Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ)/Συνθήκη του Μάαστριχτ 

Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, (γνωστή επίσης και ως Συνθήκη του Μάαστριχτ), και γύρω της οι υπογραφές των 12 Υπουργών Εξωτερικών και Οικονομικών των κρατών μελών των χωρών της ΕΕ. 

Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση υπογράφηκε στο Μάαστριχτ παρουσία του Ππροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Egon Klepsch. Σύμφωνα με την εν λόγω Συνθήκη, η Ένωση θεμελιώνεται επί των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (πρώτος πυλώνας), με δύο πρόσθετους τομείς συνεργασίας (δεύτερος και τρίτος πυλώνας): την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις (ΔΕΥ).

Σημαντικές αλλαγές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Κατά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΟΚ Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Οι νομοθετικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αυξήθηκαν με την θέσπιση της διαδικασίας συναπόφασης και την επέκταση της εφαρμογής της διαδικασίας συνεργασίας.

Με τη νέα Συνθήκη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κέρδισε το δικαίωμα να καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει νομοθετική πρόταση για ζητήματα τα οποία, κατά τη γνώμη του, απαιτούν την κατάρτιση κοινοτικής πράξης. Το σύνολο των μελών της Επιτροπής έπρεπε εφεξής να εγκρίνεται από το ΕΚ Κοινοβούλιο, το οποίο ανέλαβε επίσης αρμοδιότητες να διορίζει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή.

  • Υπογραφή: Μάαστριχτ (Κάτω Χώρες), 7 Φεβρουαρίου 1992
  • Έναρξη ισχύος: 1 Νοεμβρίου 1993