Traktat z Amsterdamu
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Traktat z Amsterdamu zmieniający Traktat o Unii Europejskiej
JAKIE SĄ CELE TRAKTATU?
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Traktat wyznacza Unii Europejskiej następujące cele:
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (WPZiB)
- WPZiB wzmacniana jest przez:
- umożliwianie wspólnych strategii, wspólnych działań, wspólnych stanowisk i bardziej systematycznej współpracy pomiędzy krajami UE,
- włączanie do WPZiB wszystkich kwestii związanych z bezpieczeństwem UE, w tym kwestii stopniowego rozwoju wspólnej polityki bezpieczeństwa,
- zacieśnianie związków z organizacją obrony, Unią Zachodnioeuropejską,
- wymaganie od krajów UE uzgadniania ich stanowisk w organizacjach międzynarodowych, zwłaszcza w ONZ,
- stworzenie stanowiska wysokiego przedstawiciela ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa – roli przypisanej Sekretarzowi Generalnemu Rady,
- ustanowienie jednostki wczesnego ostrzegania i planowania polityki.
Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych
- współpraca policyjna obejmuje:
- prewencję, wykrywanie i ściganie przestępstw kryminalnych,
- gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizowanie i wymianę informacji,
- organizowanie wspólnych inicjatyw szkoleniowych i wymian dla funkcjonariuszy,
- ocenę technik śledczych, zwłaszcza w zakresie wykrywania przestępczości zorganizowanej,
- wykorzystywanie zasobów Europolu w obszarach takich, jak współpraca pomiędzy prokuratorami a śledczymi oraz ustanowienie sieci badawczej, dokumentacyjnej i statystycznej na temat przestępczości wewnątrz UE.
- współpraca sądowa obejmuje:
- ułatwienia ekstradycji (mechanizmu, za pomocą którego kraje wnioskują o powrót osób z innych krajów, gdy takie osoby są oskarżone o przestępstwa kryminalne lub poszukiwane w celu odbycia kary) pomiędzy krajami UE,
- zapewnienie zgodności przepisów krajowych,
- zapobieganie kolizji jurysdykcji,
- ustanawianie minimalnych norm dla przestępstw i kar za przestępczość zorganizowaną, terroryzm i nielegalny handel narkotykami.
Ściślejsza współpraca
Rządy krajów UE, które zamierzają prowadzić ze sobą ściślejszą współpracę w określonych obszarach polityki, mogą to zrobić, pod warunkiem że taka współpraca:
- służy celom i interesom UE oraz jest prowadzona w poszanowaniu ich zasad,
- jest stosowana w ostateczności,
- dotyczy przynajmniej większości krajów UE,
- nie ma wpływu na ustawodawstwo UE,
- jest prowadzona w poszanowaniu kompetencji, praw, obowiązków i interesów krajów w niej nieuczestniczących.
Wiza, azyl, imigracja i inne polityki związane ze swobodnym przepływem osób
- Te polityki przechodzą z zakresu współpracy międzyrządowej, stając się częścią normalnego procesu decyzyjnego UE. Rządy krajów UE w ciągu 5 lat zobowiązane są do przyjęcia środków w celu:
- zwalczania przestępczości i zapobiegania jej, przy jednoczesnym zabezpieczeniu praw osób spoza UE
- wzmacniania współpracy sądowo-administracyjnej,
- ustanowienia norm i procedur kontroli na granicach zewnętrznych UE,
- ustanowienia przepisów wizowych,
- określenia kryteriów i mechanizmów rozpatrywania wniosków o azyl.
- Układ z Schengen dotyczący podróżowania bez konieczności posiadania paszportu wewnątrz Unii jest włączony w system prawny UE (chociaż Zjednoczone Królestwo (1) i Irlandia nie biorą w nim udziału).
Zatrudnienie
- Dążenia UE do wysokiego poziomu zatrudnienia wzmacniane są przez:
- uwzględnianie tego celu podczas przygotowywania i wdrażania wszystkich polityk i działań UE,
- przedstawianie rocznych sprawozdań do rozpatrzenia przez przywódców UE,
- zobowiązanie wszystkich krajów do corocznego przedstawiania informacji dotyczących działań podjętych przez dany kraj w celu zwiększenia poziomu zatrudnienia,
- utworzenie doradczego komitetu zatrudnienia.
Kwestie instytucjonalne
- Procedura legislacyjna
- procedura współdecyzji, za pomocą której rządy UE, poprzez głosowanie większością kwalifikowaną, oraz Parlament Europejski wspólnie przyjmują ustawodawstwo, jest rozszerzona na większość obszarów polityki i przejrzystych zasad ustanowionych w celu rozstrzygania sporów z pomocą komitetu pojednawczego.
- Parlament Europejski
- obowiązuje w nim wartość maksymalna 700 członków,
- opracowuje wnioski dla jednolitej procedury wyborów europejskich,
- ustanawia przepisy i ogólne warunki dotyczące obowiązków jego członków,
- głosuje za zatwierdzeniem przewodniczącego Komisji Europejskiej i Komisji jako organu.
- Komisja Europejska
- w Unii Europejskiej składającej się z maksymalnie 20 członków każdy kraj posiadałby własnego komisarza pod warunkiem uzgodnienia krajowego ważenia głosów w Radzie,
- przynajmniej na rok przed przystąpieniem do UE dwudziestego pierwszego kraju układ instytucjonalny UE musiałby zostać poddany kompleksowemu przeglądowi.
Sankcje
Rządy krajów UE mogą usunąć prawa traktatowe danego kraju UE, w tym prawo do głosowania nad projektami ustaw, jeśli uznają, że taki kraj UE dopuszcza się „poważnego i stałego naruszenia” podstawowych zasad UE.
Uproszczenie
Traktat upraszcza różne traktaty UE poprzez zmianę lub usunięcie ponad 50 zbędnych artykułów i zmianę numeracji pozostałych artykułów w celu poprawy ich czytelności.
OD KIEDY TRAKTAT MA ZASTOSOWANIE?
Traktat został podpisany w dniu 2 października 1997 r., natomiast w życie wszedł w dniu 1 maja 1999 r.
GŁÓWNY DOKUMENT
Traktat z Amsterdamu zmieniający Traktat o Unii Europejskiej, traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie i niektóre związane z nimi akty (Dz.U. C 340 z 10.11.1997, s. 1–144)
Ostatnia aktualizacja: 04.04.2018
Top