarówka Podlaska, Wohyń, część gminy Borki położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19, miasto Radzyń Podlaski, część gminy wiejskiej Radzyń Podlaski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północno-zachodniej granicy gminy i łącząca miejscowości Brzostówiec i Radowiec do jej przecięcia z granicą miasta Radzyń Podlaski, następnie na wschód od linii stanowiącej granicę miasta Radzyń Podlaski biegnącej do południowej granicy gminy i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 biegnącą od południowo zachodniej granicy gminy do granicy miasta Radzyń Podlaski oraz na południe od południowej granicy miasta Radzyń Podlaski do granicy gminy w powiecie radzyńskim,

gminy Stoczek Łukowski z miastem Stoczek Łukowski, Wola Mysłowska, Trzebieszów, część gminy Krzywda położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnąca od północnej granicy gminy w kierunku południowym i łączącą miejscowości Kożuchówka, Krzywda i Adamów, część gminy Stanin położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 807, i część gminy wiejskiej Łuków położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Wólka Świątkowa do północnej granicy miasta Łuków i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą od wschodniej granicy miasta Łuków do wschodniej granicy gminy wiejskiej Łuków i część miasta Łuków położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od północnej granicy miasta Łuków do skrzyżowania z drogą nr 806 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą od tego skrzyżowania do wschodniej granicy miasta Łuków w powiecie łukowskim,

gminy Janów Podlaski, Kodeń, Tuczna, Leśna Podlaska, Rossosz, Łomazy, Konstantynów, Piszczac, Rokitno, Biała Podlaska, Zalesie, Terespol z miastem Terespol, Drelów, Międzyrzec Podlaski z miastem Międzyrzec Podlaski w powiecie bialskim,

powiat miejski Biała Podlaska,

gmina Łęczna i część gminy Spiczyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 829 w powiecie łęczyńskim,

część gminy Siemień położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 815 i część gminy Milanów położona na zachód od drogi nr 813 w powiecie parczewskim,

gminy Niedźwiada, Ostrówek, Abramów, Firlej, Kamionka, Michów i Lubartów z miastem Lubartów, w powiecie lubartowskim,

gminy Niemce i Garbów w powiecie lubelskim,

część gminy Piaski położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od wschodniej granicy gminy Piaski do skrzyżowania z drogą nr S12 i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania dróg nr 17 i nr S12 przez miejscowość Majdan Brzezicki do północnej granicy gminy w powiecie świdnickim,

gmina Fajsławice, Kraśniczyn, część gminy Krasnystaw położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od północno-wschodniej granicy gminy do granicy miasta Krasnystaw, miasto Krasnystaw i część gminy Łopiennik Górny położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 w powiecie krasnostawskim,

gminy Dołhobyczów, Mircze i część gminy wiejskiej Hrubieszów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 844 oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 i miasto Hrubieszów w powiecie hrubieszowskim,

gmina Telatyn w powiecie tomaszowskim,

część gminy Wojsławice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Wojsławice do południowej granicy gminy w powiecie chełmskim,

gmina Grabowiec w powiecie zamojskim,

gminy Markuszów, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Wąwolnica, Żyrzyn, Baranów, część gminy wiejskiej Puławy położona na wschód od rzeki Wisły i miasto Puławy w powiecie puławskim,

gminy Annopol, Dzierzkowice i Gościeradów w powiecie kraśnickim,

gmina Józefów nad Wisłą w powiecie opolskim;

w województwie podkarpackim:

gminy Radomyśl nad Sanem i Zaklików w powiecie stalowowolskim.

CZĘŚĆ III

1.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Brocēnu novada Cieceres un Gaiķu pagasts,Remtes pagasta daļa uz rietumiem no autoceļa 1154 un P109, Brocēnu pilsēta,

Kuldīgas novada Pelču, Snēpeles un Vārmes pagasts, Rumbas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P120, Kurmāles pagasta daļa uz austrumiem no autoceļa 1283 un 1290, un uz dienvidrietumiem no autoceļa P118,

Saldus novada Saldus, Zirņu, Lutriņu, Zaņas, Ezeres un Jaunlutriņu pagasts, Saldus pilsēta.

2.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Akmenės rajono savivaldybė,

Alytaus miesto savivaldybė,

Alytaus rajono savivaldybė: Alytaus,Alovės, Butrimonių, Daugų, Nemunaičio, Pivašiūnų, Punios ir Raitininkų seniūnijos,

Birštono savivaldybė,

Jurbarko rajono savivaldybė: Girdžių, Juodaičių, Raudonės, Seredžiaus,Skirsnemunės, Šimkaičiųir Veliuonos seniūnijos,

Joniškio rajono savivaldybė,

Kaišiadorių rajono savivaldybė: Paparčių ir Žaslių seniūnijos,

Kelmės rajono savivaldybė: Tytyvėnų seniūnijos dalis į rytus ir pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105,

Lazdijų rajono savivaldybė,

Marijampolės savivaldybė:Degučių, Mokolų, Narto, Marijampolės seniūnijos,

Mažeikių rajono savivaldybės: Laižuvos, Mažeikių apylinkės, Mažeikių, Reivyčių, Tirkšlių ir Viekšnių seniūnijos,

Molėtų rajono savivaldybė:Dubingių, Giedraičių seniūnijos,

Prienų rajono savivaldybė: Jiezno ir Stakliškių seniūnijos,

Radviliškio rajono savivaldybė: Baisogalos seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 144, Grinkiškio, Pakalniškių, Sidabravo, Skėmių seniūnijos, Šeduvos miesto seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. A9 ir į rytus nuo kelio Nr. 3417, Šaukoto ir Šiaulėnų seniūnijos,

Raseinių rajono savivaldybė: Kalnųjų seniūnijos ir Girkalnio seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. A1,

Šakių rajono savivaldybė: Gelgaudiškio, Kidulių, Plokščių ir Šakių seniūnijos,

Šiaulių miesto savivaldybė,

Šiaulių rajono savivaldybė,

Širvintų rajono savivaldybė: Alionių seniūnija,

Telšių rajono savivaldybė: Tryškių seniūnija,

Vilniaus rajono savivaldybė: Paberžės sen.

3.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gminy Lelkowo, Pieniężno, Płoskinia, Wilczęta i część gminy wiejskiej Braniewo położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr E28 i S22 w powiecie braniewskim,

gminy Bartoszyce z miastem Bartoszyce, Górowo Iławeckie z miastem Górowo Iławeckie i Sępopol w powiecie bartoszyckim,

gmina Młynary w powiecie elbląskim,

część gminy Kiwity położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 513 i część gminy Lidzbark Warmiński położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 513 biegnącą od wschodniej granicy gminy do wschodniej granicy miasta Lidzbark Warmiński i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 511 w powiecie lidzbarskim,

gminy Srokowo, Barciany i część gminy Korsze położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na zachód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

gmina Budry i część gminy Węgorzewo położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od południowo-wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 650, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 63 do skrzyżowania z drogą biegnącą do miejscowości Przystań i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Przystań, Pniewo, Kamionek Wielki, Radzieje, Dłużec w powiecie węgorzewskim,

część gminy Banie Mazurskie położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 w powiecie gołdapskim;

w województwie mazowieckim:

gminy Domanice, Korczew, Paprotnia, Wiśniew, Mokobody, Siedlce, Suchożebry, część gminy Kotuń położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Nowa Dąbrówka, Pieróg, Kotuń wzdłuż ulicy Gorzkowskiego i Kolejowej do przejazdu kolejowego łączącego się z ulicą Siedlecką, Broszków, Żuków, część gminy Mordy położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 698 biegnącą od zachodniej granicy gminy do północno-wschodniej granicy gminy, część gminy Zbuczyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północno-wschodniej do południowej granicy gminy i łączącą miejscowości Tarcze, Choja, Zbuczyn, Grodzisk, Dziewule i Smolanka w powiecie siedleckim,

powiat miejski Siedlce,

gmina Siennica, część gminy Mińsk Mazowiecki położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mińsk Mazowiecki i na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy miasta Mińsk Mazowiecki łączącą miejscowości Targówka, Budy Barcząckie do wschodniej granicy gminy, część gminy Cegłów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy łączącą miejscowości Wiciejów, Mienia, Cegłów i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Cegłów, Skwarne i Podskwarne biegnącą do wschodniej granicy gminy i części gminy Latowicz położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Stawek do skrzyżowania z drogą nr 802 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 802 biegnącą od tego skrzyżowania do wschodniej granicy gminy w powiecie mińskim,

gmina Kołbiel w powiecie otwockim,

gminy Parysów i Pilawa w powiecie garwolińskim;

w województwie lubelskim:

gminy Białopole, Dubienka, Chełm, Leśniowice, Wierzbica, Sawin, Ruda Huta, Dorohusk, Kamień, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny z miastem Rejowiec Fabryczny, Siedliszcze, Żmudź i część gminy Wojsławice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Wojsławice do południowej granicy gminy w powiecie chełmskim,

powiat miejski Chełm,

gmina Siennica Różana część gminy Łopiennik Górny położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 i część gminy Krasnystaw położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od północno-wschodniej granicy gminy do granicy miasta Krasnystaw w powiecie krasnostawskim,

gminy Hanna, Hańsk, Wola Uhruska, Urszulin, Stary Brus, Wyryki i gmina wiejska Włodawa w powiecie włodawskim,

gminy Cyców, Ludwin, Puchaczów, Milejów i część gminy Spiczyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 829 w powiecie łęczyńskim,

gmina Trawniki w powiecie świdnickim,

gminy Jabłoń, Podedwórze, Dębowa Kłoda, Parczew, Sosnowica, część gminy Siemień położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 815 i część gminy Milanów położona na wschód od drogi nr 813 w powiecie parczewskim,

gminy Sławatycze, Sosnówka, i Wisznice w powiecie bialskim,

gmina Ulan Majorat, część gminy wiejskiej Radzyń Podlaski położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północno-zachodniej granicy gminy i łączącą miejscowości Brzostówiec i Radowiec do jej przecięcia z granicą miasta Radzyń Podlaski, a następnie na zachód od linii stanowiącej granicę miasta Radzyń Podlaski do jej przecięcia z drogą nr 19 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 biegnącą od południowo zachodniej granicy gminy do granicy miasta Radzyń Podlaski, część gminy Borki położona na północny-zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 w powiecie radzyńskim,

gminy Ostrów Lubelski, Serniki i Uścimów w powiecie lubartowskim,

gminy Wojcieszków, część gminy wiejskiej Łuków położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Wólka Świątkowa do północnej granicy miasta Łuków, a następnie na północ, zachód, południe i wschód od linii stanowiącej północną, zachodnią, południową i wschodnią granicę miasta Łuków do jej przecięcia się z drogą nr 806 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą od wschodniej granicy miasta Łuków do wschodniej granicy gminy wiejskiej Łuków, część miasta Łuków położona na zachód i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od północnej granicy miasta Łuków do skrzyżowania z drogą nr 806 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą do wschodniej granicy miasta Łuków, część gminy Stanin położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 807 i część gminy Krzywda położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnąca od północnej granicy gminy w kierunku południowym i łączącą miejscowości Kożuchówka, Krzywda i Adamów w powiecie łukowskim,

gminy Horodło, Uchanie i część gminy wiejskiej Hrubieszów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 844 biegnącą od zachodniej granicy gminy wiejskiej Hrubieszów do granicy miasta Hrubieszów oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 biegnącą od wschodniej granicy miasta Hrubieszów do wschodniej granicy gminy wiejskiej Hrubieszów w powiecie hrubieszowskim;

w województwie podkarpackim:

gminy Cieszanów, Lubaczów z miastem Lubaczów i część gminy Oleszyce położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy przez miejscowość Borchów do skrzyżowania z drogą nr 865 w miejscowości Oleszyce, a następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 865 biegnącą w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z drogą biegnąca w kierunku północno-zachodnim przez miejscowość Lubomierz – na północ od linii wyznaczonej przez tę drogę do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Uszkowce i Nowy Dzików – na wschód od tej drogi w powiecie lubaczowskim.

4.   Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

Zona orașului București,

Județul Constanța,

Județul Satu Mare,

Județul Tulcea,

Județul Bacău,

Județul Bihor,

Județul Brăila,

Județul Buzău,

Județul Călărași,

Județul Dâmbovița,

Județul Galați,

Județul Giurgiu,

Județul Ialomița,

Județul Ilfov,

Județul Prahova,

Județul Sălaj,

Județul Vaslui,

Județul Vrancea,

Județul Teleorman,

Județul Olt,

Partea din județul Maramureș cu următoarele delimitări:

Comuna Petrova,

Comuna Bistra,

Comuna Repedea,

Comuna Poienile de sub Munte,

Comuna Vișeu e Jos,

Comuna Ruscova,

Comuna Leordina,

Comuna Rozavlea,

Comuna Strâmtura,

Comuna Bârsana,

Comuna Rona de Sus,

Comuna Rona de Jos,

Comuna Bocoiu Mare,

Comuna Sighetu Marmației,

Comuna Sarasau,

Comuna Câmpulung la Tisa,

Comuna Săpânța,

Comuna Remeti,

Comuna Giulești,

Comuna Ocna Șugatag,

Comuna Desești,

Comuna Budești,

Comuna Băiuț,

Comuna Cavnic,

Comuna Lăpuș,

Comuna Dragomirești,

Comuna Ieud,

Comuna Saliștea de Sus,

Comuna Săcel,

Comuna Călinești,

Comuna Vadu Izei,

Comuna Botiza,

Comuna Bogdan Vodă,

Localitatea Groșii Țibileșului, comuna Suciu de Sus,

Localitatea Vișeu de Mijloc, comuna Vișeu de Sus,

Localitatea Vișeu de Sus, comuna Vișeu de Sus.

Partea din județul Mehedinți cu următoarele comune:

Comuna Strehaia,

Comuna Greci,

Comuna Brejnita Motru,

Comuna Butoiești,

Comuna Stângăceaua,

Comuna Grozesti,

Comuna Dumbrava de Jos,

Comuna Băcles,

Comuna Bălăcița,

Partea din județu Arges cu următoarele comune:

Comuna Bârla,

Comuna Miroși,

Comuna Popești,

Comuna Ștefan cel Mare,

Comuna Slobozia,

Comuna Mozăceni,

Comuna Negrași,

Comuna Izvoru,

Comuna Recea,

Comuna Căldăraru,

Comuna Ungheni,

Comuna Hârsești,

Comuna Stolnici,

Comuna Vulpești,

Comuna Rociu,

Comuna Lunca Corbului,

Comuna Costești,

Comuna Mărăsești,

Comuna Poiana Lacului,

Comuna Vedea,

Comuna Uda,

Comuna Cuca,

Comuna Morărești,

Comuna Cotmeanaâ,

Comuna Răchițele de Jos,

Comuna Drăganu-Olteni,

Comuna Băbana,

Comuna Bascov,

Comuna Moșoaia,

Municipiul Pitești,

Comuna Albota,

Comuna Oarja,

Comuna Bradu,

Comuna Suseni,

Comuna Căteasca,

Comuna Rătești,

Comuna Teiu,

Județul Olt,

Județul Dolj.

PART IV

Włochy

Następujące obszary we Włoszech:

tutto il territorio della Sardegna.

”.

Sprostowania

9.11.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 279/65


Sprostowanie do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 139 z dnia 30 kwietnia 2004 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 03, tom 45, s. 75)

W całym dokumencie, z dostosowaniem form gramatycznych:

zamiast:

„zakład przetwórstwa dziczyzny”,

powinno być:

„zakład obróbki dziczyzny”.