Pax Trumpiana

Οι ΗΠΑ έβαλαν στο στόχαστρο τις δύο μεγαλύτερες ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες, τη Rosneft και τη Lukoil, με μέτρα που, αν εφαρμοστούν αυστηρά, θα πλήξουν σοβαρά τα έσοδα της Μόσχας από τις εξαγωγές.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, πέτυχε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Θα κάνει τώρα ό,τι χρειάζεται –για όσο χρειάζεται– ώστε η εκεχειρία να μετατραπεί σε ειρήνη;

Η εκστρατεία του προέδρου των ΗΠΑ κατά των Δημοκρατικών πόλεων και πολιτειών εντείνεται.

Ο Ντόναλντ Τραμπ ήδη επιχειρεί να αξιοποιήσει τη διακοπή λειτουργίας του κράτους, για να προχωρήσει σε νέες μαζικές απολύσεις και να τιμωρήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Η συμπυκνωμένη δόση του φαινομένου Trump 2.0, οι διαδοχικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μελών του ΝΑΤΟ και η αιχμηρή απάντηση του Ρούμπιο στον Ερντογάν.

Η Αμερική πλησιάζει στην άκρη του γκρεμού.

Ο Τραμπ, η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ και τα ρήγματα που βαθαίνουν.

Καθώς ο Σι Τζινπίνγκ διεκδικεί τα σκήπτρα του παγκόσμιου πυλώνα σταθερότητας, o Τραμπ ακόμα αναζητά στρατηγική για την αναχαίτιση της Κίνας.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δημιουργεί διαρκώς νέα ρήγματα με τους συμμάχους των ΗΠΑ, ενώ εντείνει την εκστρατεία κατά όσων δεν συμμορφώνονται με την ατζέντα του στο εσωτερικό.

Ο Τραμπ θέλει την κολακευτική δημοσιότητα –και το Νόμπελ– που θα έφερνε η λύση του Ουκρανικού. Αλλά δεν έχει τις γνώσεις, ούτε τη διάθεση, να κάνει τη σκληρή δουλειά.

Κανείς δεν κατάλαβε πώς βρεθήκαμε από την απειλή βαρύτατων αμερικανικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας στη συνάντηση κορυφής της Αλάσκας – και πολλοί φοβούνται τι θα προκύψει από αυτή.

Η εμπορική συμφωνία της περασμένης Κυριακής συνιστά επιβράβευση των δασμολογικών νταηλικιών του Τραμπ. Ισως όμως η Ε.Ε., σε αυτή την οικονομικά και γεωπολιτικά ευαίσθητη συγκυρία, να μην μπορούσε να πετύχει κάτι καλύτερο. Οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών και των γραφείων προέδρων και πρωθυπουργών των χωρών της Ε.Ε. θα έχουν πολλά να σκεφτούν κατά τη φετινή αυγουστιάτικη […]

Οι συνέπειες για την παγκόσμια και την αμερικανική οικονομία θα είναι αρνητικές, αλλά οι ενδείξεις πληθαίνουν ότι ο Τραμπ επιβάλλει τη θέλησή του στις οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ με τους εταίρους τους.

Η στροφή στην Ουκρανία, οι νέες απειλές συντριπτικών δασμών κατά της Ε.Ε. και το φάντασμα του Επσταϊν.

Μετά το χτύπημα στο Ιράν και την κατάπαυση του πυρός που το ακολούθησε, ο Αμερικανός πρόεδρος είναι σε θριαμβολογική διάθεση. Το κόστος των επιλογών του όμως, ακόμα κι αν αργήσει να φανεί, μπορεί να είναι βαρύ.