| dbo:abstract
|
- Simplicissimus era una revista satírica setmanal en alemany. La va iniciar l'abril de 1896 i es va publicar fins a l'any 1967, amb una interrupció entre 1944-1954. Va prendre el seu nom del protagonista de la novel·la que va escriure l'any 1668 Grimmelshausen anomenada. Simplicissimus publicà, per exemple, obres de Thomas Mann i Rainer Maria Rilke. va caricaturitzar els militars de Prússia i les classes altes. Hi van contribuir, entre d'altres, Hermann Hesse, Gustav Meyrink, , , Frank Wedekind, , Alfred Kubin, , , , Hugo von Hofmannsthal, Heinrich Mann i Erich Kästner. L'any 1898 l'emperador Wilhelm II, va protestar per com havia estat ridiculitzat a la portada i la revista va ser suprimida. Langen, l'editor,va passar cinc anys a l'exili a Suïssa i a més va ser multat amb 30.000 marcs d'or alemanys. El dibuixant, Heine, va ser sentenciat a sis mesos de presó i a set mesos l'escriptor Frank Wedekind. També l'any 1906 l'editor va ser empresonat durant sis mesos per atacar el clergat. Aquestes controvèrsies només van servir per incremtar la circulació de la revista que van arribar a ser de 85.000 exemplars. Durant la Primera Guerra Mundial, l'editor, , s'allistà a l'exèrcit el 1917 i va perdre el gust per la sàtira, denunciant el seu treball previ a la revista, dient que era immadura i deplorable. Deixà la revista el 1920s. Durant la República de Weimar va mantenir un to dur contra els extremistes tant d'esquerres com de dretes. A mesura que el partit nazi es va fer més fort, hi va haver intimidacions i atacs contra els que escrivien o dibuixaven a Simplicissimus, però la revista no va ser prohibida. L'editor , que era jueu, va ser obligat a dimitir i exilar-se. Altres membres de la revista com , , , Erich Schilling i Wilhelm Schulz van prendre la línia nazi i van ser recompensats pels nazis. Es va continuar publicant però entrà en declivi i va desaparèixer l'any 1944. Es tornà a editar entre 1954-1967. Altres artistes gràfica associats amb la revista inclouen , , , i . (ca)
- Simplicissimus byl německý ilustrovaný kulturní a satirický týdeník, který vycházel v letech 1896-1944 v Mnichově. Věnoval se literatuře, umění i politice, zejména politické satiře. Jako výrazný představitel secese měl časopis značný vliv i na českou kulturu, zejména v období do roku 1914. V letech 1933-1934 vycházela paralelní verze v exilu v Praze. (cs)
- Simplicissimus estis ilustrita, satira germanlingva semajngazeto kiu ekzistis inter 1896 kaj novembro 1944. Ĝin fondis de la eldonist-bibliotekisto en Munkeno en 1896. En ĝi la politikaj kaj sociaj cirkonstancoj primokitis kaj kelkoje la limo de maldeco atingitis; aparte la primoraj kaj prikutimaj priskriboj estas senkompatemaj kaj aŭdacaj. Ĉefredaktistoj estis Ludwig Thoma (P. Schlemihl), Reinhold Geheeb kaj Julius Linnekogel; la ĉefaj desegnistoj kiuj tre karakterizigis la gazeton estis Thomas Theodor Heine, F. v. Reznicek, Ernst Heilemann, E. Thöny und Bruno Paul. En la 1.4.1906 la gazeton ekposedis kompanio kun limigita respondeco. Postmilite ekzistis noveldono de Olaf Iversen inter 1954 kaj 1967. (eo)
- Der Simplicissimus (deutsch: der Einfältigste) war eine satirische Wochenzeitschrift, die vom 4. April 1896 bis 13. September 1944 erschien. Die Redaktion hatte ihren Sitz in München. Die Zeitschrift zielte auf die wilhelminische Politik, die bürgerliche Moral, die Kirchen, die Beamten, Juristen und das Militär. Die bekanntesten Zeichner waren neben Thomas Theodor Heine: Karl Arnold, Henry Bing, Josef Benedikt Engl, Olaf Gulbransson, Käthe Kollwitz, Bruno Paul, Ferdinand von Rezniček, Erich Schilling, Wilhelm Schulz, Eduard Thöny und Rudolf Wilke. In der Redaktion arbeiteten u. a. die Schriftsteller und Journalisten Hans Erich Blaich, Walter Foitzick, Reinhold Geheeb, Korfiz Holm, Peter Scher, Franz Schoenberner, Hermann Sinsheimer und Ludwig Thoma. Zahlreiche erfolgreiche Schriftsteller, die zum Teil heute noch berühmt sind, arbeiteten an der Zeitschrift mit oder publizierten dort in loser Folge ihre Texte: Otto Julius Bierbaum, Richard Dehmel, Bruno Frank, Hermann Hesse, Hugo von Hofmannsthal, Erich Kästner, Heinrich Mann, Thomas Mann, Gustav Meyrink, Georg Queri, Fanny zu Reventlow, Alexander Roda Roda, Arthur Schnitzler, Edgar Steiger, Robert Walser, Jakob Wassermann, Frank Wedekind u. a. Hinzu kamen internationale Autoren aus dem Buchprogramm des Albert-Langen-Verlags, wie etwa Bjørnstjerne Bjørnson, Knut Hamsun, Guy de Maupassant und Marcel Prévost. 1934/1935 erschien in Prag eine Emigrationsausgabe, zunächst unter dem Titel Simplicus, später unter dem Titel Simpl. Nach 1944 gab es mehrere Versuche, den Simplicissimus wiederzubeleben, darunter die von Olaf Iversen begründete Neuausgabe, die von 1954 bis 1967 erschien. (de)
- Simplicissimus fue una revista semanal satírica escrita en alemán fundada por en abril de 1896 y se publicó hasta 1967, con un paréntesis de 1944 a 1954. La revista, a partir de 1964, se publicó quincenalmente. La revista, cuyo nombre estaría inspirado en la novela del siglo XVII Der abenteuerliche Simplicissimus (El aventurero Simplicíssimus), combinaba un contenido descarado y políticamente atrevido con un estilo gráfico sorprendentemente inmediato. Las portadas estaban diseñadas por el dibujante , y publicó artículos de escritores como Thomas Mann y Rainer Maria Rilke. Sus objetivos más caricaturizados fueron las anquilosadas figuras militares de Prusia, la rígida clase social alemana y las diferencias de clase vistas desde el ambiente más relajado y liberal de Múnich. (es)
- Simplicissimus est un hebdomadaire satirique allemand créé à Munich par Albert Langen et Thomas Theodor Heine en avril 1896 et ayant paru jusqu'en 1944. (fr)
- Simplicissimus (German: [zɪmplɪˈtsɪsɪmʊs]) was a satirical German weekly magazine, headquartered in Munich, and founded by Albert Langen in April 1896. It continued publishing until 1967, interrupted by a hiatus from 1944–1954, and became a biweekly in 1964. It took its name from the protagonist of Grimmelshausen's 1668 novel Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch. Combining brash and politically daring content, with a bright, immediate, and surprisingly modern graphic style, Simplicissimus published the work of writers such as Thomas Mann and Rainer Maria Rilke. Its most reliable targets for caricature were stiff Prussian military figures, and rigid German social and class distinctions as seen from the more relaxed, liberal atmosphere of Munich. Contributors included Hermann Hesse, Gustav Meyrink, Fanny zu Reventlow, Jakob Wassermann, Frank Wedekind, Heinrich Kley, Alfred Kubin, Otto Nückel, Robert Walser, Heinrich Zille, Hugo von Hofmannsthal, Heinrich Mann, Lessie Sachs, and Erich Kästner. Although the magazine's satirical nature was largely indulged by the German government, an 1898 cover mocking Kaiser Wilhelm's pilgrimage to Palestine resulted in the issue being confiscated. Langen, the publisher, spent five years' exile in Switzerland and was fined 30,000 German gold marks. A six-month prison sentence was given to the cartoonist Heine, and seven months to the writer Frank Wedekind. All the defendants were charged with "insulting a royal majesty". Again in 1906 the editor Ludwig Thoma was imprisoned for six months for attacking the clergy. These controversies only served to increase circulation, which peaked at about 85,000 copies. Upon Germany's entry into World War I, the weekly dulled its satirical tone, began supporting the war effort and considered closing down. Thereafter, the strongest political satire expressed in graphics became the province of artists George Grosz and Käthe Kollwitz (who were both contributors) and John Heartfield. The editor Ludwig Thoma joined the army in a medical unit in 1917, and lost his taste for satire, denouncing his previous work at the magazine, calling it immature and deplorable. During the Weimar era the magazine continued to publish and took a strong stand against extremists on the left and on the right. (A satirical gallery of cartoons posing the question "What Does Hitler Look Like?" was published on the second page of its 5-28-1923 issue, as there were then no publicly available photographs of Adolf Hitler.) As the National Socialists gradually came to power, they issued verbal accusations, attacks, threats and personal intimidation against the artists and writers of Simplicissimus, but they did not ban it. The editor Thomas Theodor Heine, a Jew, was forced to resign and went into exile. Other members of the team, including Karl Arnold, Olaf Gulbransson, Edward Thöny, Erich Schilling and Wilhelm Schulz remained and toed the Nazi party line, for which they were rewarded by the Nazis. The magazine adopted an aggressive satirical approach towards the Jews during this period in line with the Nazi magazine Die Brennessel. Simplicissimus continued publishing, in declining form, until finally ceasing publication in 1944. It was revived from 1954–1967. Other graphic artists associated with the magazine included Bruno Paul, Josef Benedikt Engl, Rudolf Wilke, Ferdinand von Reznicek, Joseph Sattler, and Jeanne Mammen. (en)
- 심플리치시무스(Simplicissimus)는 독일의 주간 풍자 잡지였다. (ko)
- Il Simplicissimus era una rivista satirico-umoristica tedesca fondata nel 1896 e pubblicata fino al 1967. (it)
- Simplicissimus was een Duits satirisch weekblad en verscheen tussen 1896 en 13 september 1944. Het werd uitgegeven in München. Het door Thomas Theodor Heine ontworpen herkenningsteken van het tijdschrift was een rode buldog op zwarte achtergrond. Simplicissimus werd opgericht door Albert Langen en Thomas Theodor Heine. In de eerste jaren (1897-1906) was naast Heine een van de belangrijkste illustratoren. Aan het blad werkten in de loop der tijd verschillende bekende politiek actieve intellectuelen mee: Hermann Hesse, Olaf Gulbransson, , Thomas Mann, , , , Erich Mühsam, Jakob Wassermann, Käthe Kollwitz, Karl Arnold en Frank Wedekind. Verschillende leden kenden elkaar uit de naturalistische Friedrichshagener Kreis bij Berlijn (Mühsam, Wedekind). Voor de Eerste Wereldoorlog bereikte het blad een ongekende populariteit vanwege het aan de kaak stellen van de burgerlijke moraal, de wilhelminische politiek en het militarisme. Beambten en kerkelijke gezagsdragers waren eveneens voorwerp van spot. Het blad had behalve een principieel kritische houding geen uitgesproken politiek programma. Desondanks lag de redactie constant onder vuur van de overheid, met name wegens het omzeilen van de censuur spande justitie regelmatig rechtszaken aan, die de oplage van Simplicissimus verhoogden. Zo zaten Heine en Frank Wedekind 1899 een gevangenisstraf uit wegens majesteitsschennis, terwijl oprichter Langen vanwege eenzelfde beschuldiging was uitgeweken naar Parijs. Het blad was in Oostenrijk-Hongarije verboden. In de jaren voor het overlijden van Albert Langen in 1909 verscheen ook een édition française, waarin de prenten voorzien werden van Franse vertalingen. De uitgevers werden daarop bekritiseerd wegens het verlenen van spandiensten aan de Franse erfvijand. In tegenstelling tot de militarisme-kritische houding in de eerste twee decennia van het bestaan, voer Simplicissimus tijdens de oorlogsjaren 1914-1918 een nationalistische koers. Ter linkerzijde van het politieke spectrum werd kort na de oorlog kritiek hoorbaar, met name verwoord door Kurt Tucholsky, Karl Kraus en Carl von Ossietzky. Langzaam werd duidelijk dat het in Beieren uitgegeven tijdschrift moeite had met de Weimarrepubliek en vooral de sociaaldemocratische regering ervan. Het zag zich hierdoor nauwelijks in staat nieuw talent aan te trekken, dat betere voorwaarden leek te vinden in de hoofdstad Berlijn. De joodse medeoprichter Thomas Theodor Heine lag al 1933 onder vuur van de nazi's en hij wilde zijn kritische bijdragen tegen het nationaalsocialisme niet stopzetten. De redactie drong bij hem aan te vertrekken uit vrees voor een verschijningsverbod van Simplicissimus. Een week na de verkiezingen in maart 1933 werd de redactie door een knokploeg van de SA verwoest. Heine, die gedwongen werd te vluchten op straffe van internering in Dachau, maakte later aannemelijk dat medewerkers van Simplicissimus, met name Gulbransson en Schelling, medeplichtig waren aan de SA-actie. De enige medewerker die met Heine vertrok was Franz Schoenberner. Na de machtsovername van Hitler zou het blad zonder protest een instrument worden van het nieuwe regime. Behalve Gulbransson en Schelling bleken ook Karl Arnold en Eduard Thöny onkritisch jegens het nieuwe bewind. (nl)
- 『ジンプリチシムス』（"Simplicissimus"） はドイツの社会風刺週刊誌、文芸誌である。パリで活動後、ミュンヘンに移ってきた出版社主、アルベルト・ランゲンが1896年4月に創刊した。1944年から1954年の間、中断し、1967年まで出版された、1964年からは隔週刊となった 。誌名は1668年のグリンメルスハウゼンの小説、『阿呆物語』（"Der abenteuerliche Simplicissimus"）からとられている。 (ja)
- Simplicissimus (łac. Prostaczek) – niemiecki tygodnik satyryczny ukazujący się w Monachium od 4 kwietnia 1896 do 13 września 1944. Symbolem czasopisma był czerwony buldog na czarnym tle, zaprojektowany przez Tomasza Teodora Heinego. (pl)
- Simplicissimus foi uma revista semanal alemã satírica, com sede em Munique e fundada por Albert Langen em abril de 1896. Continuou a publicar até 1967, apesar de um hiato de 1944 a 1954. Tornou-se quinzenal em 1964. Recebeu o nome do protagonista do romance de 1668 de Grimmelshausen, Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch. Combinando conteúdo ousado e sendo também politicamente ousada, com um estilo gráfico brilhante, imediato e surpreendentemente moderno, Simplicissimus publicou o trabalho de escritores como Thomas Mann e Rainer Maria Rilke. Seus alvos mais confiáveis para a caricatura eram as rígidas figuras militares prussianas e as rígidas distinções sociais e de classe alemãs, vistas da atmosfera mais relaxada e liberal de Munique. Os colaboradores incluíram Hermann Hesse, Gustav Meyrink, , Jakob Wassermann, Frank Wedekind, , Alfred Kubin, , , , Hugo von Hofmannsthal, Heinrich Mann, , e Erich Kästner. (pt)
- Simplicissimus var en radikal tysk satirtidskrift som grundades av Albert Langen 1896 och gavs ut fram till 1944. Tidskriftens tyngdpunkt var det visuella. Tidigt engagerades tecknaren Thomas Theodor Heine, som varje vecka producerade en omslagsbild till tidningen. Langen fick också namnkunniga skribenter som Thomas Mann, Frank Wedekind och Rainer Maria Rilke att skriva för tidningen. 1898 upprördes Vilhelm II av Tyskland av en artikel och en teckning i Simplicissimus om hans besök i Palestina. Numret konfiskerades, och Langen, Heine och skribenten Frank Wedekind åtalades. Langen lyckades fly till Schweiz, medan Wedekind och Heine fick fängelsestraff på sju respektive sex månader för att ha attackerat den tyska monarkin. Detta skulle bara vara första gången som arbetet med den satiriska tidningen skulle resultera i fängelse. 1902 anställdes den norska tecknaren Olaf Gulbransson, som kom att få stort inflytande över tidningen. Andra tecknare vid denna tiden var , , och från 1907 till 1918 även Ragnvald Blix. 1906 förändrades ägandeformen av tidningen, och Langen släppte på sin bestämmanderätt. När Langen dog 1909, tog Ludwig Thoma över som chefredaktör. Under denna period kom tidningen att kritiseras från både den politiska högern och vänstern. När första världskriget bröt ut 1914, ansåg Thoma att tidningen skulle läggas ner, men Heine motsatte sig detta och med stora delar av medarbetarna bakom sig fortsatte tidningen att ges ut.Thoma anslöt sig till armén, och där skall han ha frånsagt sig sitt tidigare arbete med tidningen. Efter kriget anslöt han sig i stället till en grupp på högerkanten som kallade sig för Deutsche Vaterlandspartei. Under mellankrigstiden drevs tidningen främst av Thomas Heine, Olaf Gulbransson, Edward Thony och tecknaren Karl Arnold. Under denna period, när tidningen var hårt ansatt av nazisterna, var konstnärer som , George Grosz och Käthe Kollwitz kopplade till tidningen. När vänsteraktivister och andra började att arresteras av naziregimen, flydde Thomas Heine och Walter Trier Tyskland. Olaf Gulbransson, Karl Arnold, Erich Schilling och Edward Thöny drev dock tidningen vidare, tills den tvingades att upphöra 1944. (sv)
- «Симплициссимус» (нем. Simplicissimus) — немецкий литературно-художественный иллюстрированный сатирический журнал, выходивший еженедельно с 4 апреля 1896 по 13 сентября 1944 года в Мюнхене. Эмблемой данного издания был рисунок, созданный художником Томасом Т. Гейне — красный бульдог на чёрном фоне. С момента закрытия журнала неоднократно предпринимались попытки его возрождения, он выпускался в 1954—67, 1981—82 и 1997—98 годах. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Simplicissimus byl německý ilustrovaný kulturní a satirický týdeník, který vycházel v letech 1896-1944 v Mnichově. Věnoval se literatuře, umění i politice, zejména politické satiře. Jako výrazný představitel secese měl časopis značný vliv i na českou kulturu, zejména v období do roku 1914. V letech 1933-1934 vycházela paralelní verze v exilu v Praze. (cs)
- Simplicissimus est un hebdomadaire satirique allemand créé à Munich par Albert Langen et Thomas Theodor Heine en avril 1896 et ayant paru jusqu'en 1944. (fr)
- 심플리치시무스(Simplicissimus)는 독일의 주간 풍자 잡지였다. (ko)
- Il Simplicissimus era una rivista satirico-umoristica tedesca fondata nel 1896 e pubblicata fino al 1967. (it)
- 『ジンプリチシムス』（"Simplicissimus"） はドイツの社会風刺週刊誌、文芸誌である。パリで活動後、ミュンヘンに移ってきた出版社主、アルベルト・ランゲンが1896年4月に創刊した。1944年から1954年の間、中断し、1967年まで出版された、1964年からは隔週刊となった 。誌名は1668年のグリンメルスハウゼンの小説、『阿呆物語』（"Der abenteuerliche Simplicissimus"）からとられている。 (ja)
- Simplicissimus (łac. Prostaczek) – niemiecki tygodnik satyryczny ukazujący się w Monachium od 4 kwietnia 1896 do 13 września 1944. Symbolem czasopisma był czerwony buldog na czarnym tle, zaprojektowany przez Tomasza Teodora Heinego. (pl)
- «Симплициссимус» (нем. Simplicissimus) — немецкий литературно-художественный иллюстрированный сатирический журнал, выходивший еженедельно с 4 апреля 1896 по 13 сентября 1944 года в Мюнхене. Эмблемой данного издания был рисунок, созданный художником Томасом Т. Гейне — красный бульдог на чёрном фоне. С момента закрытия журнала неоднократно предпринимались попытки его возрождения, он выпускался в 1954—67, 1981—82 и 1997—98 годах. (ru)
- Simplicissimus era una revista satírica setmanal en alemany. La va iniciar l'abril de 1896 i es va publicar fins a l'any 1967, amb una interrupció entre 1944-1954. Va prendre el seu nom del protagonista de la novel·la que va escriure l'any 1668 Grimmelshausen anomenada. Simplicissimus publicà, per exemple, obres de Thomas Mann i Rainer Maria Rilke. va caricaturitzar els militars de Prússia i les classes altes. Hi van contribuir, entre d'altres, Hermann Hesse, Gustav Meyrink, , , Frank Wedekind, , Alfred Kubin, , , , Hugo von Hofmannsthal, Heinrich Mann i Erich Kästner. (ca)
- Der Simplicissimus (deutsch: der Einfältigste) war eine satirische Wochenzeitschrift, die vom 4. April 1896 bis 13. September 1944 erschien. Die Redaktion hatte ihren Sitz in München. Die Zeitschrift zielte auf die wilhelminische Politik, die bürgerliche Moral, die Kirchen, die Beamten, Juristen und das Militär. Die bekanntesten Zeichner waren neben Thomas Theodor Heine: Karl Arnold, Henry Bing, Josef Benedikt Engl, Olaf Gulbransson, Käthe Kollwitz, Bruno Paul, Ferdinand von Rezniček, Erich Schilling, Wilhelm Schulz, Eduard Thöny und Rudolf Wilke. (de)
- Simplicissimus estis ilustrita, satira germanlingva semajngazeto kiu ekzistis inter 1896 kaj novembro 1944. Ĝin fondis de la eldonist-bibliotekisto en Munkeno en 1896. En ĝi la politikaj kaj sociaj cirkonstancoj primokitis kaj kelkoje la limo de maldeco atingitis; aparte la primoraj kaj prikutimaj priskriboj estas senkompatemaj kaj aŭdacaj. Ĉefredaktistoj estis Ludwig Thoma (P. Schlemihl), Reinhold Geheeb kaj Julius Linnekogel; la ĉefaj desegnistoj kiuj tre karakterizigis la gazeton estis Thomas Theodor Heine, F. v. Reznicek, Ernst Heilemann, E. Thöny und Bruno Paul. (eo)
- Simplicissimus fue una revista semanal satírica escrita en alemán fundada por en abril de 1896 y se publicó hasta 1967, con un paréntesis de 1944 a 1954. La revista, a partir de 1964, se publicó quincenalmente. (es)
- Simplicissimus (German: [zɪmplɪˈtsɪsɪmʊs]) was a satirical German weekly magazine, headquartered in Munich, and founded by Albert Langen in April 1896. It continued publishing until 1967, interrupted by a hiatus from 1944–1954, and became a biweekly in 1964. It took its name from the protagonist of Grimmelshausen's 1668 novel Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch. The editor Ludwig Thoma joined the army in a medical unit in 1917, and lost his taste for satire, denouncing his previous work at the magazine, calling it immature and deplorable. (en)
- Simplicissimus was een Duits satirisch weekblad en verscheen tussen 1896 en 13 september 1944. Het werd uitgegeven in München. Het door Thomas Theodor Heine ontworpen herkenningsteken van het tijdschrift was een rode buldog op zwarte achtergrond. (nl)
- Simplicissimus foi uma revista semanal alemã satírica, com sede em Munique e fundada por Albert Langen em abril de 1896. Continuou a publicar até 1967, apesar de um hiato de 1944 a 1954. Tornou-se quinzenal em 1964. Recebeu o nome do protagonista do romance de 1668 de Grimmelshausen, Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch. (pt)
- Simplicissimus var en radikal tysk satirtidskrift som grundades av Albert Langen 1896 och gavs ut fram till 1944. Tidskriftens tyngdpunkt var det visuella. Tidigt engagerades tecknaren Thomas Theodor Heine, som varje vecka producerade en omslagsbild till tidningen. Langen fick också namnkunniga skribenter som Thomas Mann, Frank Wedekind och Rainer Maria Rilke att skriva för tidningen. 1902 anställdes den norska tecknaren Olaf Gulbransson, som kom att få stort inflytande över tidningen. Andra tecknare vid denna tiden var , , och från 1907 till 1918 även Ragnvald Blix. (sv)
|
_Simplicissimus_No._32_5.11.1933_Satirical_cartoon_No_known_copyright_(low-res).jpg){kind=link}
_Simplicissimus_20_May_1943_Satirical_cartoon_No_known_copyright_(low-res).jpg){kind=link}
_Simplicissimus_-25_Sept._16_1934_Satirical_cartoon_No_known_copyright_(low-res).jpg){kind=link}
_Simplicissimus_August_1933_Satirical_cartoon_No_known_copyright.jpg){kind=link}
_Simplicissimus_No._34_Nov._19_1923_Satirical_cartoon_No_known_copyright_(low-res).jpg){kind=link}
_Simplicissimus_No._5_Feb._1943_Satirical_cartoon_No_known_copyright_(low-res).jpg){kind=link}
