Definitie van duurzaamheid

- We horen en gebruiken de term duurzaamheid de hele tijd. Het is een modewoord geworden. Maar heb je je ooit afgevraagd wat we eigenlijk bedoelen als we het over duurzaamheid hebben? De definitie van duurzaamheid in het handboek is economische ontwikkeling die voldoet aan de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen. Dit was de definitie die naar voren werd gebracht in het Brundtland-rapport van de Verenigde Naties uit 1987, Our Common Future, dat duurzaamheid voor het eerst op de wereldwijde agenda plaatste. Dit cruciale rapport stelt economische groei en milieubehoud als onlosmakelijk met elkaar verbonden kwesties, die samen de basis vormen van het menselijk welzijn. Er zijn drie met elkaar verbonden dimensies van duurzaamheid. Ten eerste is er het milieuaspect. Dit is de basis van duurzaamheid. Ecosystemen zoals graslanden, bossen en oceanen voorzien de samenleving van kritieke levensondersteunende goederen en diensten. Denk hierbij aan bestuiving, waterzuivering, klimaatregulatie, ongediertebestrijding, medicijnen en nog zoveel meer. Het behoud van gezonde ecosystemen is essentieel voor zowel het behoud van economische welvaart als het maatschappelijk welzijn. Ten tweede is er de economie. De economie gaat over hoe we goederen en diensten produceren en consumeren. Het zijn de markten, de industrieën en ons levensonderhoud die de economie in staat stellen te groeien. Maar de economie is slechts zo sterk als het milieu waarvan ze afhankelijk is. Een duurzame economie is een economie die gebruik kan maken van de goederen en diensten die de natuur levert zonder hulpbronnen uit te putten. Zonder het milieu te schaden of onrecht in stand te houden. Denk bijvoorbeeld aan overbevissing. Op het eerste gezicht kan het vangen van grote hoeveelheden vis winstgevend lijken voor de visserijsector. Er is een onmiddellijke economische impuls voor de verkoop van grote hoeveelheden zeevruchten. Het verwijderen van te veel vis uit de oceaan kan echter leiden tot de ineenstorting van de vispopulatie. En wat gebeurt er dan? Visserijen kunnen sluiten, wat leidt tot banenverlies. De prijzen van zeevruchten kunnen omhoogschieten, waardoor het voor veel consumenten onbetaalbaar wordt. En het gaat niet alleen om de vissen. De gezondheid van het hele mariene ecosysteem kan in gevaar komen, wat gevolgen heeft voor andere industrieën, zoals het toerisme. De derde dimensie is de samenleving. Deze sociale dimensie van duurzaamheid gaat niet alleen over ervoor zorgen dat vandaag in ieders basisbehoeften wordt voorzien, maar ook over het creëren van systemen van gelijkheid en kansen die robuust blijven over de generaties heen. Samenlevingen vol ongelijkheden, ongelijkheden of onrechtvaardigheden zijn inherent onstabiel en vatbaarder voor conflicten en crises. Factoren die hulpbronnen, ecosystemen en economische structuren beperken. Een echt duurzame samenleving werkt aan het elimineren van ongelijkheden en garandeert gelijke toegang tot kansen, waarbij niet alleen de moraliteit van acties wordt gegarandeerd, maar ook de blijvende stabiliteit en veerkracht van het hele systeem. Samengevat heeft duurzaamheid drie dimensies. Het milieu, de economie en de samenleving. Ze zijn met elkaar verbonden. Elke dimensie beïnvloedt en is afhankelijk van de andere. Wanneer de ene gedijt, heeft dit een positieve invloed op de andere. Maar als iemand lijdt, kan het het hele systeem belasten.