Elena właśnie dostała fantastyczną wiadomość: w przyszłym semestrze wyjeżdża z programu Erasmus+ na studia do Berlina!

Od razu dzwoni do Svena i Sofii, żeby im powiedzieć, że jest powód do świętowania. Tak się składa, że niedługo całą trójką wyjeżdżają w podróż po Europie, którą planowali przez ostatnie miesiące.

Oczywiście w tej sytuacji muszą odwiedzić również Berlin. Elena cieszy się, że będzie mogła rozejrzeć się po mieście, w którym za jakiś czas będzie studiowała.  

Do wyjazdu został już tylko tydzień. Trzeba dopiąć wszystko na ostatni guzik!

Elena chce kupić w internecie plecaki dla całej trójki. Sprzedawca z Rumunii ma na stanie idealny model plecaka w różnych kolorach.

Dzięki jednolitemu rynkowi wysokiej jakości produkty w dobrej cenie można zamówić z dowolnego miejsca w UE. Wszystko załatwione, pozostaje już tylko czekać na dostawę.

A co jest w tym wszystkim najlepsze? Oprócz kosztów wysyłki nie ma żadnych dodatkowych opłat! 

Na zdjęciach w internecie plecaki wyglądają doskonale, ale zawsze jest ryzyko, że produkt nie spełni oczekiwań klienta. Elena się jednak nie martwi, bo wie, że w ciągu 14 dni może zwrócić zakupione produkty.

Wie również, że normy bezpieczeństwa i jakości produktów sprzedawanych w UE należą do najsurowszych na świecie. We wszystkich produktach konsumpcyjnych producenci mogą bowiem stosować wyłącznie materiały, które zostały oficjalnie zatwierdzone.

Nie ma powodów do stresu, zakupy w UE są bezpieczne!

Plecaki spakowane. Nadchodzi dzień wyjazdu.
Czas na spotkanie z przygodą!

Trzeba jeszcze tylko kupić coś na ząb. Trwa to tak długo, że trójka przyjaciół o mały włos nie spóźnia się na pociąg. Wpadają do środka w ostatniej chwili. Godzinę później mają przesiadkę.

Kolejny pociąg przyjeżdża na czas, udało im się też znaleźć dobre miejsca siedzące. Sofia nie może się nadziwić, że wszystko idzie tak gładko. Kiedy w zeszłym miesiącu jechała do domu, pociąg miał cztery godziny opóźnienia.

Ale zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi praw pasażerów miała prawo złożyć wniosek o odszkodowanie. A teraz w końcu trzeba coś zjeść i opracować plan gry na kolejne dni.

Następny przystanek: Berlin! 

W pociągu Sven nagle uświadamia sobie, że zapomniał zabrać paszport!

Ale Sofia i Elena mówią mu, że wystarczy dowód osobisty. Przecież dzięki strefie Schengen w prawie całej UE nie ma już kontroli na granicach, więc podczas podróży nie trzeba przechodzić przez kontrolę graniczną ani celną.

Nic nie zakłóci ich wakacyjnej przygody! 

Po przyjeździe do Berlina cała trójka najpierw idzie zameldować się w hotelu, ale już im burczy w brzuchu. Od czasu przekąski w pociągu zdążyli zgłodnieć. Trzeba zjeść coś konkretnego!

Przez ponad godzinę wędrują po strefie gastronomicznej w centrum miasta, żeby zdecydować, co zjedzą: coś, co można zjeść wszędzie, czy jakieś lokalne specjały.

Z płaceniem nie ma najmniejszych problemów: mogą zapłacić kartą lub gotówką, które zabrali ze sobą w podróż, bo obydwa kraje są w strefie euro.

Smacznego! 

Elena, Sofia i Sven, najedzeni i zadowoleni, wracają do hotelu. Daje o sobie znać zmęczenie całodniową podróżą.

Dziewczyny wrzucają relacje do mediów społecznościowych i sprawdzają godziny otwarcia muzeów. 

Telefon Eleny prawie się rozładował, więc pożycza od Svena ładowarkę. Swojej nie zabierała, bo w całej UE można korzystać z jednego standardowego rodzaju ładowarki. 

W tym czasie Sven dzwoni do mamy, żeby życzyć jej wszystkiego najlepszego z okazji urodzin. Jak to dobrze, że w UE może za granicą dzwonić i korzystać z danych mobilnych bez dodatkowych kosztów!  

Na drugi dzień Sofia jest trochę przeziębiona. Ponieważ ma gorączkę, recepcjonista pomaga jej znaleźć w okolicy lekarza.

Po zażyciu leków, które przepisał, już tego samego dnia na wieczór Sofia czuje się o niebo lepiej. I w dodatku nie martwi się, że będzie musiała słono zapłacić za wizytę u lekarza za granicą.

Wystarczyło pokazać europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego, która umożliwia dostęp do usług opieki zdrowotnej w dowolnym kraju UE na takich samych zasadach jak w przypadku obywateli tego kraju.

Sofia może spać spokojnie. 

Na jednym z budynków koło Bramy Brandenburskiej wiszą duże flagi Unii Europejskiej. Elena, Sofia i Sven wchodzą do środka.

To biuro Komisji i Parlamentu Europejskiego, podobne do tych, które znajdują się w wielu europejskich miastach. Tutaj nazywa się Dom Europejski. Na miejscu można zagrać w interaktywne gry i dowiedzieć się wielu rzeczy o UE. Sofia stwierdza, że ogólnoeuropejskie petycje to świetny pomysł i od razu podpisuje dwie, które dotyczą ważnych dla niej spraw.

Kiedy Elena, Sofia i Sven wychodzą z przedstawicielstwa, mają torbę pełną unijnych gadżetów, a w swoich kalendarzach ustawioną przypominajkę, żeby głosować w wyborach europejskich.  

Sven od pewnego czasu myśli o tym, że fajnie byłoby pracować Berlinie, choć jeszcze nie mówił o tym swoim przyjaciółkom.

Ale Elena niedługo będzie tu studiować, więc byłoby mu łatwiej z przeprowadzką, a razem też byłoby raźniej w nowym miejscu. To miasto bardzo mu się podoba. Jednak zanim ostatecznie zdecyduje, chciałby jeszcze zobaczyć parę innych.

Sven zdaje sobie sprawę, jaki to wielki plus, że jako obywatel UE może mieszkać i pracować w całej Unii, gdziekolwiek mu się zamarzy. Czuje się gotów, by samemu spróbować przygody, jaką jest życie w innym kraju, w innej kulturze i w innych warunkach.

Kto wie, może jego serce zabije silniej dla kolejnego miasta na trasie ich wakacyjnej wyprawy? Następny przystanek to Praga!