Papers by Rafal Zarzeczny
Vox Patrum, 2024
Although the pericope about the Wedding at Cana (John 2:1-11) did not garner significant interest... more Although the pericope about the Wedding at Cana (John 2:1-11) did not garner significant interest in Late Antiquity, several commentaries and homilies on it have been preserved, particularly within the literature of the Christian East. This article examines various Greek texts from the second to the fifth centuries, including the writings of Irenaeus, Origen, John Chrysostom, Epiphanius of Salamis, and Cyril of Alexandria. Special attention is given to texts in Syriac, which often present a distinct perspective on biblical theology. Saint Ephrem (4th cent.) provided an extensive exegetical commentary rich in theological themes, while Jacob of Sarug (5th/6th cent.) offered a poetic homily. A homily by Benjamin I, the Patriarch of Alexandria in the seventh century, has been preserved in both Coptic dialect and Arabic translation; this work primarily serves as a treatise against heretics. Within Ethiopic literature, the Wedding at Cana is elaborated upon in the apocryphal Miracles of Jesus (14th cent.). In the Treasure of the Faith (16th cent.), the miracle is interpreted within a Christological framework, akin to the approach of Giyorgis of Saglā (14th/15th cent.) in the Book of the Mysteries, likely based on earlier sources. Additionally, an Ethiopic homily mistakenly attributed to John Chrysostom (CAe 2150; see CPG Sup. 5190.14), translated into Polish here for the first time, discusses the unity of divinity and humanity in Christ since the Incarnation, particularly in polemics against Nestorius, and contains significant eschatological and Marian themes, indicating its composition post-Ephesian crisis. The influence of Ephrem's exegesis is also evident, possibly mediated through the works of Jacob of Sarug, whose homilies reached medieval Ethiopia via Arabic translations.
Vox Patrum, 2025
The Ethiopic recension of the Miracles of Saint Menas the Martyr comprises nineteen episodes. The... more The Ethiopic recension of the Miracles of Saint Menas the Martyr comprises nineteen episodes. The prologue attributes the compilation to Archbishop Theophilus of Alexandria. The Ge‘ez text derives from an Arabic source, although the specific original model remains unidentified. Currently, the Ethiopic text fully survives in three manuscripts, dating from the fifteenth to the seventeenth century. A modern paper copy also exists, made from the oldest extant codex. This publication offers the first complete translation of the Ethiopic collection; the edition of the Ge‘ez text will appear separately.
Vox Patrum, 2025
The fame of St Menas, the Egyptian martyr, spread far beyond Egypt, extending into historical Eth... more The fame of St Menas, the Egyptian martyr, spread far beyond Egypt, extending into historical Ethiopia. This widespread reverence stems from the longstanding unity between the Churches of Alexandria and Ethiopia, alongside the significant translation of Copto-Arabic texts into the classical Ethiopic language. By the fourteenth century, The Life and Martyrdom of St Menas was translated into Ge'ez and became part of the Gadla Samāʽetāt collection of accounts on other prominent saints and martyrs. A concise version of St Menas's acts appears in the hagiographical compilation for liturgical use, the Synaxarium. Ethiopia commemorates St Menas on Ḫedār 15 and the construction of his shrine at Maryut on Sanē 15. The latter occasion entails reading aloud a comprehensive collection of nineteen miracles, also translated from Arabic. The image of a saint who defends devout pilgrims like a knight, protects his sanctuary, heals the sick, liberates the possessed, punishes sins, repairs damage, and bestows blessings upon worshippers, evoked awe, reverence, and piety, especially in the Horn of Africa. Additional texts, including hymns and antiphons, further underscore the cult's vitality. St Menas's canonical depiction on horseback aligns with the broader tradition of equestrian saints, a frequent motif in Ethiopian iconography.
Parole de l'Orient, 2022
Assemani's family is known primarily for manuscript descriptions and studies of Syriac and Arabic... more Assemani's family is known primarily for manuscript descriptions and studies of Syriac and Arabic texts. However, some interesting references to ancient history and literature in other Eastern languages are also found in their works. This article reviews the Ethiopian manuscripts they describe, some marginal notes, and the broader texts concerning the history of civilization in the Horn of Africa.
Vox Patrum, 2000
WSTĘP Tytuł raMaweHfMrn Domin; nostri Tesn C/trist; noszą przynajmniej dwa różne dokumenty. Pierw... more WSTĘP Tytuł raMaweHfMrn Domin; nostri Tesn C/trist; noszą przynajmniej dwa różne dokumenty. Pierwszy z nich to traktat liturgiczno-prawny w języku sy ryjskim (CPG 1743)\ pismo pseudoapostołskie w formie dialogu, jaki Chrystus miał prowadzić z uczniami po swym Zmartwychwstaniu. Dokument zawiera opis znaków poprzedzających nadejście Antychrysta, reguły mające rządzić życiem Kościoła, przepisy dotyczące hierarchii, udzielania święceń, sprawowa nia Eucharystii, chrztu oraz innych aspektów życia chrześcijańskiego. Jego podstawą była zapewne Tru<T:t;o Aposto/icu Pseudo-Hipoiita (CPG 1737), przy czym niektóre modlitwy i ryty zostały rozwinięte, inne zaś wyłączone. Wiele modlitw z Testamentam Domin: nadal funkcjonuje w liturgii Kościołów Wschodnich. Dokument ten powstał ok. V wieku, zapewne w środowisku syryjskim. Posiadamy ponadto jego recenzje arabskie i etiopską^. Istnieje jednak jeszcze inne pismo nazywane Testamentem Pana naszego Jezasn C/zrystMsa w Ga/tTe: (TestDNJChGal), które ma niewiele wspólnego z Testamentem syryjskim. Jego losy pozostają w ścisłym związku z innym apok ryfem, mianowicie z Tpista/a Aposto/orum, poprzedzając go we wszystkich rękopisach etiopskich. Louis Guerrier zgodnie z tą rękopiśmienną tradycją opublikował razem Testament i List Aposfo/s/::', opatrując je wspólnym tytu łem, bez wdawania się w kwestię pochodzenia obu tekstów, chociaż świadom był faktu, iż właściwy Testament ogranicza się do jedenastu pierwszych roz działów tego dokumentu^.
Vox Patrum, 2006
Insegnamento di Ieraca di Leontopolis in Egitto sullo Spirito Santo, secondo un testimonio d’Epif... more Insegnamento di Ieraca di Leontopolis in Egitto sullo Spirito Santo, secondo un testimonio d’Epifanio, vescovo di Salamina, si richiama ad un testo apocrifo giudeo-cristiano, detto Ascensione d’Isaia, dove la Seconda Persona fu descritta come un angelo. Un alto tratto della stessa dottrina mette in rapporto lo Spirito Santo con Melchisedek, in modo che il re biblico divenne un’ipostasi dello Spirito divino. Simili ritratti si possono trovare nella letteratura cristiana anticha (Ambrosiastro, Girolamo, Cirillo d’Alessandria) ed anche quella giudaica dal periodo postbiblico (Qumran).
Source material and the breeding of midseason varieties of oats resistant to diseases in western Siberia
Effect of the main diseases of oats on yield
The Came with their Troops Following a Star from the East: A Codicological and Iconographic Study of an Illuminated Ethiopic Gospel Book
Inventario dei manoscritti etiopici conservati presso la biblioteca del Seminario Maggiore and Adigrat (Etiopia)
The Story of Paul the simple from the Historia Lausiaca By Palladius in its Ethiopic Recension
Some Remarks Concerning the Ethiopic Recension of the "Life of Antony
Vox Patrum
Teodot z Ancyry HOMILIA WYGŁOSZONA NA SOBORZE EFESKIM (431) zachowana w języku etiopskim Ancy/wu ... more Teodot z Ancyry HOMILIA WYGŁOSZONA NA SOBORZE EFESKIM (431) zachowana w języku etiopskim Ancy/wu /zofiu/ia m ecc/eyfu & JouwiM /tabita; aehopicc, CPG 6732) WSTĘP Teodot był biskupem Ancyry* w Galacji (Ankara, dzisiejsza stolica Turcji). Nie znamy daty jego urodzin ani śmierci, ani nawet roku jego konsekracji. Był najpierw przyjacielem Nestoriusza, później jednak stał się jego zdecydowanym przeciwnikiem na Soborze Efeskim w 431 roku^. W aktach tego soboru znaj dują się trzy jego homilie, co świadczy o uznaniu, jakim cieszył się już u współ czesnych. Należał do delegacji, którą zwolennicy soborowej ortodoksji wysłali do cesarza Teodozjusza II, aby poinformować go o poczynaniach Jana z An tiochii i zwołanym przez niego nielegalnym zgromadzeniu^. Teodot znalazł się wśród potępionych przez ten nielegalny sobór'*, a potem jeszcze przez synod Antiocheńczyków w Tarsie w roku 432. Śmierć Teodota musiała nastąpić po 438 roku, z którego pochodzi adresowany do niego list Cyryla, a przed rokiem 446, skoro jego następca, Euzebiusz, został konsekrowany przez patriarchę^ Konstantynopola Proklusa, zasiadającego na tej stolicy biskupiej w latach 434-446°, tym bardziej, że w pismach Teodota nie znajdujemy odniesień do dyskusji związanej z Soborem Chalcedońskim (451). Decydująca rola Cyryla Aleksand ryjskiego w kontrowersji nestoriańskiej sprawiła, że postaci innych oponentów potępionego patriarchy poszły w zapomnienie. Bezsprzecznie stało się tak '
Vox Patrum
This article contains Polish translation and commentary to an apocryphal Gnostic text known as Di... more This article contains Polish translation and commentary to an apocryphal Gnostic text known as Dialogus Johannis cum Iesu (CApNT 27). The fragmental Coptic manuscript from the Deir el-Bala’izah collection (IV/V century A.D.) is the unique known testimony of this document. The text has a form of dialog between John the Apostle and the Risen Christ or some celestial messenger on creation and story of antediluvian patriarchs. Document reveals a particular similitude with other Gnostic texts, especially the Apocryphon of John from the Nag Hammadi library. It conserves the fragment of Hebr. 7:3, which probably received a large explanation in original document. The speculation on biblical personages, especially on Melchisedek, appears to be an important element in this text. The placement of Melchisedek’s name immediately after the name of Noah may suggests the identification of Melchisedek with Shem, the Noah’s son. Similar motif is known to us from the Jewish and ancient Christian liter...
Some Remarks Concerning the Ethiopic Recension of the "Life of Antony
Orientalia Christiana Periodica, 2013
Vox Patrum
Pseudo-Marek Ewangelista APOKRYFICZNY ŻYWOT ŚW. JANA CHRZCICIELA (CAp 181; BHG 834) (MapTugMW fjy... more Pseudo-Marek Ewangelista APOKRYFICZNY ŻYWOT ŚW. JANA CHRZCICIELA (CAp 181; BHG 834) (MapTugMW fjy o w tj x a i f) ajtoTopf) rou aytou Tw ów ou Tov npoópópoo x a i BaJtTtOTOU) WSTĘP Przy okazji studium XIV-wiecznego rękopisu Żywota w. Pac/tomtMsza na dwóch greckich paiimpsestach (Parts 5ttpp/. gr. 480 i C/tarfres 1754, f. 1-24) Franęois Nau zidentyfikował teksty zapisane na nich wcześniej uncjałą z VIII wieku. Dałsze badania pozwoliły na wyodrębnienie łącznie dziewięciu pism, w tym czterech homilii przypisywanych św. Janowi Chryzostomowi, apokry ficznej opowieści o św. Janie Chrzcicielu, o cudach św. Michała, fragmentów homilii św. Bazylego Wielkiego oraz homilii paschalnych. Nau dokonał edycji żywota św. Jana Chrzciciela* na podstawie rękopisu paryskiego (Parts 5ttp/?/. gr. 480, VIII w.) = P, przy pomocy czterech innych manuskryptów zawierających tę samą recenzję tekstu, mianowicie: V trtd o b o w. Codex /ttsfortctts graectts XIV = V; /atttterts. 35 (XI w.), f. 129-134 = G; Parts, gr. 1021 (XV w.), f. 270-282v = R; Parts, gr. 1608 (XIV w.), f. 156-163 = Q. Różnice pomiędzy rękopisami są znaczne. Tylko rękopis R autorstwo tej historii łączy z osobą św. M arka Ewangelisty. To samo źródło przesuwa czas męczeństwa Jana Chrzciciela z miesiąca dysfros (marzec) na wrzesień. Istnieją ponadto trzy inne redakcje greckiego żywota św. Jana (rękopisy Parts gr. 683, 770 i 1190)2, oraz jego wersja staro-słowiańska^. Opowieść prezentowana poniżej w swych zasadniczych rysach bazuje na treści ewangelii kanonicznych. Znajdujemy tu zarówno dosłowne cytaty, jak ' F. Nau (wyd.), Aaafyse des ataaascrtts grecspa/ńnpsestes; Parts, sapp/. 480 et Chartres 7 733 et 7734. 77istotre de 3atat 7eaa-7?aptiste, aftrtOaee a safat Marc /'E^aageffste. 7este grec paMte avec tradacttoa/raaęuise, PO 4, Paris 1908, Turnhout 1981, 313-541. 2 Por. Cata/ogas codicata hagtogr. graecorara Bthf. 7Vat. Partsteasts, Paris 1896, 91. Dotych czas teksty te nie zostały wydane krytycznie, nie uwzgiędnia ich także C/uvts Apoeryp/torata 7Vovt 7*estataeatt, Turnhout 1992, a jedyne omówienie pochodzi jeszcze od F. Nau, zob. dz. cyt., s. 523n. Por. A. Berendts, Dte hundschri/dtche Cher/te/eraag der Zachartas-aad /ohaaaes-Apokryphea (TU 11, 3), Leipzig 1904, 61-63.
This article offers a catalogue of Ethiopic manuscripts held in the Library of Basel University a... more This article offers a catalogue of Ethiopic manuscripts held in the Library of Basel University and in the archive of Mission 21 in Basel, Switzerland.
Only a limited number of lavishly illuminated Ethiopic Gospel books survive from the fifteenth ce... more Only a limited number of lavishly illuminated Ethiopic Gospel books survive from the fifteenth century, and many of these still await detailed study. The one discussed here is decorated with 25 full-page miniatures depicting scenes from the life of Christ, the Evangelists, and other saints. PC is of particular interest due to the presence of an unusual procession scene spread out over several folios. This many-figured composition shows the Three Kings (cf. Matt 2:1-12) proceed towards a large encampment and being followed by a huge retinue including soldiers, servants, clergymen, and beasts of burden laden with provisions. As argued in detail below, numerous details of this procession were probably drawn from contemporary life, making these illuminations a treasure trove of information about the peripatetic life of the Ethiopian court towards the end of the fifteenth century.
Uploads
Papers by Rafal Zarzeczny