Συνθήκη της Λισαβόνας
Η Διακυβερνητική Διάσκεψη ΔΚΔ που ήταν αρμόδια για την κατάρτιση μιας Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης ξεκίνησε τις εργασίες της στη Λισαβόνα στις 23 Ιουλίου 2007. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσωπήθηκε από τους: Elmar Brok, Enrique Barón Crespo και Andrew Duff).
Το κείμενο της Συνθήκης εγκρίθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στη Λισαβόνα στις 18-19 Οκτωβρίου 2007. Η Συνθήκη της Λισαβόνας υπογράφηκε παρουσία του Ππροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ΕΚ, Hans-Gert Pöttering, στις 13 Δεκεμβρίου 2007, μετά την πανηγυρική διακήρυξη του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κοινοβούλιο από τους Ππροέδρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής.
Σημαντικές αλλαγές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο έχει το δικαίωμα να διορίζει πρόεδρο της Επιτροπής, βάσει πρότασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών. Η διαδικασία συναπόφασης διευρύνεται, ώστε να συμπεριλάβει νέους τομείς, και ονομάζεται «συνήθης νομοθετική διαδικασία».
Πλην ολίγων εξαιρέσεων, η Συνθήκη θέτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως νομοθέτη, σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο σε τομείς στους οποίους κατά το παρελθόν αυτό δεν ίσχυε, ιδίως δε στον καθορισμό του προϋπολογισμού της ΕΕ (το Κοινοβούλιο απολαμβάνει πλήρη ισότητα), στην αγροτική πολιτική και στον τομέα της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών Υποθέσεων.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας, ετέθη σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009 αφού πρώτα επικυρώθηκε από το σύνολο των 27 κρατών μελών.
- Υπογραφή: Λισαβόνα (Πορτογαλία), 13 Δεκεμβρίου 2007
- Έναρξη ισχύος: την 1η Δεκεμβρίου 2009