Hervorming werkloosheid: geen politieke schouderklopjes, maar realisme achter de cijfers

Eergisteren verklaarde de administrateur-generaal van de FOREM (de Waalse dienst voor arbeidsbemiddeling) dat ‘iets meer dan 35% van de werkzoekenden die hun uitkering zullen verliezen, minstens één arbeidsovereenkomst hebben bemachtigd in 2025’. Ze spreekt daarbij over een ‘positieve dynamiek’ en een gunstig gevolg van de hervorming die de uitkeringen van langdurig werklozen stopzet.

Uiteraard is het ACV tevreden vast te stellen dat mensen weer aan de slag kunnen: werk blijft een essentiële factor voor sociale emancipatie. Dat cijfer vraagt echter een meer nauwkeurige en kwalitatieve analyse. Er zijn veel vraagtekens achter dat percentage: om welk soort arbeidsovereenkomst gaat het? Wat zijn de arbeidsvoorwaarden? Wat is het loon?

Geen duurzame tewerkstelling

Blijkbaar volstaat het om één dag gewerkt te hebben in 2025 om in die statistiek te worden opgenomen. Niets wijst er dus op dat het zou gaan om duurzame of kwaliteitsvolle tewerkstelling. Bovendien zijn ongeveer 30% van de werkzoekenden die van de werkloosheidsuitkering zullen worden uitgesloten, mensen die werken (met tussenpozen, zoals freelancers, uitzendkrachten, deeltijdse werknemers met contracten van bepaalde duur) maar die niet lang genoeg worden tewerkgesteld (minstens 3 maanden) om uit de statistieken van langdurige werkloosheid te worden gehaald. Een interimovereenkomst voor een dag of een week beschermt die mensen niet tegen de uitsluiting van de werkloosheidsuitkeringen; het verlengt alleen de deadline met datzelfde aantal dagen.

Bovendien wordt de realiteit in Wallonië nog steeds gekenmerkt door een hoog aantal precaire jobs: van de 24.127 vacatures in Wallonië die op de FOREM-website verschenen, waren er slechts 5.675 voor arbeidsovereenkomsten van onbepaalde duur.

Het ACV wijst er ook op dat de eerste golf veel inschakelingsuitkeringen bevat, dus niet per definitie langdurig werkzoekenden en dat nu al veel langdurig werkzoekenden voor korte periodes werken, alleen onvoldoende om hun rechten opnieuw op te bouwen.  In de werkloosheidcijfers is dusver geen effect te zien.

Politici geven zichzelf al schouderklopje

Terwijl sommige politici zichzelf al een schouderklopje geven, roept het ACV op tot veel meer voorzichtigheid. Achter de cijfers schuilt namelijk de realiteit van de mensen. Dit soort statistieken publiceren zonder context is een zoveelste stigmatisering van werklozen, alsof kwaliteitsvolle jobs voor het rapen zouden liggen. Bovendien is het zo dat indien alle knelpuntberoepen zouden worden ingevuld, er wiskundig gezien nog steeds duizenden mensen zonder werk blijven.

Voor het ACV blijft het creëren van stabiele, fatsoenlijke en zinvolle jobs voor iedereen de prioriteit.

 

An-Sofie Bessemans
ACV Pers- en informatiedienst
+32 494 30 78 58 | hetacv.be