KlauSoii^
laltilieiijujj.
«tioncGI.^
kcrai?:olii lä: .
taCaooiiBli
licatioamii»;
•oiobteaptr; iclui (fao n c rcpaniii iin autem: Äsaliipir itura i drpot- >!, velEctlii veltempai!- rt t te: »yünjpiw
Müll!, nur
icPmlaii* timffcltfii' MdeEc©- jutePrjla® ;[ beinatio®'” entatio^-' mpcniitli“* relinf 11 ^ :btu prawF diquarre^
jflfljUHlt
tJikufc
DE REH. ECCLES. A L JE NA TIONE.
r-
doanus de rebus ecclesia non alten, caßs ^o.q I d Domtnicusin eS>it.col,\.de offie. ord.narij in 6 . Abb. in c. cum ejses, n. zj.de teßam . Nauarrses in traäatu de redst, ecclef & ist apologi* paßim,&alij. e c.fintmantscßst,z\. caufa Jij.r.
XLIII. Quod dicitur res ab Episcopo, vel Praelato Ecclesiae ex reditibus Ecclesiasticis comparatas alienari non posse, id vel maxime intelligitur depraedijs 4 seu rebus immobilibus; quibus aequiparan- a ^ Je turmobilia pretiosa quae seruari possunt. At vero mobiiia,quae vsu ab- peculio 'cie. sumuntur,nonminus, quam ipsas pecunias praelatus in pias caulas, at- rtcorum, c. que pauperum alimoniam elargiri b vel bene meritisergaEcclesiam *•**»/* 12. suam,remunerandi caula, donare potest; dummodo donationesaut-. ^ b largitiones moderatae,Lc Ecclesiae damnosae non c sint. Sed & res quae- l a ^‘ c ^ dam mobiles pretiose, v.g. annuli,torques, valaaurea velargenteau, Auth. jJ. libri &c. ea intentione emi quandoque solent a Praelatis Ecclesiarum, centia m ,c. non vt Ecclesiae,seu Praelaturae incorporentur, ftd vt oblata occasione deEptfiopU. bene meritis donentur, d Imo vero nihil obstabit, quominusexpe- ^ clert “ s * cunijs, quas Officiali v.g.suo Prilatus remunerandi causa donare po- *£',*£,** test,praedium emat,eiq; donet,non requisite Capituli consensu.-quan- s * ' de doquidetn subrogatum imitari debet « naturam eius cui subrogatur, fiam. ride.
ripoteßRedeanus cstat.cafu 30. f. 1. d tdauaruu deredtt. eccUßaß. f. i, monst» 47, e l.ß tum,io,^.Qut iniurt*rum,ff. Si tjuts cautsonshus &c.
XLIV. Haec quae dicta sunt, non tantum locum habent in Episcopis , alijsque Praelatis, aut Rectoribus Ecclesiarum, sed etiam in alijs quibulcunque a beneficiarijs,tametsi administrationemnullam a f rel habeant,v.g.Canonicis. Discrimen tamen est, quod Praelatis plerumq; tU m, izM* ampliores Ecclesiae reditus proueniant i ex quibus quae superflua ma- id notat nent,tanquamportiopauperibusdebita b siinipsos,aliamuepiatm, Abb.n.$,dc caulam distributa non sint,vel si quippiam ex rjs comparatum,autem- ^
ptum, ad Ecclesiam pertinet; tametsi Praelatus, aut quilibet alius be- neficiarius nomine proprio c instrumental» emption sex eiusmodi superfluis reditibus confici curärit. At vero alijs beneficiarijs plerumq; conceJp>, z & saltem ex vnico beneficio, non maiores reditus proueniunt, quäm ad &plurtbus vit$ sustentationem honestam, cunsideratis etiam laboribus & meritis e * u P* eorum in Ecclesiam, tanquam jure debitum stipendium eisdem com- f
petat. Et ideo si quid sibi ipsis detrahentes, ac velutigenium suum de- 'irendum fraudantes, acquirant, pleno jure ad ipsos d pertinere debet. Quod 4. de pecu. si vero beneficiarij simplices, seu administrationem nullam habentes d» clerico. abundantes reditus ex vno,aut pluribus beneficijs accipiat,tum quoad ,uni >cap, illos eadem ratio est t quae Praelatorum, vel administrationem haben- e *j*. tium, Po to quod iamdictum est,rem emptam ä Praelato, aliouebene- m9r alMb g ficUrioexreditibus ab Ecclesia profectitijs, tametsi suo nomine eme- tr. 2 . c . j. »„
rit,